panelladikes project

Σας προτείνουμε θερμότατα να δείτε μία ταινιούλα 17 λεπτών
που εμπνεύστηκε και έφτιαξε ένας καλός διαδικτυακός φίλος
( http://anemistir.blogspot.com/ ) στην οποία,
καταγράφοντας στιγμές από την πορεία του προς τις πανελλαδικές εξετάσεις,
καταφέρνει να αποδώσει πιστά και ολοζώντανα την ατμόσφαιρα (ας το πούμε απαλά..)
που αγκαλιάζει (ή πνίγει – διαλέξτε) τον κάθε υποψήφιο.

Ας αφήσουμε να μας τα πει ο ίδιος ο δημιουργός της ταινίας, όπως τα γράφει στο μπλογκ του:

Σκοπός μου ήταν με το ταινιάκι αυτό, που διακρίθηκε στο Argo International Film Festival (Βόλος, 27-28 Αυγούστου 2010), να καταγγείλω το ελληνικό σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Για όσους δεν γνωρίζουν ακριβώς το σύστημα των Πανελλαδικών εξετάσεων
νομίζω πως το βιντεάκι αυτό αποτελεί μια επαρκή εισαγωγή στην αθλιότητα αυτού του συστήματος, μέσα από την παρακολούθηση της καθημερινότητας ενός μαθητή.
Για όσους όμως έχουν περάσει οι ίδιοι μέσα από αυτή τη βάναυση διαδικασία
πιστεύω πως καταφέρνει να αφυπνίσει τα περασμένα βάσανα,
τα λησμονημένα αισθήματα της αγωνίας, της αβεβαιότητας,
της μειωμένης αυτοπεποίθησης που χαρακτηρίζουν τους έφηβους
κατά της διάρκεια της χρονιάς αυτής.Το ερώτημα που προκύπτει φυσικά:
γιατί ακόμα δεν έχει αλλάξει κάτι; Μετά από 30 χρόνια
που το σύστημα τούτο δοκιμάστηκε σε πολλές παραλλαγές,
γιατί δεν αναγνωρίζεται η παταγώδης αποτυχία του
στο χώρο της πραγματικής μόρφωσης
και παιδείας;
Οι απαντήσεις δικές σας..Στο πρακτικό κομμάτι του πράγματος, η βιντεοσκόπηση και καταγραφή της ζωής μου εκείνες τις μέρες βοήθησε αναμφισβήτητα να τραβήξω τη σκέψη μου
κάπως έξω από την παραφροσύνη και την παράκρουση των "ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ",
γεγονός που μάλλον συνέβαλε και στο να επιτύχω σ αυτές.

Σας ζητώ να παραβλέψετε τις τεχνικές ατέλειες, άλλωστε δεν θέλησα να το παίξω σκηνοθέτης, παρόλο που χρειάστηκε να ασχοληθώ με πλάνα και μοντάζ.
Έκανα απλά μια απόπειρα να καταγράψω με δημοσιογραφική
και ντοκυμαντερίστικη κυρίως διάθεση
αυτά που βιώνει ο 18χρονος Έλληνας μαθητής προκειμένου να καταφέρει
την εισαγωγή του σε ένα ανώτερο ίδρυμα. Ελπίζω να πέτυχα στην απόπειρα αυτή.








Πώς σας φάνηκε;

Σχόλια

  1. Ανδρέας Μαρκουλιδάκης13 Οκτωβρίου 2010 στις 11:41 μ.μ.

    Κατ αρχάς ένα πολύ μεγάλο στο φίλο για την προσπάθειά του να περιγράψει εκείνο το διάστημα! Είπε και ε΄δειξε αρκετές αλήθειες, όπως ότι παίζαμε με στυλό την ώρα του διαβάμσατος κλπ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το βράδυ στης 20ης Μαΐου, που την επόμενη έγραφα ΑΟΔΕ, και ένιωθα ότι θα έσπαγε το κεφάλι μου στην προσπάθειά μου να παπαγαλήσω τα πάντα... Εκεί που διαφωνώ όμως είναι για το Ελληνικό Δημόσιο Σχολείο. Έχει πάρα πολλά αρνητικά, αλλά και πολλά θετικά στοιχεία. Πρασπάθεισα να κρατήσω μόνο τα θετικά, όπως άλλωστε έπρεπε να κάνουμε όλοι μας, και προσπάθησα επίσης να αξιοποιήσω τον χρόνο μου όσο καλύτερα μπορούσα, Δεν άντεχα μόνο διάβασμα με τίποτα. Πολλοί, ανάμεσα σε αυτούς κλαι εγώ ο ίδιος, φοβήθηκαν ότι ίσως χάσω το μέτρο και τελικά το στόχο μου, αλλά όταν έφτασα προς το τέλος ήξερα ότι είμαι πολύ κοντά σε αυτόν. Εμείς οι ίδιοι έχουμε το προνόμοιο, αλλά και την κατάρα ταυτόχρονα, να γνωρίζουμε λίγο καιρό πριν τις εξετάσεις τι περίπου θα πιάσουμε. Αυτό μπορέι να μας σώσει, ή και να μας χαντακώσει...
    Και πάλι μπράβο του για την προσπάθειά του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είδα μόνο το δεύτερο αλλά νομίζω έπιασα το νόημα.Πάντως είναι αλήθεια ότι υπάρχει πίεση και κυρίως μια δόση αγωνίας και ενός μικρού φόβου(δεν είναι η κατάλληλη λέξη αλλά δεν μου ερχόταν άλλη) που υπάρχει διάχυτη παντού.Κυριότερο πρόβλημα πάντως νομίζω είναι η πίεση του περιβάλλοντος που σε βάζει στο λούκι του φροντιστηρίου με την εκτεταμένη αγωνία που εντέχνως σου βάζουν ώστε να έχουν πελάτες.Δόκίμασα και ξέρω μόνο που ο ιδιοκτήτης του φροντιστηρίου που πήγα να ρωτήσω δεν ήξερε με ποιον είχε να κάνει και απέτυχε να με βάλει στο λούκι και είμαι λοιπόν ελευθερος και μπορώ να προγραμματίσω το διάβασμα χωρίς πίεση.Ελπίζω μόνο λίγες μέρες πριν να μην με ποιάσει τίποτα που θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα.Τελοσπάντων για άλλο ξεκίνησα αλλού βρέθηκα.Όντως το σύστημα είναι άθλιο αλλά αυτό είναι και τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα.Ελπίζω να έχω την ευτυχή κατάληξη του παιδιού στο βίντεο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Ανδρέα, σ ευχαριστώ πρώτα απ όλα!
    Όσο για ρτη διαφωνία μας απέναντι στο ελληνικό δημόσιο σχολείο, σκέψου μόνο ότι (προφανώς;) έζησες τα λυκειακά σου χρόνια στο 6ο Λύκειο Καλλιθέας, όχι σε ένα οποιοδήποτε λύκειο. Ούτε εγώ ήμουν σε ένα οποιοδήποτε λύκειο, στο δικό μας όμως σχολείο δεν υπήρχε καν σαν έννοια, ούτε από πλευράς μαθητών ούτε από πλευράς καθηγητών, το να περνάς ευχάριστα στο σχολείο. Δεν υπήρχε το μεράκι, η προσπάθεια για κάτι πέραν του "χρήσιμου", δεν ήταν ένα σχολείο που μπορούσε να σε ολοκληρωσει σαν άτομο. Γι' αυτό και μιλάω για "εμπειρία", δλδ αυτό που έχω ζήσει εγώ.
    και πάλι σ ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Νίκο, προσωπικά 1 μάθημα έκανα σε φροντ. γτ τα άλλα τα έκανα ιδιαίτερα.
    Το φροντ. είναι μεγάλη απάτη. Σε αποσυντονίζει και ουσιαστικά αποτελεί ένα δεύτερο σχολείο (επί πληρωμή) χωρίς τα αποτελέσματα να είναι εγγυημένα. Δυστυχώς όμως, στα μαθήματα που ο καθηγητης του σχολείου δεν επαρκεί, αναγκάζεσαι να πας..
    καλά κάνεις και αντιστέκεσαι στο να σου διαμορφωνουν οι αλλοι το πρόγραμμά σου!
    Καλή σου επιτυχία, καλή συνέχεια στον αγώνα!

    (νομίζω ο φόβος ήταν η σωστή λέξη. Μόνο που δεν ειναι μόνο φόβος. Είναι φόβος συνυφασμένος με ελπίδα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ευχαριστώ Θρας,θα το έχω υπόψη μου.Τελικά ήταν η σωστη λέξη αν και αυτό με την ελπίδα δεν το είχα σκεφτεί.Ευχαριστώ και για αυτό.Γενικά ευχαριστώ.Και θα πετύχω γιατί απλά δεν πάω φροντιστήριο.Έτσι είναι η τάξη των πραγμάτων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ειναι απλα απιθανος!!!μπραβο του που σκεφτηκε να απαθανατισει τις στιγμες των πανελληνιων εξετασεων που ειναι πολυ σημαντικες για τον καθενα μας!
    και θελω να πω πως δεν μπορω να περιγραψω αυτην τη στιγμη ποσο πολυ συμφωνω με ολα αυτα που ειπε εκτος βεβαια απο το γεγονος οτι δεν θα μου λειψει το σχολειο γιατι αυτο θα ηταν ενα πολυ μεγαλο ψεμα φυσικα! εννοειται οτι θα μου λειψει και μαλιστα με στεναχωρει πολυ που σε κατι μηνες απο τωρα δεν θα πηγαινω πια σχολειο και πραγματικα δεν μπορω να το φανταστω!επισης θελω να πω πως ... δεν εχω λογια! την ωρα που εβλεπα το βιντεακι εννοιωθα πολυ πολυ ιδιαιτερα! παραξενα! το εβλεπα και ηταν σα να το ζουσα εγω πραγματικα. καθομαι τωρα και γραφω το σχολιακι μου ωραια και καλα ενω γνωριζω πως σε 210 ημερες απο τωρα θα γραφω κι εγω επιτελους το πρωτο μου μαθημα (και οχι δεν μετραω τις μερες) και θα ειμαι χαρουμενη και παραλληλα αγχωμενη! εχω παντως περιεργεια να δω πως θα ειναι μ.π.ε. (μετα πανελληνιων εξετασεων)!
    ανυπομονω να ερθει η μερα που θα βγουν τα αποτελεσματα!
    ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2011!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Διονύση, έμεινα μ' αυτή την ανάρτηση!
    Συγχαίρω και εσένα και τον Θρασύβουλο!
    Μακάρι όλα τα παιδιά να πετυχαίνουν τα όνειρά τους και να δικαιώνονται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τώρα που διαβάζω το σχόλιο της Ιωάννας, ας πούμε το:"εβλεπα το βιντεακι εννοιωθα πολυ πολυ ιδιαιτερα! παραξενα! το εβλεπα και ηταν σα να το ζουσα εγω πραγματικα", επιβεβαιώνω το ότι η δύναμη στο φιλμάκι ήταν ίσως η αυθεντικότητά του - με κάθε έννοια.

    Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ το δημιουργό του, που δε φοβήθηκε την "έκθεση", που μας έδωσε την άδεια να το προβάλουμε στο μπλογκ μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συγκλονιστική η ταινία του αγαπητού Θρασύβουλου. Ας έχει δύναμη για τη συνέχεια, όπως και όλοι οι μαθητές και τα παιδιά μας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις