Δε θέλω ή δεν μπορώ;;;

γράφει    η    ελίτσα

Όταν γράφουμε έκθεση και καλούμαστε να γράψουμε άρθρο, μας λένε πως είναι καλό σαν πρόλογο να έχουμε ένα επίκαιρο γεγονός που μας έδωσε την αφορμή να γράψουμε το άρθρο. Έτσι κι εδώ, αφορμή έγινε μια εργασία στην Αντιγόνη, της οποίας η εκφώνηση ήταν: "Υπάρχουν δυνάμεις με τις οποίες δεν μπορείτε να αναμετρηθείτε;» Μια καθαρά προσωπική και βιωματική εργασία, η οποία, αν και δεν τη διαβάσαμε ποτέ στην τάξη, έγινε η σπίθα στο μυαλό μου για προβληματισμό πάνω στο θέμα.



Στην εργασία είχα γράψει πως όταν θέλουμε κάτι πραγματικά, τότε βρίσκουμε τρόπους για να τα καταφέρουμε και ανέφερα μία φράση που την πιστεύω: «Όταν θέλεις βρίσκεις τρόπους, όταν δε θέλεις, βρίσκεις αιτίες». Η εργασία έλεγε πως απ’ τα λίγα πράγματα για τα οποία δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα απολύτως είναι ο θάνατος. Και αυτό είναι ένα από τα πράγματα για τα οποία δεν αμφέβαλλα, γιατί από τότε που έγραψα την εργασία πιάνω τον εαυτό μου σε διάφορες καταστάσεις να έχει μόνο να πει: «Λυπάμαι, αλλά δε γίνεται. Δεν μπορώ…»

Φτάνουμε λοιπόν στο σημείο όπου το γνωστό «δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δε θέλω!» να καταρρίπτεται ουκ ολίγες φορές και να αναρωτιέμαι τι πραγματικά συμβαίνει. Η θέληση δεν είναι τόσο δυνατή, τελικά; Τα «δεν μπορώ» μας μήπως κρύβουν υποσυνείδητά μας « δε θέλω»; Μήπως για να θέλουμε κάτι πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθήκες για να επιτύχουμε το στόχο μας;

Δυστυχώς δεν έχω καταλήξει σε μια σαφή απάντηση. Παρ'όλα αυτά εξαιτίας της χρόνιας αισιοδοξίας που έχω από φύση μου, δεν απελπίζομαι. Πιστεύω πως αν θέλουμε κάτι με όλο μας το είναι και με όλη την ψυχή μας, αργά ή γρήγορα θα πραγματοποιηθεί. Ίσως τα πράγματα που δε γίνονται, γιατί δεν μπορούμε να τα κάνουμε, να είναι πράγματα ανώφελα και ανούσια. Πράγματα που νομίζουμε ότι τα θέλουμε αλλά στην πραγματικότητα είναι άχρηστα. Έτσι, ελπίζω και πιστεύω ότι δεν έχουμε χάσει τη δύναμή μας σαν άτομα, γιατί η θέληση είναι δύναμη!

Αν θέλουμε, τότε μπορούμε! Και χρειάζεται θέληση για να μπορέσουμε να πάμε μπροστά πρώτα σαν άτομα και μετά σαν κονωνία.

Εσείς τι λέτε;

Σχόλια

  1. Όντας κλασικός απαισιοδοξος-ρεαλιστης δεν πιστευώ ότι αν κάτι θέλουμε πολύ γίνεται!!Δεν ξέρω ναι μεν αν θέλεις κάτι πολύ θα προσπαθήσεις με κάθε τρόπο να το πετύχεις,αλλά από την άλλη δεν σημαίνει ότι θα το πετύχεις!!Τείνω πια προς την άποψη να αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν και ότι τύχει στη ζωή γιατί αν καθόμαστε και το σκεφτόμαστε όλη την ώρα μόνο εμείς θα έχουμε πρόβλημα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν σημαίνει ότι μόνο θέλοντας κάτι θα το επιτύχουμε αλλά θέλει και μια εσωτερική δύναμη για να προσπαθήσουμε στο μέγιστο..
      Αυτή η δυναμη λέω ότι είναι η θέληση και αύτη πρέπει να υπάρχει σε όσο το μεγαλύτερο βαθμό γίνεται!! Τώρα κατά πόσο θα πρέπει να αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν δεν ξέρω... Για κάποιο λόγο μου φαίνεται σα να αφηνόμαστε στη μοίρα μας και να αποφασίσει αυτή για μας...

      Διαγραφή
  2. όταν ύπαρχει θέληση όλα είναι δυανατά αρκεί να μην μπερδευτεί με τα πρεπει γιατί τότε άντε βγάλε άκρη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. «Όταν θέλεις βρίσκεις τρόπους, όταν δε θέλεις, βρίσκεις αιτίες». ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ φράση, κατά τη γνώμη μου, με εκφράζει απόλυτα.
    Νομίζω ότι ανεβάζει το πεσμένο μας ηθικό, γιατί εμπεριέχει ελπίδα που πηγάζει από τον ίδιο μας τον εαυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λογική κι ευαισθησία στα κείμενα της ελίτσας.
    Κι αυτή η πάλη του θέλω και του μπορώ πόσες γενιές έχει μεγαλώσει..Μικρή συμβολή το απόσπασμα του Καζαντζάκη, το οποίο, Ελίτσα, το ξέρεις, καθώς το διαβάσαμε και στην τάξη:
    " - Παππού αγαπημένε, είπα, δώσ’ μου μιαν προσταγή.
    Χαμογέλασε, απίθωσε το χέρι απάνω στο κεφάλι μου˙ δεν ήταν χέρι, ήταν πολύχρωμα φωτιά˙ ως τις ρίζες του μυαλού μου περεχύθηκε η φλόγα.
    - Φτάσε όπου μπορείς, παιδί μου …
    Η φωνή του βαθιά, σκοτεινή, σα να’ βγαινε από το βαθύ λαρύγγι της γης.
    Έφτασε ως τις ρίζες του μυαλού μου η φωνή του, μα η καρδιά μου δεν τινάχτηκε.
    - Παππού, φώναξα τώρα πιο δυνατά, δώσ’ μου μιαν πιο δύσκολη, πιο κρητικιά προσταγή.
    Κι ολομεμιάς, ως να το πω, μια φλόγα σούριξε ξεσκίζοντας τον αέρα, αφανίστηκε από τα μάτια μου ο αδάμαστος πρόγονος με τις περιπλεμένες θυμαρρόριζες στα μαλλιά του κι απόμεινε στην κορφή του Σινά μια φωνή όρθια, γεμάτη προσταγή, κι ο αέρας έτρεμε:
    -Φτάσε όπου δεν μπορείς!"
    ( Αναφορά στον Γκρέκο)

    Ας τον ακούσουμε, κάτι θα ξέρει ο παππούς:-)

    Έλλη, ευχαριστούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσείς με ευχαριστείτε;; Εγώ πρέπει να σας ευχαριστήσω που μου δώσατε όχι μόνο την ευκαιρία για να γράψω αυτό το κείμενο αλλά μου δώσατε και την δυνατότητα να το μοιραστώ μαζί σας..
      Πολύ εύστοχο το κείμενο έχετε δίκιο!! Ίσως ο παππούς να χει δίκιο.. Θέλει λίγο σκλεψη (και πολλή μπορώ να πω).

      Διαγραφή
  5. Χμμ...ναι...είναι κάτι ώρες που με πιάνει το παράπονο και σκέφτομαι διάφορα...γεγονότα, καταστάσεις, λάθη μου, ανθρώπους που ήρθαν στην ζωή μου και απλά μετα εξαφανίστηκαν και άλλα πολλά τέτοια πετυγχημένα. Σκέφτομαι λοιπόν πως μπορώ και αν μπορώ να φέρω τούμπα την κατάσταση. Φυσικά πρώτη σκεψη που περνάει απο τ μυαλο είναι αν θέλω να αλλάξει κάτι. Αφόυ λοιπον έχει μυρίσει όλο το σπίτι με μια μυροδιά σαν κάτι να κέγεται μέσα στο κεφάλι αποφάσισα να φορέσω την μαγική μου στολή να βγώ εκεί έξω και να σώσω την κατάσταση...Έλα όμως που τελικά κατάληξα ότι δεν εξαρτάται και πολύ απο τις σούπερ υπερδυνάμεις μου το τελικο αποτέλσμα. Και αν υπάρχει καποιος/κατι πιο δυνατο πιο ικανο απο εμενα? Τοτε μάλλον δεν έχω και πολλες πιθανότητες...
    Καθημερινά ακούω πολλούς να λένε οτι αν θέλεις κάτι πολυ όλο το σύμπαν θα συνομοτίσει για τα καταφέρεις. Άρα γιατί να κάνω τόσο κόπο? Άρκει δηλαδή να βάλω κάτι καλά στο μυαλό μου και να βροντοφωνάζω οτι το θέλω σαν τρελός. Φυσικά κατι τέτοια από το ένα αυτί μπαίνουν και απο το άλλο βγαίνουν. Πραγματικά μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι όταν ακούω τέτοιες αμπελοφιλοσοφίες. Τι μήπως θα έρθει κανένας εξωγηινος με τις συμπαθητικές του κεραίες να βάλει και αυτός το χεράκι του? Μπαααααα
    Από παιδί μικρό ακούω και γώ ακουω(οπώς και κ.Σβ...οχι δν θα προδώσω την ταυτοτητα της..κ.Ελιτσα τελως παντων τρομαρα της) το γνωστό "δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω"...Και ρωτάω..Που ξέρεις εσύ ρε φίλε καλύτερα από μένα τη θέλω και τι μπορώ? Από τη φύση μου παιδί απαισιοδοξο και όχι και πολυ θαραλαίο (καλως η κακώς δν ξέρω ακόμα) ποτε μου δεν πήρα πρωτοβουλία για κάτι τρανταχτό. Εκεί που δείχνω αποφασισμένος για κάτι και λέω θα το κάνω κατι μέσα μου με εμποδίζει, σαν να έχω το χειρόφρενο και να μην μπορώ να πάρω μπρος. Εξαιτίας αυτής της εσωτερικής δυναμης...ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ...
    Με το πέρας του χρόνου και μετά από πλ ψάξιμο και τρυβελισμα των αυτιών μου κατέληξα οτι αν υπάρχει θέληση μπορει να γινει η άρχη...το μπορώ θα έρθει αργότερα...μην με ρωτήσετε...όποτε νιώσει ο καθένας έτοιμος...
    Και το ΜΠΟΡΩ ειναι σχετικό...μπορείς να το προσπαθησεις να πετύγχεις κατι..η επιτυχια όμως δεν ειναι σιγουρη (τι μας ειπες τωρα εξυπνακια)..Θέλω να πω οτι ισως αυτη η εσωτερικη δύναμη (το χειροφρενο που ειπα) ειναι οτι δεν ειμαστε ποτε σιγουροι..Και αν δεν τα καταφέρω? Σιγουρα ολοι μας έχουμε αναρωτηθει πολλες φορες.
    Και η απάντηση σ΄αυτο το βασανιστικό ερώτημα ειναι "Κ' αν σου κάτσει?"...Ποιο κόσμια "τι είχες τι έχασες"...Επομένως τετοιες τσαχπινιες του τυπου "αχ δεν μπορω, δεν θα τα καταφερω" πρεπει να πάψουν να υπάρχουν. ΒΟΥΡ ΣΤΟ ΨΗΤΟ!
    Έτσι μετά από όλο αυτο μπλα μπλα και καταλήγω οτι ολα πρεπει να γίνονται αν υπάρχει θεληση. Πάντα όμως με μετρο όπως ελεγαν και οι αρχαιοι ημων προγονοι.Τέλος όσο αφορά τον θάνατο διαφωνώ εν μέρη..τόσα χρόνια επι καθημερινής βάσεως ακομα απο τα μιντια γλιτωσε απο του χάρου τα δοντια ή νίκησε το θανατο καταπολεμώντας τον καρκινο. Επομένως και για αυτό υπάρχει λύση (σχεδον).
    Αυτα από μένα..ελπιζω να μην σας κούρασα..

    Υ.Γ σε μια συζητηση μας με την Ελιτσα αυτες τις μέρες σχετικά με αυτό το θέμα έχω να πώ οτι με αποστόμωσε. 2 μέρες τωρα θέλω να δώσω και γω τη δικια μ απάντηση όμως δεν μπορώ..γιατι πολυ απλα ειχε χαλασει ο υπολογιστης μου. οποτε το θέλω αλλα δεν μπορω χτύπησε και τη δικη μου πόρτα.
    Ααααα να μην ξεχασω...Κ.Ελιτσα πρεπει να σας τιμα το γεγονος οτι η πρωτη δημοσιευση μου ειναι σε δικο σας κειμενο! =)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Oshwood,
    Άμα ήθελες τόσο πολύ να απαντήσεις σύντομα θα ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ βρίσκοντας κάποιον άλλον υπολογιστή...
    Η Θέληση αρκεί...:P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Έχω απάντηση για αυτό...δοκίμασα από τον πανάρχαιο αλλα "σλυλο" υπολογιστή της μάνας μου...κ εκει που έχω τελειώσει αυτο το κατεβατό και λέω να το κάνω δημοσίευση...τσούπ ο ιστότοπος δεν βρέθηκε..εε τωρα αν πρέπει να ''ξενιτευτώ'' για να απαντήσω τοτε οκ μπορεις να πεις οτι δεν υπάρχει θέληση..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τι να πω εγώ τώρα μετά απ'όλο αυτό;;
    Oshwood xαίρομαι που η πρώτη σου δημοσίευση είναι στο δικό μου κείμενο (στο πρώτο μου κιόλας) και χαίρομαι ακόμα πιο πολύ που σε έβαλα αν κατάλαβα καλά σε προβληματισμό και σκέψη.
    Τώρα όσον αφορά αυτά που είπες,
    θα συμφωνήσω μαζίσ ου ότι δεν το έχεις και πολύ με την αισιοδοξία(το χω καταλάβει αρκετές φορές) αλλά πίστευω ότι έχεις δυνατότητες βελτίωσης στον τομέα γιατί τουλάχιστον καταλαβαίνεις την σχέση μεταξύ "θέλω" και "μπορώ" και η συνειδητοποιήση των πραγμάτων είναι το πρώτο βήμα για καλυτέρευση..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις