Γιορτή θύμησης αλλά και δημιουργίας στο σχολείο

   Ο λόγος στη Αναστασία  και το θέμα
η γιορτή του Πολυτεχνείου στο σχολείο μας:
   

 "Οι γιορτές του σχολείου, δεν είναι μονάχα αυτό που βλέπει το κοινό. Πίσω του κρύβουν αρκετή προσπάθεια και όμορφες στιγμές. Είναι ένας τρόπος να γνωριστείς και να δεθείς με άτομα καινούρια.    
Να δεθείς, για έναν σκοπό, για να μοιραστείς με το κοινό την προσπάθεια που κατέβαλες με την νέα σου παρέα. Είναι ο τρόπος να αποτυπώσεις αυτό που σε εκφράζει. Οι Κυριακές για εμάς ήταν κάτι περισσότερο από πρόβα. Ήταν μόχθος, «αγώνας», αλλά κυρίως ήταν γέλια, χαρά και χαμόγελα.



       Ήταν ένας τρόπος να «ξυπνήσουμε» τους συμμαθητές μας από τη χειμέρια νάρκη και να τους ταυτίσουμε με τους φοιτητές του Πολυτεχνείου με το δικό μας τρόπο. Να «πάμε με τα νερά τους», όπως θα λέγαμε πιο απλά. Βέβαια, δεν είμαστε μόνο εμείς στη σκηνή που εργαστήκαμε για αυτό. 

     Είναι και οι «αφανείς ήρωες», αυτοί που παρόλο που δεν τους είδαν οι συμμαθητές μας, μπήκαν και αυτοί στη μικρή παρέα μας και χάρισαν στο κοινό αυτή τη γλυκιά μας παράσταση. Ευχαριστούμε τον Παντελή Αναστασόπουλο και τον Γιάννη Πετρή, που μας βοήθησαν και δούλεψαν μαζί μας τις Κυριακές.  Κυρίως όμως, να ευχαριστήσουμε τη καθηγήτριά μας, κυρία Βαγιατίδου, που χωρίς αυτή, δεν θα είχαμε αυτή την υπέροχη, μικρή εμπειρία. 

η πρόβα της τελευταίας στιγμής
η κ. Βαγιατίδου παρακολουθεί  και ο κ  Κρυωνίδης φωτογραφίζει
Ευχαριστούμε και εσάς, το κοινό μας που με υπομονή παρακολουθήσατε την προσπάθεια μας και ελπίζουμε να επιδιώξαμε το στόχο μας. 

      Ευχαριστούμε και τη χορωδία μας, που ξοδέψε σχολικές ώρες, και τους συγχαίρουμε μέσα από τη καρδιά μας.

Σας ευχαριστούμε θερμά,

Αναστασία Τσιλιμπίου, Πάνος Ελευθερίαδης, Γιώργος Σφυρίδης, Γιώργος Λαγός, Πασχάλης Ντούρας, Χριστίνα Τάτση, Ελένη Χρυσοχόου

                                     

 .....και ένα ποίημα-κατάθεση του Πέτρου Αρμάου,  του μαθηματικού μας που περιμένουμε από Δεκέμβρη; 

Φοβάμαι

Φοβάμαι
τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο λαό».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που σου 'κλειναν την πόρτα
μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια
και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο
να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που γέμιζαν τις ταβέρνες
και τα 'σπαζαν στα μπουζούκια
κάθε βράδυ
και τώρα τα ξανασπάζουν
όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη
και έχουν και «απόψεις».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν
και τώρα σε λοιδορούν
γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.
Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο.

 Μανώλης Αναγνωστάκης  Νοέμβρης 1983
Θα επανέλθουμε τις επόμενες μέρες με φωτογραφίες , στιγμιότυπα και σχόλια από τη γιορτή του Πολυτεχνείου.

Σχόλια

  1. Αναστασία,

    Μέσα στις δυο πρώτες σου μικρές παραγράφους χώρεσαν η συνεργασία, η ομαδικότητα, ο αγώνας κι η προσπάθεια, η γνωριμία κι οι σχέσεις, η έκφραση και, κυρίως, τα γέλια κι η χαρά.
    Είσαι στην τρίτη πια, συμμετέχεις στις περισσότερες ( ή σ' όλες) τις εκδηλώσεις, ξέρεις, λοιπόν, πολύ καλά τι γράφεις. Δεν είναι σπουδαία όλα αυτά; Δε θα μπορούσαν να μας προβληματίσουν ακόμα και για τον προσανατολισμό ενός σχολείου;

    Συγχαρητήρια και φιλιά σε όλους. Παιδιά και συναδέλφους. Μου λείπετε πολύ, όσο δε φαίνεται από την απουσία από το χώρο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ως κάπως "μάρτυρας" (μέσα από συζητήσεις με την κ. Βαγιατίδου) , ένιωσα, έστω και από απόσταση αυτή την ατμόσφαιρα που περιγράφεις Αναστασία και γράφτηκαν στα πρόσωπά σας, τη μέρα της γιορτής. Δεν γίνεται τίποτα χωρίς μεράκι και κόπο, τελικά! Μπράβο σε όλους, σας καμαρώσαμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Α αναμνήσεις,απο τις αθώες κυριακές στο σχολείο! Πρέπει να ερθω για μια επανάληψη! :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΥΓ:το ποιήμα αυτό του αναγνωστάκη ειναι απο τα αγαπημένα μου! :)

      Διαγραφή
    2. Τι νέα , Νίκο; έχουμε τόσο καιρό να σε ακούσουμε , που χρειάζεται μια ανάρτηση για να μάθουμε πώς περνάς!

      Διαγραφή
    3. Χεχε!!σκεφτομουν να κανω καποια αλλα με προλαβε ο γιωργος!το προβλημα ειναι οτι παιζει να χω χασει και τους κωδικους του blogger οποτε υπάρχει αλλο ενα πρόβλημα! :p

      Γενικά μας έχουν ταράξει οι καθηγητες στη βλακεια και η πρυτανις στη βλακεια,αλλα ολα καλά ολα ανθηρα! :p

      Διαγραφή
  4. Όλες οι γιορτές στο τέλος τους μας δίνουν δύο μηνύματα: πόσο δύσκολο είναι, κάτι που φαίνεται απλό στους θεατές, να πάρει μια συγκροτημένη όψη και πόσο κερδοφόρο είναι να συμμετέχεις σε γιορτές όπου κάνεις μια νέα μικρή οικογένεια! Είναι σπουδαία κύριε Μάνεση, από προσωπικής άποψης, κάθε τι που δοκιμάζω φέτος είναι σπουδαίο και σχετικά με το σχολείο αλλά και στην ζωή γενικά! Οι εκδηλώσεις του σχολείου, φυσικά, στολίζουν την εικόνα του σχολείου, άρα ότι γίνεται, πρέπει να είναι προσεγμένο και όμορφο, αυτό επιδιώκαμε με τους συμμαθητές μου και χαίρομαι που το καταφέραμε! Ευχαριστούμε και εσάς κυρία Χριστοπούλου!
    Αναστασία Τσιλιμπίου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις