Δυο παιδιά κλαίνε από αγάπη

      Είναι Μάης και γράφουνε εξετάσεις.

      Είναι μια Άνοιξη που δεν την αντέχεις εύκολα, καταπώς λένε 
και τα τραγούδια.

      Είναι ένας Μάης που στο προαύλιο του σχολείου μυρίζει αγιόκλημα,
κελαηδάνε κοτσύφια, φτερουγίζουν πεταλούδες και έχει ένα τόσο γαλάζιο φως!

      Είναι ένας Μάης που στις μέσα αίθουσες του σχολείου σε τάξη και πειθαρχία,
καρέκλες και θρανία και παιδιά - κατά μόνας βεβαίως- γράφουν εξετάσεις.

      "ή κανείς ή και οι δυο μαζί, μ΄ακούς;" φωνάζει ο ποιητής. 
Αλλά ποιος τον ακούσει αυτόν;

       Και είναι εκεί και τότε που δυο ζευγάρια μάτια ντρέπονται 
και δεν μπορούν να συγκρατήσουν  τα δάκρυα. Γιατί κλαίνε ντροπαλά 
και τρέμει το κορμάκι τους; Κλαίνε από αγάπη.

       Δυο δεκαεξάχρονα κλαίνε για τον έρωτα.

       Και ντρέπεται η Άνοιξη κι ο Μάης . Κι οι στέρεες παρατάξεις από θρανία 
και καρέκλες αναστατώνονται.

       Δυο παιδιά κλαίνε από αγάπη.
                                                                                                                Α.Ζ.