σαν παλιό σινεμά (πάνε κιόλας πέντε χρόνια..)

Μήπως η επιτροπή του CNN που ανακήρυξε το σινέ Θησείον καλύτερο θερινό σινεμά του κόσμου έπρεπε να είχε κάνει κάνει πρώτα μια βόλτα από το Cine Σχολείον;
Είχε δεί τη διακόσμηση του χώρου; Είχε πληροφορηθεί για τη δωρεάν είσοδο; Για την ποιότητα των ταινιών που προβάλλονται; Είχε δοκιμάσει τις λιχουδιές του ατελείωτου δωρεάν μπουφέ μας; Είχε ακούσει από το φοβερό τρίο Νάσια – Σταυρούλα – Οφσέπ τα «θερινά τα σινεμά» του Κηλαηδόνη, την «Μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων» του Χατζιδάκι και ένα σωρό άλλα τραγούδια μετά την προβολή;
Εμ;

Παράδοση πια. Τις μέρες που βγαίνουν τα αποτελέσματα των πανελλαδικών, που τελειώνει η χρονιά και για τους εκπαιδευτικούς, τις μέρες γύρω από το θερινό λιοστάσι, που μπορούμε χαλαρότεροι και καλοκαιρινότεροι να βρεθούμε, να χαλαρώσουμε, να ψυχαγωγηθούμε, να μυηθούμε στην τέχνη και τη συντροφικότητα.

Φέτος οι «Άθικτοι» άρεσαν πολύ. Κι άλλο τόσο τα παιδιά που στο τέλος τραγούδησαν.

Το ευχαριστώ μεγάλο για πολλούς. Με τον κίνδυνο να ξεχάσω κάποιους, ειδική μνεία στη Λίλα, χάρη στην οποία γεννήθηκε ο κινηματογράφος στο σχολείο και συνεχίζει να υπάρχει, στο Μάρκο, που μας «ξεκλείδωσε» όλους τους χώρους, στην Αθηνά που έψαξε και βρήκε, στο διευθυντή ( που αφήνει τα παιδία να παίζει στο σχολείο), στη Νάσια, για τις ιδέες, τη βοήθεια και τη συμμετοχή, τον Οφσέπ και τη Σταυρούλα, την Αλκμήνη,
τη Μαριάννα, που είναι πάντα εκεί με γεμάτα χέρια, και όλους, έναν προς έναν, τους συναδέλφους που με τόση θυσία χρόνου χρόνου και μεράκι ετοίμασαν καλούδια για τον μπουφέ μας.
οι πρώτοι θεατές πληρώνουν την προθυμία τους φουσκώνοντας μπαλόνια

Κυρίααααααααααααααα!

Ο μπουφές σιγά σιγά εμπλουτίζεται. Μόλις κατέφτασε και η πίτσα της Αλκμήνης.
Οφσέπ πανταχού παρών, ακόμα και στην οθόνη.
Σήμερον ... οι Άθικτοι
μικροί και μεγάλοι καλλιτέχνες -όλοι σπουδαίοι πάντως!
Διάλειμμααα. Για περάστε να τσιμπήσετε κατιτίς.
Να καθόμαστε. Συνεχίζεται.
Σαν παλιό σινεμά  - ε, ναι, ο κύριος από πίσω:-)
Είχαμε και εξώστη

Και του χρόνου!

Σχόλια

  1. Και φέτος άλλο ένα υπέροχο ταξίδι στον κόσμο του κινηματογράφου με, όχι απλά βάρκα, αλλά πλοίο το 6ο λύκειο Καλλιθέας και προορισμό την διασκέδαση αλλά και την επιμόρφωση και την κατανόηση του ότι όλοι μας έχουμε δικαίωμα στην ζωή και τον αγώνα ή πιο απλά τους "Άθικτους" του Eric Toledano και του Olivier Nakache, έλαβε τέλος. Δίνοντας μας βέβαια πολλές σκέψεις και συναισθήματα και λόγο της υπέροχης αυτής παραγωγής, αλλά και του ότι υπήρξε αιτία του να συναντηθούμε όλοι εμεις, να διασκεδάσουμε, να ψυχαγωγηθούμε, να γελάσουμε, να τραγουδίσουμε ακόμα και απλά να μιλήσουμε.
    Χαίρομαι πάρα πολύ που κατάφερα να παρεβρεθώ και να απολαύσω αυτην την βραδιά και πόσο μάλλον που κατάφερα να βοηθήσω στην δημιουργία της!
    Ευχαριστώ πολύ κύριε Μάνεση για την πρόσκληση, την έκληση βοηθείας και ελπίζω χρόνο με τον χρόνο, παρόλες τις δυσκολίες που γεννιούνται, εμείς να καταφέρνουμε ακόμα πιο μεγάλα και ωραία πράγματα που θα έχουμε να θυμώμαστε με καμάρι, νοσταλγία, χαρά και ευγνωμοσύνη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα τα καταφέρνουμε, Οφσέπ. Και το πιστεύουμε και το θέλουμε και το προσπαθούμε και μαζί είμαστε. Και ξέρεις πως το ευχαριστώ δεν είναι καθόλου τυπικό μα πολύ βαθύ και ουσιαστικό.

      Διαγραφή
  2. Μία λέξη θα σας πω: Ζηλεύω. -.-

    - Θετική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θετικούλα, ακόμα εξεταστική; Σε πεθυμήσαμε.
      Αν είναι να ζηλεύεις, να κάνουμε μια άλλη το Σεπτέμβρη πριν φύγετε, οι μέτοικοι, όσο κρατάει ο καιρός. Τι λες;

      Διαγραφή
  3. ευχαριστούμε-τόσο πολύ όμως...
    Άννα Ζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αφιέρωση στο τραγούδι της Σταυρούλας, Άννα, ήταν και δική μας. Ολόψυχα.

      Διαγραφή
  4. Κάτι τέτοια είναι που θα λείπουν πάντα όσο μακριά και να μαστε!Διανύοντας το μέσο πια της φοιτητικής ζωής έχω να πω πως τέτοιο θερινό πιο ζεστό και πιο όμορφο δεν έχω ματαδει!!Κάντε άλλη μια προβολή την άλλη βδομάδα να μαι και εγωωωωωωωωωωωωωωωω!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ...Στο μέσο κιόλας;;
      Είπαμε, Ρας, ας πάει το Σεπτέμβρη - αλλά να μην ξεχνιόμαστε, ε;
      Καλά τελειώματα.

      Διαγραφή
  5. είναι κάτι τέτοιες αληθινές στιγμές,που αξίζουν όσο τίποτε άλλο...σας ευχαριστώ γιατί μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια,έζησα πολλές τέτοιες στγμές! :)

    Σταυρούλα Εσαμπαλίδη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να το κάνουμε να ζήσουμε κι άλλες, Σταυρούλα. Να μην το βάζουμε κάτω με τίποτα! :-) Δικό μας το ευχαριστώ - μήπως δεν το ξέρεις;

      Διαγραφή
  6. Ήταν πραγματικά υπέροχα, αεράκι, φεγγάρι, τέχνη, συναίσθημα! Νάμαστε καλά όλοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πόσο γλυκές στιγμές-και όταν περνάνε...να νοσταλγείς τόσο πολύ να γυρίσεις σ' αυτές....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις