αφιερωμένο εξαιρετικά....

….σε αυτούς που έφυγαν ,
σ΄αυτούς που επιστρέφουν

Το γεγονός:
Τα ξημερώματα της 26ης Απριλίου 1986, τεχνικοί του πυρηνικού σταθμού «Βλαντίμιρ Ιλιτς Λένιν», στο Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας, αποπειράθηκαν να κάνουν ένα πείραμα για να ελέγξουν τα συστήματα ασφαλείας. Στο πλαίσιο αυτού του πειράματος έκλεισαν τα αυτόματα συστήματα ρύθμισης της ισχύος της τέταρτης μονάδας του σταθμού, καθώς και τα συστήματα ασφαλείας, αφήνοντας ωστόσο τον αντιδραστήρα να λειτουργεί με το 7% της ισχύος του.
Στη 1.20 το πρωί η αλυσιδωτή αντίδραση στον αντιδραστήρα της τέταρτης μονάδας προκάλεσε διαδοχικές εκρήξεις, οι οποίες τίναξαν στον αέρα το κάλυμμα του αντιδραστήρα. Τεράστιες ποσότητες ραδιενεργού υλικού εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα.

Πολλά χρόνια μετά,
Στο site
http://englishrussia.com/index.php/2006/09/13/lost-city-of-chernobyl/
βρήκαμε τις φωτογραφίες του Alexandr Vikulov , που επισκέφτηκε την περιοχή με γκρουπ τουριστών, σε οργανωμένες ξεναγήσεις που οργανώνονται τώρα στο Τσέρνομπιλ

Εικόνες που αποτυπώνουν

τη φυγή

την εγκατάλειψη
σε ένα σχολικό εργαστήριο χημείας

στην αίθουσα ενός παιδικού σταθμού

σε μια κούκλα που ξέφυγε από ένα παιδικό χέρι...

κι όμως, η ζωή διεκδικεί,
οι άνθρωπο επιστρέφουν δειλά δειλά,
ανάμεσα σε ραδιενεργά κουφάρια,
σκελετούς μεταλλικούς που θυμίζουν και τρομάζουν

επιστρέφουν και φτιάχνουν μνημεία
για να τιμήσουν εκείνους
που προσπάθησαν να επανορθώσουν το κακό.

Τα μωβ της Πασχαλιάς

Πάσχα २०११

ο Απρίλης αναποφάσιστος,

πότε αφήνει την Άνοιξη να μπει

ορμητική, γεμάτη χρώματα και μυρωδιές,

πότε με ψύχρες και βροχές

μας φέρνει πίσω.....

Ας απολαύσουμε, όμως, σε κάθε περίπτωση

τα μωβ της Άνοιξης

μελαγχολικά, λαμπερά, εωδιαστά

υπέροχα,

-όπως τα βλέπει κανείς-

Καλό Πάσχα σε όλους!

Καλώς μας δέχτηκε η Ισπανία! (1)

Buenos Dias!

Πέρασε ήδη μία εβδομάδα από την φανταστική εκδρομή που πήγε μία ομάδα μαθητών και καθηγητών στην λατρεμένη Ισπανία! Με πολλή ενέργεια, λίγες καθυστερήσεις (ονόματα δε λέμε, οικογένειες δε θίγουμε) και πολλή όρεξη, πετάξαμε για Μαδρίτη. Τα μυαλά μας ήταν ήδη στα σύννεφα από τον ενθουσιασμό οπότε δε θέλαμε και πολύ. :Ρ

Φτάνοντας στο ξενοδοχείο, πήγαμε κατευθείαν για φαγητό. Με την συνεννόηση που μας πρόσφεραν τα ισπανικά της Αλεξάνδρας και η καμία γνώση αγγλικών από τους Ισπανούς, καταφέραμε και παραγγείλαμε. Τώρα το τι πήραμε, ήταν άλλο θέμα. :Ρ

Ύστερα, πήγαμε στα Βασιλικά Παλάτια και σε ένα από τα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου: το Πράδο.

Την επόμενη μέρα ταξιδέψαμε στο πανέμορφο, γραφικό Τολέδο, μέρος όπου πέθανε ο Θεοτοκόπουλος ή αλλιώς El Greco. Εκεί, ρίξαμε το περπάτημα της ζωής μας καθώς γυρίσαμε όλο το Τολέδο με τα πόδια. Επισκεπτήκαμε τον Καθεδρικό Ναό, τον σπουδαιότερο πίνακα του Θεοτοκόπουλου και συναντήσαμε τις ετοιμασίες των κατοίκων για το Πάσχα.

