"Η συμπόνια είναι ο πυρήνας ό,τι καλύτερου είμαστε"

Για τη Μαντὠ, της Β΄ λυκείου,

πάντα υπάρχει χρόνος για την ανάγνωση ενός βιβλίου. Ακόμα και μέσα στις εξετάσεις. Μας πρότεινε, λοιπόν, με ιδιαίτερη θέρμη, το "Η ιστορία του διάφανου βασιλιά", της Rosa Montero. To ξέρετε; Τι λέει αυτή η ιστορία; Όπως μας πληροφορεί το οπισθόφυλλο, "Στον ταραγμένο 12ο αιώνα, η Λεόλα, μια έφηβη χωριατοπούλα, ξεγυμνώνει ένα νεκρό πολεμιστή σ ένα πεδίο μάχης και φορά την πανοπλία του, για να προστατευτεί μεταμφιεσμένη σε άντρα. Έτσι αρχίζει το συναρπαστικό και συγκινητικό αφήγημα της ζωής της, μια υπαρξιακή περιπέτεια που δεν είναι μόνο η δική της αλλά κι η δική μας, γιατί αυτό το περιπετειώδες μυθιστόρημα με τα φανταστικά συστατικά, μας μιλάει, στην πραγματικότητα, για τον τωρινό κόσμο και γι αυτό που είμαστε όλοι."

Η Rosa Montero


Από το βιβλίο η Μαντώ διάλεξε τρία αποσπάσματα, στα οποία η Montero οριοθετεί έννοιες διαχρονικές όσο και επίκαιρες.

Την ελπίδα,

το λόγο,

τη συμπόνια


Για την ελπίδα: « Μικρό φως που ανάβει στο σκοτάδι του φόβου και της καταστροφής, κάνοντάς μας να πιστέψουμε ότι υπάρχει διέξοδος. Ένας σπόρος που πετάει στον αέρα το διψασμένο φυτό στον επιθανάτιο ρόγχο του, πριν υποκύψει στην ξηρασία. Γαλάζια αναλαμπή που αναγγέλει την καινούρια μέρα στην ατέλειωτη νύχτα του βασάνου.»


Για το λόγο: <<...Πρέπει να σεβόμαστε τις λέξεις, γιατί είναι το σκεύος που μας δίνει μορφή. Οι δύσκολοι καιροί λένε πάντα ψέματα και εγκυμονούν κακές κουβέντες. Ο πέλεκυς του δήμιου δεν θα έκοβε και η φωτιά της αδιαλλαξίας δεν θα έκαιγε αν δεν στηρίζονταν σε ψεύτικα λόγια. Το λέει και η Βίβλος : '' εν αρχή ην ο λόγος ''. Ο λόγος μας κάνει ανθρώπους, αυτός μας κάνει να διαφέρουμε από τα ζώα. Η ψυχή είναι στο στόμα. Δυστυχώς, όμως , οι άνθρωποι δεν σέβονται αυτό που λένε. […] Λόγια κολλώδη και πηχτά, γλυκές παγίδες για τις αστόχαστες μύγες κι όχι σαν κρύσταλλα διάφανα και καθαρά που επιτρέπουν να βλέπεις από μέσα τους τον κόσμο...>>



Και για τη συμπόνια :«Είναι η ικανότητα να μπαίνεις στο πετσί του πλησίον σου και να νιώθεις μαζί του, αυτό που νιώθει. Είναι η καλύτερη λέξη από όλες, γιατί είναι η μόνη από τις μεγάλες κουβέντες για την οποία δεν πληγώνεται κανείς, δεν βασανίζεται, δεν αιχμαλωτίζεται, δεν σκοτώνεται...Αντίθετα, τα αποφεύγει όλα αυτά. Υπάρχουν κι άλλες πολύ όμορφες λέξεις : αγάπη, ελευθερία, τιμή, δικαιοσύνη...Όλες αυτές, όμως , όλες μπορούν να χειραγωγηθούν, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν όπλο και να προκαλέσουν θύματα. Για την αγάπη του Θεού τους, οι σταυροφόροι ανάβουν τις πυρές, και από τρελή αγάπη σκοτώνουν οι ζηλόφθονοι εραστές τις αγαπημένες τους. Οι ευγενείς κακομεταχειρίζονται και καταπιέζουν βάρβαρα τους δουλοπάροικούς τους, στο όνομα της δήθεν τιμής τους. Η ελευθερία των μεν μπορεί να σημαίνει φυλακή και θάνατο για τους δε, κι όσο για την δικαιοσύνη, όλοι πιστεύουν ότι την έχουν στο μέρος τους, ακόμα και οι πιο απαίσιοι τύραννοι. Μόνο η συμπόνια απαγορεύει αυτές τις υπερβολές. Είναι μια ιδέα που δεν μπορεί να επιβληθεί με τη φωτιά και το αίμα στους άλλους, γιατί σε αναγκάζει να πλησιάσεις τους άλλους, να τους νιώσεις, να τους καταλάβεις. Η συμπόνια είναι ο πυρήνας ό,τι καλύτερου είμαστε...>>

Σχόλια

  1. Υπέροχο βιβλίο πρέπει να είναι!!!!Μόνο για τα τρία αποσπάσματα νομίζω πρέπει όλοι να το διαβάσουν!!Θα το βάλω στον κατάλογο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η συμπονια πρεπει να συνοδευεται απο πραξεις γιατι ειναι λεξη που κρυβει κινηση και προσεγγιση μεσα της.. αρκει να μη μενει θεωρητικα δοσμενη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Aυτό για τη συμπόνια δεν το είχα σκεφτεί ποτέ...
    Φαίνεται ενδιαφέρον βιβλίο και μάλλον είναι,αφού το προτείνει η Μαντώ!(Περιττό να πω ότι περιμένουμε και άλλες τώρα που έγινε η αρχή:Ρ)

    Πάντως (λίγο άσχετο) νομίζω ότι είναι ενδιαφέρουσα διαδικασία να δίνεις ορισμούς σε λέξεις.Θέτεις όρια και όμως τελικά καταφέρνεις να διευρύνεις τα όρια του λόγου και της σκέψης σου.

    (Θεωρητική)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μαντὠ,
    να σου μεταφέρω κι εγώ, παρόλο που τα είπαμε κι από κοντά, το χαμόγελό μου για όσα μας έγραψες αλλά και γιατί βοηθάς να ανοίξει ο κύκλος των συνεργατών του σχολικού μπλογκ, που από φέτος προσπαθεί να ανήκει όλο και πιο πολύ στους μαθητές.
    Ξέρεις πως κι εγώ στέκομαι στο συναίσθημα που γίνεται πράξη, στη συμπόνια η οποία δεν περιορίζεται στη γέννησή της, αλλά μετατρέπεται σε πράξη με συγκεκριμένο στόχο.
    Παλιά, όσο κι ο άνθρωπος συνταγή.

    Όσο για τους ορισμούς, που λέει και η θεωρητική, ναι, συμφωνώ:αποτελούν εξαιρετική άσκηση σκέψης και έκφρασης. Ενδιαφέρον, επίσης, έχει να συναντάς στη λογοτεχνία ορισμούς, ή καλύτερα "ορισμούς", μια και εκεί ο ορισμός αρέσκεται σε παιχνίδια, δεν επιχειρεί τόσο την κάλυψη της έννοιας και την αντικειμενικότητα, όσο την υπόδειξη-προβολή της διάστασης κάποιυ χαρακτηριστικού. Όταν λέει, π.χ, ο Καζαντζάκης για το πεφταστέρι, σε κάποια μελαγχολική στιγμή του κειμένου του:"ένα δάκρυ κύλησε απὀ το μάγουλο του θεού", ή όταν ο Ρίτσος κλείνει το θαύμα της ζωής σε τρεις λέξεις "ζωή, ένα τραύμα στην ανυπαρξία"), τότε ο ορισμός αποκτά μια άλλη χάρη, μιαν άλλη μαγεία.
    Τι λέτε;Δεν ψάχνουμε να βρούμε μερικούς "λογοτεχνικούς" ορισμούς και να κάνουμε μια ανάρτηση;

    Μαντώ; Θα μας αφήσεις να κάνουμε ή θα πάρεις φόρα τώρα; :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κ. Μάνεση πάντα ασχολίαστο με αφήνετε!!!Θα το θυμάμαι αυτό!!!!!ΧΑ χα χα χα χα χα!!!!!!Και να ξέρετε η Η.Α. δεν ξεχνά!!!!χα χα χα χα!!!!!!Όσο για την πρόταση σας αν και κανονικά σαν αντιπολίτευση πρέπει να ακολουθήσω άλλη τακτική εντούτοις συμφωνώ μαζί σας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Νίκο,

    Μα δε σχολίασα κανένα, βρε Νίκο, σταμάτα να με απειλείς, έχω αρχίσει και τρέμω σύγκορμος! :-)

    Κάτσε, να σου κάνω διαφήμιση, να γίνουμε διαπλεκόμενοι, μήπως και ησυχάσω λίγο: Θα προτρέψω τους αναγνώστες του μπλογκ μας να πάνε μέσα από τα links στο ΜΠΛΟΓΚ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ (κλαπ κλαπ κλαπ) ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, όπου θα βρούνε ήδη πολύ Ντοστογιέφσκι:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν θα το έλεγα!!!Εξάλλου είναι και διασκεδαστικό!!!!!!!Χα χα χα χα χα χα!!!!!!!!!!!!!!!Άλλα αφού κάνετε ΔΩΡΕΑΝ διαφήμιση προς το παρόν θα σας αφήσω ήσυχο!!Δεν ορκίζομαι όμως ΤΙΠΟΤΑ για το μέλλον!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χαίρομαι που σας άρεσε !
    Νομίζω ότι η Montero κατάφερε να " δώσει" τον ορισμό αυτών των τόσο πολυσυζητημένων λέξεων σε ικανοποιητικό βαθμό ! Ομολογώ και εγώ επίσης ότι δεν είχα αναλογιστεί ποτέ τα όσα ανέφερε για τη συμπόνια ...Γενικώς το βιβλίο είναι καλογραμμένο και μου έκανε ιδαίτερη εντύπωση το πόσο σύγχρονη αισθάνθηκα την ηρωίδα του μυθιστορήματος αν και ζούσε στη Μεσαιωνική εποχή. Τελικά οι ανάγκες κυρίως -πνευματικές,ψυχικές ή συναισθηματικές- των ανθρώπων ελάχιστα διαφέρουν παρά τους αιώνες που έχουν μεσολαβήσει...

    ΥΓ: Ναι, κύριε Μάνεση, λέω να πάρω φόρα τώρα ! :Ρ

    Μαντώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μαντώ ήρεμααααααα!!!!!!χα χα χα χα χα!!!θυμήσου,όποιος βιάζεται σκοντάφτει ή σπεύδε βραδέως!!!!(Σιγά μην σε αφήσω να μου φας την θέση)χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η συμπόνια, η "ενσυναίσθηση" όπως την αποκαλούν οι ψυχολόγοι, το να μπαίνεις στη θέση του άλλου είναι πολύ χρήσιμο για τον άλλο, αλλά μπορεί να γίνει οδυνηρό γι΄αυτόν που το νιώθει. Γι΄αυτό και η συμπόνια έχει όρια, τα όρια που βάζει ο ορθός λόγος.
    Έσείς τι λέτε;
    Μαντώ, πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μαντώ,

    Να πάρεις, Μαντώ, να πάρεις. Έχουμε ανάγκη τη μαχητική αλλά και ήρεμη σκέψη, την τεκμηριωμένη άποψη, την ποιότητα του διαλόγου που κάθε φορά προτείνεις με τον τρόπο σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Την έχουμε ανάγκη επειδή δεν την έχουμε ή επειδή χρειαζόμαστε από περισσότερα άτομα κ. Ένοχε????Μα δεν με αφήνετε στην ησυχία μου!!!Όλη την ώρα με προκαλείτε με αυτά που λέτε!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ευχαριστώ :-) και ωραία ! Γιατί μόλις σκέφτηκα κάτι άλλο που μπορώ να σας στείλω ! Οίστρος , με έχει πιάσει οίστρος ! :P
    (Νίκο, το νου σου γιατί καταστρώνω το δόλιο σχέδιο της εκθρόνισής σου ! )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Νίκο,

    Τα έχουμε ανάγκη αυτά, επειδή η εποχή μας ( ας το πούμε γενικά..) τα περιθωριοποιεί. Σε πολλές περιπτώσεις δείχνουμε να τα αγνοούμε.

    Μαντώ,
    Τέλεια! Περιμένουμε ( αλλά με την ησυχία σου, έχουμε και εξετάσεις..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μαντώ έχω πληροφορήσει τις μυστικές μου υπηρεσίες και δουλεύουν πυρετωδώς προς την κατεύθυνση της ανακάλυψης των σχεδίων και αδρανοποίησης τους!!!Και μην ανησυχείς!!!Οι πρωτεργάτες θα τουφεκιστούν!!!!!!!

    Εντάξει κ. Ένοχε,αλλά μην με προκαλείτε με τις φράσεις σας!!Αφού ξέρετε ότι δεν μπορώ να αντισαθώ σε φράσεις-κλειδιά!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Δεν φοβάμαι εγώ , Νίκο ..!
    Θα πέσεις και θα χτυπήσεις μάλιστα !
    ( Κάτι πρέπει να γίνει για την καλπάζουσα φαντασία σου. Οπωσδήποτε. :P Τουλάχιστον δεν πήγες πολύ πισω σε αγχόνες, λαιμητόμους, πυρές κλπ ! Τότε θα έπρεπε να αρχίσουμε να ανησυχούμε. Είπες κατι? :P )


    Μαντώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Είπα να ανοίξω το εκτελεστικό απόσπασμα στο λαό και να το εκσυγχρονίσω λιγάκι!!Να του κάνω ένα λιφτιγκ βρε αδελφέ!!!!Και δεν θα πέσω!!!!!Ζήλια ψώρα!!!!!Και δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για την πραγματικότητα!!ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!(Όρεξη έχω σήμερα!!Χα χα χα χα)!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλά, πάρε και καμιά ανάσα, μην τυχόν πνιγείς και πέσεις άδοξα πριν προλάβω να σε ανατρέψω ! Όσο για την πραγματικότητα με καλεί να διαβάσω θρησκευτικά !

    Καληνύχτα σε όλους και dream on , Νίκο !

    Μαντώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Όνειρο θερινής νυκτός!!!!!!Κανείς δεν πρόκειται να ανατρέψει τον αρχηγό της Η.Α. και Αρχισυντάκτη του συγκεκριμένου ιστολογίου!!!!!!!χα χα χα χα!!!!!'Αντε καλό διάβασμα!!!!!Και θα ακολουθήσω την συμβουλή σου θέλω να πιστεύω!!!χα χα χα χα!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Χεχε.

    Εγώ διαφωνώ πως η συμπόνια είναι η μόνη από τις μεγάλες κουβέντες που δεν πληγώνεται κανείς, δεν βασανίζεται, δεν αιχμαλωτίζεται, δεν σκοτώνεται...

    Όπως χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται η αγάπη του Θεού από κάποιους θερμοκέφαλους για κακουργήματα έτσι και η συμπόνια προς μία κοινωνική ομάδα κάλλιστα μπορεί να χρησιμοποιηθεί με βίαια ένστικτα προς αυτούς
    που προκάλεσαν τα δεινά.
    Έχω μάλιστα και ένα προσωπικό παράδειγμα.
    Από συμπόνια προς τους άστεγους ένιωσα πρώτη φορά στη ζωή μου οργή προς όλο το σύστημα και τους ξεπουλημένους χρηματοπιστωτικούς ανθρώπους.

    Στην επόμενη βαθμίδα αυτό θα μπορούσε να εξελιχθεί σε βιαιότητες από κάποιους άρα η συμπόνια δεν είναι το ¨τέλειο¨συναίσθημα-έννοια.

    Επιπλέον όπως ανέφερε η αγαπητή μας Στέλλα
    (εντάξει,εντάξει κυρία Χριστοπούλου :P)
    η συμπόνια μετά από ένα σημείο μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες και σε αυτόν που τη νιώθει αλλά μπορεί να ενοχληθεί και αυτός που την εισπράττει εάν πιστεύει πως θίγεται η αξιοπρέπειά του.
    Άρα το ζήτημα αποκτά πολλές πτυχές που έχουν τη δυνατότητα για εκτενή ανάλυση.

    Χαχα.Αυτά από εμένα.Δε θα κάνουμε και διακρίσεις στις έννοιες καλύτερες και χειρότερες.
    Τι είδους ρατσιστικής συμπεριφοράς είναι αυτή;:P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Είναι ρατσιστική γιατί όλοι είασμτε ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ!!!!χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα!!!!!Αυτή Στέλιο είναι αιτία όλων των πραγμάτων!!!(α ρε Πρωταγόρα!!!!!)χα χα χα!!!!Όσο για τα υπόλοιπα βρε υπάνθρωπε συμφωνώ μαζί σου!!Χα χα χα χα χα χα!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Στέλιο,

    Συμφωνώ με αυτά που λες όμως στο
    απόσπασμα αυτό η συγγραφέας αναφέρεται σε δύο άτομα: Σε αυτό που νιώθει τη συμπόνια και σε αυτό που την εισπράττει και δεν επεκτείνεται στα συναισθήματα του πρώτου απέναντι στους ανθρώπους, τις καταστάσεις, τη μοίρα ίσως που έφεραν το δεύτερο πρόσωπο στην όποια δυσχερή θέση βρίσκεται..


    Μαντώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Επιπροσθέτως ,Στέλιο, νομίζω ότι η Montero μιλά για συμπόνια = ευσπλαχνία, συναίσθηση του ξένου πόνου και όχι για συμπόνια = οίκτος, λύπηση ...


    Μαντώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Σοφοπλάστες,

    Πολύ ωραία και ιδιαίτερη η οπτική γωνία που φώτισες το θέμα. Βοηθάει κι εμάς να το δούμε σφαιρικότερα.

    Και βέβαια τα συναισθήματα μπορεί να οδηγούν σε πράξεις, συμπεριλαμβανομένων και των πράξεων βίας. Στην περίπτωση της συμπόνιας, όπως το περιγράφεις, στη βία δε σε οδηγεί η ίδια αλλά η οργή που προκύπτει από την ανάλυση των αιτίων που έχουν προκαλέσει τη συμπόνια αυτή. Το ίδιο το συναίσθημα εμένα μου φαίνεται αθώο και στη βάση της ζητούμενης ανθρώπινής μας υπόστασης: συν+πόνος. Μοιράζομαι τον πόνο του άλλου, που σημαίνει ότι όχι μόνο τον έχω προσεγγίσει και τον έχω νιώσει, αλλά είμαι και μαζί του σ' αυτό. Στη συμπόνια έχω την εντύπωση ότι χαμηλώνουμε εμείς. Ο οίκτος μπορεί να είναι "αφ' υψηλού". Και το βρίσκω περήφανο ο άνθρωπος να μπορεί να χαμηλώνει το βλέμμα του, όταν πρόκειται για τον πόνο των συνανθρώπων του.

    ( ΕΠ! Στέλιο, τώρα διαφωνούμε, τι κάνουμε;!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Για τον Στέλιο δεν ξέρω,αλλά εσείς θα κάτσετε ήσυχα για να μπορέσω να στοχεύσω αποτελεσματικά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Τώρα που βρηκα σύμμαχο στις απόψεις μου πάνω σ΄αυτό το θέμα ??? Ποτέ !
    Άσε το 45άρι κάτω ! :P


    Μαντώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Πάλι στην έφερα,δεν έχω 45αρι!!!Χρησιμοποιώ μόνο πολεμικά τυφέκια!!!!!Μα και εγώ συμφωνώ σε αυτά που λες!!!Είναι χρήσιμα!!Συμφωνώ όμως και με τι παρατηρήσεις του Στέλιου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Άστα αυτά ! Σου λέω, την πτώση δεν τη γλιτώνεις ! χαχαχαχαχαχαχαχαχα !
    Σχεδόν σε όλα συμφωνώ με το Στέλιο αλλά όχι σε αυτό που υποστηρίζει για τη συμπόνια ως συναίσθημα και σε όσα ανέφερα παραπάνω. Ο κ. Μάνεσης το αναλύει σωστά κατά τη γνώμη μου.



    Μαντώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Όταν με έχεις προειδοποιήσεις τόσες φορές έχω λάβει ΟΛΑ τα απαραίτητα μέτρα για να το αποτρέψω αυτό!!!!!Καημένη!!!!!Τσ τσ τσ τσ τσ τσ!!!!!!!Έχω ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ εφεδρείες!!Εάν επιτεθείς θα γίνει του Στάλινγκραντ!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Διαφωνούμε και πάμε Σύνταγμα.:p

    Χαχαχα.Άρα η συμπόνια μπορεί να πάρει 2 έννοιες (της συναίσθησης αλλά και του οίκτου,της λύπησης).

    Κατά τη γνώμη μου η συμπόνια είναι η συναίσθηση του άλλου και πιστεύω πως όλοι μας συμφωνούμε αλλά τώρα πια συγχέουμε τη συμπόνια με τον οίκτο γιατί όντως λίγοι έχουμε την περηφάνια όπως λες Διονύσιε να χαμηλώσουμε το βλέμμα μας.(δεν πιστεύω στην περίπτωση μου να είχα αυτή την περηφάνια άρα μάλλον συμπόνια-οίκτο έννοιωσα)

    Κάτι άλλο.
    Οκ η συμπόνια είναι ένα αθώο συναίσθημα, απολύτως εύσπλαχνο.Τότε η αγάπη τι είναι;;
    Γιατί σίγουρα όσοι έκαναν φρικαλεότητες στο όνομα της αγάπης δεν είχαν στάλα αγάπης για τον άλλον.

    Και στο όνομα της συμπόνιας μπορούν να συμβούν τα ίδια.Συμβαίνουν και τώρα.
    Οι καημένοι πολιτικοί που αναγκάζονται να πάρουν αυτά τα δυσβάσταχτα αλλά απαραίτητα μέτρα δεν κάνουν συνέχεια δηλώσεις ότι βρίσκονται στο πλάι του λαού,ότι τον νιώθουν,ότι τον συμπονούν αλλά για το καλό του πρέπει να τον ξεζουμίσουν;




    Επιπλέον πιστεύω πως πρέπει να διαχωριστούν οι αόριστες έννοιες από τα συναισθήματα.
    Οι έννοιες που αναφέρονται ελευθερία,τιμή δικαιοσύνη για τον καθένα είναι διαφορετικές.
    (Καλά τα έγραψε η θεωρητική στο διαγώνισμα της φιλοσοφίας πως δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση γιατί η έννοια της ελευθερίας είναι υποκειμενική)
    Επομένως αυτές οι έννοιες μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολύ αυθαίρετα.
    Τώρα στο χώρο των συναισθημάτων.
    Και τα συναισθήματα είναι έννοιες που μπορούν να αποκτήσουν διαφορετικές ερμηνείες αλλά για εμένα είναι πολύ πιο συγκεκριμενοποιημένα.Συνεπώς και η αγάπη και η συμπόνια εάν όντως υπάρχουν στην ψυχή μας δεν μπορούν να αποκτήσουν εκφράσεις βίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις