παρα(μύθοι)...
Η νύχτα άπλωσε και πάλι το πέπλο της πάνω από τούτη εδώ την πόλη!
Κάτι το κρύο των ημερών, κάτι το νέφος αιθάλης, κάνουν την πόλη τούτη να θυμίζει κάτι από το ρομαντικό Λονδίνο σε παλαιότερες εποχές...
Όμως μην ανησυχείς!
Όλα βαίνουν καλώς!
Οι δρόμοι είναι και πάλι στολισμένοι...
Το Σύνταγμα είναι και πάλι γιορτινό!
(Και για εκείνες της χάρτινες κούτες με ανθρώπινες ψυχές μέσα,δεν θα σου πω!
Και εσύ θα κάνεις πως δεν τις είδες...)
Έβαλαν και φάτνη στην Ομόνοια!
Και από την μία οι κόκκινοι (αντιφασίστες) προπηλακίζουν το δήμαρχο της πόλης
από την άλλη, η ομάδα με τα μαύρα ξετυλίγει τη σημαία με το χρώμα του αίματος και τον ήλιο στο κέντρο!
( Το ότι σύμβολο του ήλιου είναι η σβάστικα και αυτό δε θα στο πω!
Βλέπεις τα παραμύθια δε λένε πάντα την αλήθεια...)
Όμως μην ανησυχείς!
Όλα βαίνουν καλώς!
Πάνω από όλα, έχουμε υγεία και ειρήνη!
(Το νέο ναρκωτικό λέγεται ''σισα'' και μαστίζει 14χρονους!
Την ίδια ώρα, το ΝΑΤΟ στέλνει Patriot από Ολλανδία και Γερμανία στην Τουρκία)
Και εσύ μέσα σε όλα αυτά πρέπει να διαβάσεις!
(Και ας μην σου δώσανε πότε ούτε ένα κίνητρο για να το κάνεις...)
Και εγώ πρέπει να πάρω γρήγορα το πτυχίο μου!
(Γιατί μόνο με αυτό θα βρω στο μέλλον μία δουλεία...)
Όμως μην ανησυχείς!
Όλα βαίνουν καλώς!
Αλλά σε τούτη εδώ την πόλη έχουμε σοβαρά πράγματα για να ανησυχούμε!
Έχουμε λίστες εμείς!
(Λίστες που είναι σε τούτη εδώ την πόλη εδώ και 3 χρόνια αλλά τώρα ήρθε η ώρα να μπουν στην ενημέρωσή σου!)
Όμως μην ανησυχείς!
Όλα βαίνουν καλώς!
Και για να ΜΗΝ ζήσουν αυτοί καλά και εμείς χειρότερα
ΞΥΠΝΑ!!!
Πριν το παραμύθι αυτό φτάσει στο τέλος του...
Ωραίο το παραμύθι σου, Γιώργο, - αν και ωραίο δεν το λες..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου φέρνει στο νου τον τίτλο του βιβλίου του Γ. Σκαμπαρδώνη "όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας" και δεν ανησυχώ. Καλά πάμε..
Ξέρεις, βέβαια, ότι το μόνιμο πρόβλημά μου σ' αυτά είναι αυτό που ξεκινάει μετά το "ΞΥΠΝΑ" του τέλους. Στο τι κάνουμε ως ξύπνιοι. Η συνήθης μεγάλη κουβέντα με τα πολλά αγκάθια κι αδιέξοδά της.
Σκεφτόμουνα στο μπλογκ μας να παρουσιάζαμε πιο συχνά ανθρώπους, ομάδες, φορείς που, ξύπνιοι όντας, κάνουν ό,τι μπορούν. Δεν το χρειαζόμαστε αυτό τον καιρό;
Φιλιά. Καλό ταξίδι, καλά διαβάσματα.
Η λειτουργία του παραμυθιού σε όλη της την έκταση.Παραμυθητική που διδάσκει και συμβουλεύει,που δίνει φώτα σε ένα σκοτείνο δρόμο με αντικείμενα σε πορεία σύγκρουσης.Έτσι είναι,η διάσταση πραγματικότητας και ενός ανέλπιδου ρομαντισμού.Ίσως να μαστε Δον Κιχώτες που κυνηγάμε δράκους μεταμορφωμένους σε ανεμόμυλους.Οι δράκοι υπάρχουν παντού εμείς τους λέμε ανεμόμυλους.Δεν έχει ο Σάντσο Πάντσα δίκιο για τους ανεμόμυλους και ο ΔΟν Κιχώτης,αλλά ο ΔΟν Κιχώτης!Στο Κόσμο των Δον Κιχωτών αγωνιζόμαστε ανέλπιδα για κάτι διαφορετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρετώ!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ πιστεύεις πως είσαι ξύπνιος; Σίγουρα βλέπεις κάποια πράγματα..αλλά μήπως τα μάτια σου είναι μισόκλειστα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΉ μήπως η πλειονότητα μας είναι ξύπνιοι αλλά αδρανείς;