Μία νύχτα την αφιερώσαμε σε βραδιά φλαμένγκο όπου οι περισσότεροι μαθητές, μαζί με δύο καθηγητές παρακολούθησαν μία παράσταση που... έκλαιψε καρδιές. Συγκεκριμένα, ο Ισπανός Πέπε προκάλεσε τον θαυμασμό στον γυναικείο πληθυσμό της όμάδας μας. Β)

Πέρασαμε φυσικά και από το Πάρκο της Μαδρίτης που αντιστοιχεί περίπου με ολόκληρη την Καλλιθέα... αλλά δεν το λέμε. :Ρ Οι φωτογραφίες τα λένε όλα!

Περάσαμε κι από άλλα μουσεία, κάναμε πολλές επισκέψεις στο κέντρο της Πόλης με το μετρό ή το λεωφορείο 146, ζήσαμε την Ισπανία στο πετσί μας. Φυσικά δεν μπορούμε να χωρέσουμε τέσσερις λαχταριστές μέρες μέσα σε μία ανάρτηση αλλά ελπίζουμε πως πήρατε μία ιδέα για το πως τα περάσαμε.

Ευχαριστούμε πολύ τους υπεύθυνους καθηγητές (κ. Παπασταμόπουλος, κ. Τρουλάκη και κ. Δράνια) που μας έδωσαν αυτή την ευκαιρία και μας συνόδευαν παντού και πάντα. Ευχαριστούμε τον κ. Βαγγέλη -τον ξεναγό μας- που μας χάρισε στιγμές γνώσης και... γέλιου. Και φυσικά ευχαριστούμε την τύχη μας που βρεθήκαμε σε μία τέτοια, καταπληκτική χώρα!

Ααααα! Μη νομίζετε πως ξεμπλέξατε τόσο εύκολα. Σύντομα θα ακολουθήσει μία ανάρτηση με τα σχόλια των μαθητών πάνω στην εκδρομή. Έχετε να διαβάσετε....

Μουαχαχαχαχα! Β)

Φωτογραφίες: Νίκος Κατσιαούνης (ο φωτορεπόρτερ της εκδρομής!) και Θετική

Ρεπορτάζ: Θετική :Ρ

Οι ετοιμασίες στο Τολέδο που λέγαμε; :Ρ

Φλαμένγκο!

Ανάμεσα στους ήχους

η ανάρτηση αφιερώνεται – πού αλλού;-

στη λέσχη ανάγνωσης του 1ου γυμνασίου της Κω,

στα φοβερά παιδιά και στην κυρία τους

που μας έκαναν να περάσουμε

το πιο ωραίο φετινό μας Σάββατο :-)

Στην υποδοχή συμμετείχαμε όλοι: Άλλος μαγειρεύοντας και ετοιμάζοντας, άλλος διακοσμώντας, φτιάχνοντας σελιδοδείκτες και καρτούλες, άλλος ετοιμάζοντας τα τραγούδια, άλλος αναλαμβάνοντας το φωτορεπορτάζ, άλλος το τραπέζι, άλλος το power point, όλοι, τέλος πάντων, κι από κάτι.

Κι όταν, κατά τις 15.30΄, ακριβέστατες, έφτασαν οι φίλες μας

από την Κω φορτωμένες δώρα, ήταν λες και ήδη γνωριζόμασταν.

Καθήσαμε λίγο για τις συστάσεις, εκμεταλλευτήκαμε

λίγο την υπομονή και την ανοχή τους να παρακολουθήσουν

λίγο απ’ τη μουσική πρόβα μας, βολτάραμε

στους χώρους του σχολείου και τα είπαμε λίγο

περισσότερο, τσιμπήσαμε και κάτι και μετά…

…Μετά είχαμε την πιο πρωτότυπη και γόνιμη

συνάντηση λεσχών ανάγνωσης: Μόνο τραγούδι!

Τα ποιήματα του Γκάτσου και του Ελύτη

δεν τα αναλύσαμε συζητώντας·

τα νιώσαμε τραγουδώντας τα. Και βοήθησαν

σ’ αυτό η Ισμήνη με την κιθάρα της, η Σταυρούλα

με τη φωνή της, μετά κι η Νεφέλη κι η Μαρία

κι η Παρασκευή κι αργότερα κι ο Οφσέπ

κι ο Γρηγόρης με τις δικές τους και, τέλος πάντων,

αν δεν ήταν να πάμε στο θέατρο και να δούμε

την καλή μας την Ελίνα και το DNA,

ακόμα θα τραγουδούσαμε.

Ήταν όλα πολύ όμορφα, ακόμα κι ο μέσα στη μέση

του δρόμου αποχαιρετισμός μας. Με την ελπίδα,

βέβαια, ή και την υπόσχεση πως «θα βρεθούμε ξανά».

Παιδιά, ένα ευχαριστώ

και μια μεγάλη αγκαλιά

που να σας χωράει όλους :-)