Του μέλλοντος η μέρες στέκονται μπροστά μας σαν μια σειρά κεράκια αναμμένα


Ποτέ μια γιορτή αποφοίτησης δεν είναι σαν τις προηγούμενες.
Ίδιο αντικείμενο, διαφορετικά, όμως, τα πρόσωπα, οι σχέσεις, οι ισορροπίες που έχουν αναπτυχθεί, τα κοινά βιώματα, οι αναμνήσεις, οι προσδοκίες.
Στους δύσκολους καιρούς, ακόμα κι η επιθυμία των παιδιών να αποχαιρετήσουν το σχολικό χώρο που μοιραστήκαμε τρία χρόνια τώρα
είναι βάλσαμο στην ψυχή των δασκάλων τους.

Έτσι, Παρασκευή βράδυ, τα απόφοιτα πια τριτάκια μας συνάντησαν όλους εμάς που συνεχίζουμε, ετοιμάζοντάς μας την πιο τρυφερή γιορτή της χρονιάς.
Γονείς και φίλοι, συμμαθητές, καθηγητές, απόφοιτοι, γείτονες στα μπαλκόνια τους
που, λες και μοιράζονταν τις στιγμές, καθόλου δε δυσανασχέτησαν.
Φωτογραφίες, βίντεο, χοροί παραδοσιακοί και μοντέρνοι, μουσικά συγκροτήματα, κατασκευές, συνεντεύξεις, αναμνήσεις, ευχές, μικρές και μεγάλες εκπλήξεις, όλα ένα πέπλο που μάταια προσπαθούσε να καλύψει τη συγκίνηση του αποχωρισμού.
Και που αποκάλυπτε, όμως, τη χαρά για ό,τι περάσαμε, ό,τι καταφέραμε, ό,τι χτίσαμε.

Σημείωση: Πέρα από την Αθηνά Πάνια,
που σταθερά αποτελεί την ψυχή της γιορτής αποφοίτησης ετοιμάζοντας την καταπληκτική ομάδα παραδοσιακών χορών και έχοντας τη γενικότερη επιστασία της εκδήλωσης, τα ίδια τα παιδιά, οι συντελεστές, ετοίμασαν μόνα τους τη γιορτή. Έμπνευση, δημιουργία, προετοιμασία, εκτέλεση, όλα.





























Με χορούς κυκλωτικούς,
πάντα ν’ ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε!
Στο καλό, τριτάκια.

Η πόρτα κι η αγκαλιά μας πάντα ανοιχτή.

Σχόλια

  1. Τι όμορφη καταγραφή της βραδιάς! Τρυφερή ανάρτηση για μια ατμοσφαιρική γιορτή!

    Με πολύ νωπές ακόμα τις εντυπώσεις από την εκδήλωση, ένα πολύ μεγάλο μπράβο σε όλους τους κεφάτους συντελεστές , μικρούς και μεγάλους!

    Μετά τις πανελλήνιες, απελευθερωμένα από το άγχος και την πίεση τα φοβερά τριτάκια κινητοποίησαν, συσπείρωσαν, οργάνωσαν και τους μικρότερους , «μεταμφίεσαν» την αυλή και παρουσίασαν την πιο δική τους εκδήλωση με έμπνευση, εκπλήξεις, ενθουσιασμό, συγκίνηση, χορό, τραγούδι, ποίηση.

    Ιδιαίτερα, λίγα λόγια
    για την κ. Πάνια , που σταθερά, «αυτονόητα» και αποτελεσματικά είναι πάντα κοντά τους . Την ευχαριστούμε για το αποτέλεσμα και το γενναιόδωρο χαμόγελό της!

    και για τον Αντρέα και το Θοδωρή, που τα κατάφεραν πάλι να μας συγκινήσουν , να μας ξαφνιάσουν ( και να μας δώσουν και ιδέες)!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανδρέας Μαρκουλιδάκης20 Ιουνίου 2010 στις 2:13 μ.μ.

    Αυτό που εγώ κατάλαβα ήταν πως χωρίς πρόγραμμα περνάμε καλύτερα! Δεν είχαμε καν πρόγραμμα, και παρ όλα αυτά περάσαμε τέλεια!!!
    Όσο δε πηγαίναμε προς το τέλος η ατμόσφαιρα βάραινε, αλλά δυστυχώς τελείωσε.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αχχχ δεν μπορώ συγκινουμαι.......

    και μονο που σκεφτομαι οτι περασε ενας χρονος και για μας χωρις σχολειο...

    καλη ζωη στα τριτακια σας!!
    και καλα μυαλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχ...Τα παιδιά που φεύγουν...Τι συναισθήματα...Καλα να περνάτε καικαλά να περάσουν και τα παιδιά που φεύγουν φέτος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είναι άδικο.Δεν το θυμήθηκα και δεν ήρθα!!Ώ οιμαί!!Αδικία!!Γιατί να είμαι τόσο αφηρημένος!!Πρέπει να ήταν τόσο ωραία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τέτοιες όμορφες εκδηλώσεις μας προσφέρουν στιγμές αξέχαστες και δείχνουν με πόσο μεράκι δουλεύουν τα παιδιά για αυτά που αγαπάνε.

    Τέτοιες στιγμές βιώσαμε και εμείς σε -σχεδόν- παρόμοια εκδήλωση και ακόμη το συζητάμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις