Εντροπία #4

Επειδή ξέρω ότι σας κούρασα,θα κάνω την τελευταία ανάρτηση πάνω στο ίδιο θέμα και στο ίδιο ύφος.
(Μην χαίρεστε όμως!Υπάρχουν και άλλα κείμενά μου με άλλο θέμα!
Δεν θα ηρεμήσετε έτσι εύκολα!!!)    
Θα θέσω σήμερα την τελευταία ερώτησή μου για το τρόπο οργάνωσης και  λειτουργίας της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Ερώτηση που κατά την γνώμη μου έχει και την μεγαλύτερη σημασία και βαρύτητα από όλες!!!
Θα ήθελα να ρωτήσω λοιπόν κυρίως τους καθηγητές (και θα ήθελα και με κάποιο μαγικό τρόπο να δω ένα σχόλιο από κάποιον υπουργό παιδείας για αυτό το θέμα,αλλά σαν φυσικός(λέμε τώρα!) δεν πιστεύω σε μαγικούς τρόπους...)
Ας κάνω επομένως την ερώτηση:
Γιατί σε κάθε σχολείο(γυμνάσιο και λύκειο) υπάρχουν 8 μαθηματικοί,5 φυσικοί και 10 φιλόλογοι(τα νούμερα προφανώς είναι αναλογικά των παιδιών που είναι σε κάθε σχολείο) και δεν υπάρχει ούτε ένας παιδοψυχολόγος;
Προφανώς δεν θέλω να πω πως ο κ.Μάνεσης λόγου χάρη και ο κάθε κ.Μάνεσης  δεν είναι χρήσιμος στο σχολείο!
Αλλά μήπως θα ήταν εξίσου χρήσιμος και εξίσου αναγκαίος και ένα παιδοψυχολόγος στα σχολεία!
Ο λόγος που αναφέρομαι στο γιατί να υπάρχουν  τόσοι καθηγητές και ούτε ένας παιδοψυχολόγος είναι καθαρά ρεαλιστικός!
Το ιδανικό θα ήταν αυτή η θέση να ήταν ξεχωριστή,αλλά εδώ μειώνουμε τους καθηγητές κάθε χρόνο θα έχουμε και ξεχωριστή θέση για παιδοψυχολόγο!
Οπότε αν ρωτήσετε ένα παιδί: 
΄΄Θες να έχεις μία ώρα λιγότερη φυσική και να έχεις στο σχολείο έναν παιδοψυχολόγο;΄΄,
αυτό το ναι που θα δώσει ως απάντηση ξέρουμε κατά πόσο είναι γιατί δεν θέλει να μην κάνει μάθημα ή γιατί έχει πραγματικά ανάγκη από ένα τέτοιο άτομο;
Και αν αυτό δεν ισχύει για όλους(αν και πιστεύω πως για όλους θα είναι χρήσιμος ένας παιδοψυχολόγος ),ισχύει σίγουρα για ορισμένα παιδιά που για τον έναν ή τον άλλο λόγο είναι στο περιθώριο και υπάρχουν σε κάθε σχολείο...!!!


Σχόλια

  1. Αχ, Γιώργο!

    Σου θυμίζω μια πρόσφατη που είχα κάνει, όπου κατά κάποιον τρόπο καλούνται όλοι οι φορείς της σχολικής μας κοινότητας ( του 6ου), να πάρουν κάποια θέση, να συζητήσουμε, τουλάχιστον (εδώ:http://lykeio6o.blogspot.gr/2013/02/blog-post.html).

    Εννοείται πως έπεσε στο κενό. Η καθημερινότητα συνέχισε απτόητη την απαράλλαχτη πορεία της.
    Απαντώντας σου στο ζήτημα του ( λίαν αναγκαίου και κατά την άποψή μου) ψυχολόγου στο σχολείο, σου λέω το εξής, το οποίο πιθανώς είναι αφελές, αλλά αισιοδοξεί για απάντηση ( όχι από σένα):Ωραία, καιρός κρίσης, δεν έχουμε απαιτήσεις για πολυτέλειες. Και λέω, ΑΝ οι καθηγητές του σχολείου και οι γονείς των 300 παιδιών έδιναν 2 ευρώ το μήνα, δε θα μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε έναν ψυχολόγο για 3 μέρες τη βδομάδα στο σχολείο μας; Κι αν κάποιοι δεν έχουν ή δε θέλουν να δώσουν, ας γίνουν τα 2 ευρώ 2,5, ώστε να φτάσουμε σε ένα απαιτούμενο ποσό.

    Γιατί μου φαίνεται απλό; Τα δε γραφειοκρατικά προβλήματα που θα μπορούσαν να προκύψουν, νομίζω ότι αντιμετωπίζονται μέσω του συλλόγου γονέων.

    Θέλουμε, τελικά ή μήπως να περιμένουμε τη χρυσή αυγή να παράσχει στα σχολεία ψυχολογική στήριξη στα καθαρόαιμα ελληνόπουλα και να λέμε και ευχαριστώ; ( Ε, ναι, συγχύζομαι!)

    Και το "θέλουμε" της προηγούμενης παραγράφου, αναφέρεται συνολικά στο σχολείο που θέλουμε ή δε θέλουμε να έχουμε, όχι μόνο στο θέμα του ψυχολόγου. Αν θέλουμε, πού είμαστε;

    ( Μια και,απ' όσο δηλώνεις, πρέπει να αποχαιρετήσουμε τις εντροπίες σου - όχι και τις ντροπές μας -, να σου πω ότι χάρηκα πολύ που τις έθεσες, που μπήκαν τα θέματα, που μια πετρούλα σήκωσε το όσο κυματάκι της στα γαλήνια νερά.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τις εντροπίες μου πάνω σε αυτό το θέμα!!!
      Έχω και άλλα!!!(ΩΧ!!!)
      Όσο για τα υπόλοιπα ξέρεις ότι συμφωνώ και τα βρίσκω και εγώ λογικά αυτά που λες!Τρόποι υπάρχουν!Και είναι αρκετοί!Θέληση λείπει...

      Διαγραφή
  2. Αρχικά, να σημειώσω πως με τις εντροπίες του Γιώργου, δεν κρατιόμουν να μην μοιραστώ με την σελίδα σας, όσα αυτές με προκαλούσαν να σκεφτώ ή να νιώσω.Μάλλον γιατί κανείς μας δεν έχει υπάρξει που να μην αμφισβήτησε, αντέδρασε, πικράθηκε αλλά και αγάπησε την παρεχόμενη από το σχολείο του γνώση, εμπειρία, "παιδαγωγία".
    Τελικά, όμως νομίζω ότι σχολείο δεν είναι μόνο αυτό που ζούμε στα νηπιακά, παιδικά και εφηβικά μας χρόνια, αλλά περισσότερο αυτό που μας μένει, όταν αποφοιτήσουμε.Τα πρόσωπα που θυμόμαστε με ευγνωμοσύνη και θαυμασμό, τις καταστάσεις που μας οδήγησαν σε συγκινήσεις ή ώριμες αποφάσεις, τις απορρίψεις που μας ενδυνάμωσαν, τη γνώση που εφαρμόσαμε στην καθημερινότητα μας.
    Ϊσως γιαυτό το σχολείο που θα φροντίσουμε να "δώσουμε" ή να "μη δώσουμε" στα δικά μας παιδιά είναι συμπτωματικά όμοιο με το ...δικό μας σχολείο.
    Μακαρι να είχαμε και παιδοψυχολόγους και συμβούλους Σεπ και, και, και... Αλλά εγώ προσωπικά, θα ήθελα: Γυμνάστρια που να με έκανε να αγαπήσω τους δημοτικούς χορούς (και όχι να τους μισήσω,όπως μία που είχα ), Καθηγήτρια καλλιτεχνικών (γιατί δεν έκανα ποτέ αυτό το μάθημα) και άλλους δασκάλους σαν τον φιλόλογο μου στην Β και Γ Λυκείου που μας έμαθε, όχι μόνο να μαθαίνουμε περισσότερο αλλά και να ονειρευόμαστε περισσότερο.
    Γιαυτό θα έλεγα, πως δεν αρκεί μόνο κάθε παιδί να πηγαίνει σχολείο, αλλά και καθε παιδί να θυμάται τα σχολικά του χρόνια- αν όχι απαραίτητα με νοσταλγία-, πάντως όχι με πίκρα. Μακάρι όλες οι συνθήκες, τα πρόσωπα και τα σχολικά προγράμματα να οδηγούσαν σε αυτό. Όμως...
    Ευχαριστώ τον εμπνευστή των Εντροπιών που μου έδωσε την ευκαιρία να ξαναθυμηθώ τις Εκθέσεις Ιδεών μου!!!. Μπορεί τον Υπουργό Παιδείας να μην τον προκάλεσε για σχόλιο, αλλά προκάλεσε...εμένα. ΧΑ Χα ΧΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θέλουμε πολλά τελικά!
      Και κυρίως θέλουμε (ή εγώ θα ήθελα) να φτάσουμε στο σημείο να ξυπνά κάθε παιδί το πρωί και να χαίρεται που θα πάει στο σχολείο!
      Αλλά ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό!
      Όσο για τις εντροπίες θέλω να σου πω ότι αυτός ήταν ο στόχος μου! Να προκαλέσω αυτόν που θα το διαβάσει να απαντήσει!
      Χαίρομαι λοιπόν που το πέτυχα!!!
      Και όπως είπα και πριν τελείωσε,το θέμα με το σχολείο(ή τουλάχιστον για την ώρα!)
      Έχω να σας βασανίσω με αρκετές εντροπίες ακόμα...!!!

      Διαγραφή
  3. Συμφωνώ απόλυτα, Γιώργο, με την άποψη που εκφράζεις και με τα σχόλια που διατυπώθηκαν σχετικά. Ένας ψυχολόγος στο σχολείο θα μπορούσε να βοηθήσει παιδιά, καθηγητές και γονείς με πολλούς τρόπους, όπως συμβουλές αλλά και διοργάνωση συζητήσεων και σεμιναρίων. Υπάρχει τόση ανάγκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις