Το κάναμε θερινό!

Ο πιο συμπαθητικός ταχυδρόμος των κινηματογραφικών χρονικών μας έφερε, προχτές το βράδυ, την καρτούλα του καλοκαιριού που μας καλεί κοντά του. Παραλήπτες αρκετοί μαθητές και καθηγητές, απόφοιτοι, φίλοι, γονείς.

Μπορεί να ήταν το θερινό ηλιοστάσι μ’ αυτή την περίεργη αίσθηση που προσφέρει, καθώς μας θυμίζει της φύσης τους κύκλους που ακολουθούμε,
ή και η αίσθηση πως οι έγνοιες της σχολικής χρονιάς πέρασαν στο παρελθόν,
ακόμα κι η γλυκόπικρη αίσθηση που φέρνει ο αποχαιρετισμός κάθε τέλους κάθε σχολικής χρονιάς.
Μπορεί και η ίδια η τρυφερότητα της ταινίας που είδαμε και που συζητήσαμε.
Ό,τι κι αν ήταν, φαντάζομαι πως όλοι όσοι βρεθήκαμε εκεί, στο αίθριο του σχολείου μας προχτές το βράδυ επιστρέψαμε κατά τι πλουσιότεροι.

Οι κινηματογραφικές βραδιές, χειμερινές και θερινές, φαίνεται πως πια έχουν ριζώσει στο σχολείο μας, πως έχουν γίνει θεσμός. Δε μένει παρά του χρόνου να του δώσουμε να καταλάβει!

Ευχαριστήρια προς όλους.
Όσους ήρθαν, όσους με τόσο μεράκι βοήθησαν ( η προσφορά των συναδέλφων σε μεζεδάκια, γλυκάκια, ποτάκια, ξεπέρασε κάθε προηγούμενο..),
το διευθυντή μας που μας αφήνει ελεύθερους
να μετατρέπουμε σε…θερινό το σχολείο,
όσους τώρα ξεχνάμε, όλους.
Ξεκινάμε: Καλλιτέχνες, τεχνικοί και ποδήλατα.Κινηματογραφό-φιλες

το κουίζ...


...και η απάντηση:-)


μαζευόμαστε. Οι γνήσιοι σινεφίλ
ενημερώνονται από το πρόγραμμα...

...ενώ άλλοι άδουσιν.

διάλειμμα. Για περάστε απ' το μπουφέ.

Ααα! Δρακουλίνι! Η ζωντανή διαφήμιση για το "προσεχώς θρίλερ"
( μην παρασύρεστε: δεν αναφερόμαστε στη σχολική χρονιά 2010-2011)

νόστιμη η ταινιούλα, κ. διευθυντά;

λοιπόν: άλλοι τρώνε φανερά...

...κι άλλοι κρύβονται πίσω απ' τις κολόνες. Ντροπή!

πάντως όλοι καλά δείχνουν να περνάνε

πορτοκαλάδα ή..

λευκό Σαντορίνης;
[Να το πούμε: η αναβάθμιση του μπουφέ από τους οίνους τους επιλεγμένους της Μαριάννας ήταν σκανδαλώδης: Το διάλειμμα κράτησε μισή ώρα, κοντέψαμε να ξεχάσουμε το έργο!]

Και του χρόνου (Λίλα!)

Σχόλια

  1. ΠΩωωωωωωωωωωωωωωωωωω δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο σας ζηλεύω!
    Και όσο σκέφτομαι πως μπορούσα να είμαι εκεί αν δεν είχα πάει Θεσσαλονίκη, τρελαίνομαι!
    Μπούχου μπούχου... :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανδρέας Μαρκουλιδάκης24 Ιουνίου 2010 στις 2:06 π.μ.

    Να το συνεχείσουμε και του χρόνου!
    Και ελπίζω να αφήσετε κάναν απόφοιτο να τριπώσει στο σινεμά....
    Αυτά τα βράδια που ζωντανεύει το σχολείο θα μου λείψουν πολύ!!!!!!
    Ελπίζω να στέλνετε καμιά πρόσκληση κι από δω απ τη νέα σεζόν!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πραγματικά άλλη μια μαγευτική νύχτα στην αγκαλιά του 6ου Λυκείου Καλλιθέας, διότι, όταν οι υπόλοιποι χαλαρώνουν το δικό μας σχολείο παραμένει άγρυπνο, ανοιχτό και γεμάτο δραστηριότητες που ξεπερνούν τα όρια του απλού σχολείου!

    Χαίρομαι που παρευρέθηκα στην προβολή αυτής της ολίγον δύσκολης, αλλά σπουδαίας ταινίας που επέλεξε η super καθηγητική ομάδα και ευχαριστώ για την πρόσκληση (ιδιαίτερα τον κ. Μάνεση που με ενημέρωσε και που θέλω να το κάνει πάντα)!
    Και του χρόνου ακόμα καλύτερα, να δούμε πού θα φτάσουμε:P!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όντως η ταινία ήταν ωραία αλλά επιμένω ότι ο ταχυδρόμος ήταν ολίγον τι χαζός ή και αφελής.Κατά τα άλλα ήταν ωραία βραδιά.Και του χρόνου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Νίκο,
    εμένα δε μου φάνηκε αφελής ούτε χαζούλης ο ταχυδρόμος. Τον θαύμασα πολύ που τόλμησε να αναζητήσει ένα τρόπο για να εκφραστεί, για να εκφράσει τα συναισθήματα και τις σκέψεις του, έναν τρόπο που ήταν διαφορετικός και ξένος στον κόσμο που γεννηθηκε και στη ζωή των ψαράδων για την οποία προοριζόταν
    (κι ας ήταν αρχικά η μόνη έγνοια του να φιλήσει τα χείλη της Βεατρίκης :-) )
    Ξέρεις τι μου άρεσε πολύ; Οταν ηχογραφούσαν τους ήχους της πατρίδας τους, ένιωσα ότι είχε μάθει πια να βλέπει με άλλη ματιά τον κόσμο που τον περιέβαλλε, να ανακαλύπτει την ομορφια που δεν είναι κρυμμένη μόνο στον έρωτα μιας γυναίκας, αλλά και στον ήχο των κυμάτων και του ανέμου. Το πιο όμορφο πράγμα της πατρίδας του, θέλω να πω, δεν ήταν πια μόνο η Βεατρίκη Ρούσο και αυτό του το έμαθε μαλλον η ποίηση: ότι για να μπορείς να μιλήσεις για την ομορφιά ενός ανθρώπου πρέπει πρώτα να έχεις γνωρίσει την ομορφιά που υπάρχει γύρω σου και μέσα σου.

    Στέλλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κάθε χρόνο και καλύτερα, νομίζω,
    χάρη στην ολοένα και μεγαλύτερη ενεργητική συμμετοχή μεγάλων και μικρών (βλ. διακόσμηση, μουσική, γαστρονομία, τεχνική υποστήριξη…)
    την καλοπροαίρετη διάθεση, τη στήριξη και την ηθική συμπαράσταση όλων!
    Βρεθήκαμε μαζί -και σε μεγάλη ευφορία- τη μικρότερη νύχτα του χρόνου. Δεν είναι και λίγο!
    Ας ομορφαίνουμε πάντα τις νύχτες μας!
    Και …. αυτονόητα… «και του χρόνου» (και με όλους, εννοείται, Αντρέα, Οφσέπ, τριτάκια)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Λίλα και στο Διονύση και πάλι είναι λίγο, για την υπέροχη βραδυά που οργάνωσαν!
    Η χαλαρή, δροσερή ατμόσφαιρα φαίνεται από τις φωτογραφίες, το έργο, κατά τη γνώμη μου-το έβλεπα για πρώτη φορά- ήταν αποκάλυψη!Ένας ύμνος στην αθωότητα, την αγνότητα, τη φιλία, τον έρωτα, τον αγώνα και ...την ποίηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις