...γιατί εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.
Είναι χρόνια τώρα που στο σχολείο μας η μέρα ποίησης είναι καλωσόρισμα των παιδιών με στίχους και μουσικές, με αναγνώσεις ποιημάτων , συναντήσεις στην αίθουσα υποδοχής, είναι αφίσες, προβολή video ποιημάτων, τραγουδιών, ποιητών, είναι συζητήσεις, είναι χρωματιστά ποιήματα στα θρανία και χρωματιστοί στίχοι παντού, σε όλους τους τοίχους.
Τα διαλείμματα αποκτούν μια ζωντάνια, ερχόμαστε πιο κοντά, γράφουμε και διαβάζουμε στίχους, κοιτάμε τη ζωή μας μέσα απ’ αυτούς.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Λίλα, που πάντα βρίσκει τρόπους να είναι κοντά μας και να συμβάλλει, στο Β4 που βοήθησε στην προετοιμασία και στα παιδιά που ξύπνησαν χαράματα για να είναι όλα έτοιμα πριν το πρώτο κουδούνι: Βαγγέλη, Χαρούλα, Δήμητρα, Ιωάννα.
Φέτος προστέθηκε και η έκθεση για την παγκόσμια μέρα κατά του ρατσισμού.
Η Μαρία Μπερίσα έκανε το φωτορεπορτάζ
Πόσο μου αρέσει η ημέρα ποιήσης!!!!!!!!Αχ να μουν και εγωωωω εκεί!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε Στέλιο γιατί πάλι μπροστά μου;;;ΤΟυλάχιστον αφού είσαι στο βάθος με την Ισμήνη "βοήθησε" την να εξαγνιστεί!!ΧΑΧΑΧΑΧΑ!!
Για τον ρατσισμό δεν θα μιλήσω γιατί θα φανώ κακός και δεν θέλω!!Απλά ένα έχω να πω!!Προσοχή στην φρασεολογία που χρησιμοποιείται γιατί δημιουργείται επικίνδυνο προηγούμενο!!
Αυτό το πανηγύρι των ανθρώπων!Η Ποίηση ως προσδιορισμός του τρόπου μας.
ΔιαγραφήΤι θα λέγατε για την ποίηση με π μικρό;Την ανώδυνη,την ανωφελή,τη μικρόψυχη,τη μικρόνοη,που δεν ακούει-η κωφή-τις νύχτες που "κλαιν των ανθρώπων τα βάσανα" τις νύχτες "που λεν των ανθρώπων τα θαύματα";
Άννα Ζ.