"Τα μαθητικά"

'Ολο αυτό το φόρτιο των πανελληνίων με κράτησε μακριά σας αρκετό καιρό τώρα. Ίσως να είναι και από τις τελευταίες φορές που με βρίσκετε εδώ να σας "ξεναγώ" στον κόσμο όπως εγώ τον βλέπω.Ένας μήνας έμεινε για να αφήσει και  η φετινή τρίτη λυκείου τα μαθητικά θρανία.Τα θρανία αυτά που μετά από 12 χρόνια ένιωθε σαν δεύτερο σπίτι της, εκεί όπου έχει τις καλύτερες αναμνήσεις της αλλά και τις χειρότερες.Δεν έχει να κάνει τόσο με το κτίριο ούτε με τους ανθρώπους που το αποτελούν είναι η ιδέα του να βρίσκεσαι μέσα σε αυτό το χώρο.Νιώθεις προστατευμένος,ξέγνοιαστος και πάνω κάτω ελεύθερος να κάνεις ό,τι θελήσεις.Τώρα όμως ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε ένα διαφορετικό κόσμο,πολύ μεγαλύτερο απο τον "συνηθισμένο",τρομακτικό αλλά και περίεργα όμορφο.Το πιο πιθανό είναι να νομίζετε ότι είμαι ονειροπόλα και ζω στο δικό μου ρόζ συννεφάκι.Ίσως και να ισχύει ,όμως αν και γνωρίζω πολύ καλά τι συμβαίνει γύρω μου και παρατηρώντας  όλο αυτό το σκοτάδι που υπάρχει εγώ επιλέγω να του ρίχνω το πιο λαμπερό φώς που διαθέτω, τα όνειρα μου και τις ελπίδες μου!

Καλή δύναμη τρίτη λυκείου λίγο έμεινε. 
 
                                                                                                                                                                 J

Σχόλια

  1. Ποιες τελευταίες φορές που σε βρίσκουμε εδώ να μας ξεναγείς, βρε J;; Δε θα έχουμε του χρόνου στήλη "Τα φοιτητικά", δηλαδή; Για σκέψου το μέλλον σου σοβαρότερα!!

    Καλή δύναμη, λοιπόν. Πίσω από τη δοκιμασία σας σάς περιμένει ένα σύμμαχο καλοκαιράκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για την J και την ήρεμη δύναμη της, έχω εκφραστεί και παλιότερα.
    Ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα J, ρίχνει φως στα συναισθήματα-με ευαισθησία και νηφαλιότητα-
    και όχι στο τέρας των Πανελληνίων, το τέρας της εκπαίδευσης. Ένας σταθμός είναι κι αυτός σε ένα ταξίδι που ευχόμαστε να είναι μακρύ και "πλούσιο".....

    Κάθε αποφοίτηση είναι ένας αποχωρισμός και ένας πόνος, γι΄αυτό θα ενώσω τη φωνή μου με του κ. Μάνεση και θα θεωρήσω ότι δεν θα σας χάσουμε!

    Καλή τύχη, δύναμη και ζωντανή ελπίδα, εύχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μμμ φοιτητικά;Γιατί όχι;!Αλλά όπως και εσείς είπατε κύριε Μάνεση έχουμε ένα καλοκαίρι μπροστά μας το οποίο περιμένω πως και πως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κυρία Στέλλα πάντα τα λόγια σας μου δίνουν κουράγιο και θάρρος είναι γλυκά και αληθινά σαν και εσάς. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "άλλαξαν-λέει- τ'ανεμολόγια κι οι ορίζοντες".Τίποτε δεν είναι σαν πέρυσι,σαν πρόπερσι κ.λπ."Εδώ περνάνε και θερίζουν χιλιάδες άρματα δρεπανηφόρα" τις ζωές μας,τις απαντοχές μας,τις ζωτικές μας ανάγκες.Τι δεν καταλαβαίνουμε;Ή μάλλον τι κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε;Οι δάσκαλοί σας,Ιωάννα,εξαναγκάζονται να γίνουν στρατιωτάκια-στρατευμένα να υπηρετήσουν το "ιερό τοτεμ" των πανελληνίων του πειθαναγκασμού,του αντσγωνιστικού αλληλοφαγώματος,της στείρας αποστήθισης,της ψυχαναγκαστικής εμμονής μιας κοινωνίας που εξαργυρώνει τις ήττες της στις πλάτες των παιδιών της.Εσείς πέρα από τη συνήθη-ολίγον- μελοδραματική θλίψη τι κάνετε;Όλα καλά;
    Άννα Ζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Και του χρόνου φοιτητές στη σχολή που αγαπάτε!Λίγο έμεινε κουράγιο!:):):))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις