Καλημέρα, καθίστε!
Μπαίνοντας στο Γ1 προχτές, με περίμενε μια έκπληξη. Τα θρανία είχαν μπει σε διάταξη σχήματος "Π". Και το εκπληκτικότερο: Είχε γίνει με πρωτοβουλία των ίδιων των παιδιών.Πρέπει να ομολογήσω πως έγινε ένα μάθημα πιο ευχάριστο, πιο συμμετοχικό, αναπτύχθηκε ευκολότερα ο διάλογος, τα παιδιά παρέμειναν ως το τέλος μέσα στη διαδικασία του μαθήματος, οι φυγόκεντρες τάσεις ήταν ασθενέστερες.
Απ'την άλλη ένιωσα πόσο δεν ήταν έτοιμα για τέτοιου είδους ομαδικό, συνεργατικό μάθημα. Πώς αλλιώς, όμως; Κάθε πράγμα θέλει το χρόνο του, την ωρίμανσή του.
Η διάταξη των θρανίων σε σχήμα Π προσφέρει ευκαιρίες διαπροσωπικής επικοινωνίας και δημιουργίας κλίματος ομαδικής συνεργασίας, ο διδάσκων μπορεί να επιβλέπει ατομικά τον κάθε μαθητή, να παρεμβαίνει βοηθώντας τον και να τον ενθαρρύνει. Οι μαθητές μπορούν να βλέπουν τα μάτια των συμμαθητών τους κι όχι την πλάτη τους, να αποκτούν την αίσθηση του συνανήκειν κι όχι της διόγκωσης της ατομικότητάς τους, να έχουν άμεση, κατά πρόσωπο επαφή με το διδάσκοντα καλλιεργώντας έτσι και την υπευθυνότητά τους.
Γράφει ο Δημ . Γερμανός (Aναπληρωτής Kαθηγητής, Tμήμα Eπιστημών Προσχολικής Aγωγής και Eκπαίδευσης AΠΘ.):
" (…) η εμμονή στη διάταξη των θρανίων σε παράλληλες σειρές που «βλέπουν» στον πίνακα σημαίνει ότι, σε όλη την περίοδο, από το 1894 ως σήμερα, οι θέσεις που καταλαμβάνουν οι μαθητές και ο εκπαιδευτικός παραμένουν σταθερές:
· ο εκπαιδευτικός απέναντι από τους μαθητές και, συχνά, ψηλότερα απ’ αυτούς για να εξασφαλίζει τον οπτικό έλεγχο της τάξης
· οι μαθητές κάθονται ο ένας πλάι με τον άλλο, βλέποντας προς τον πίνακα και, παράλληλα, τις πλάτες των μαθητών της μπροστινής σειράς.
Aλλά, αυτή η σταθερότητα των θέσεων στο χώρο συνδέεται με τη «σταθερότητα» (δηλαδή την έλλειψη αλλαγών) στον τρόπο εργασίας: οι μαθητές εργάζονται ατομικά (…)"κλπκλπ
Φαίνεται, λοιπόν, πως στην Ελλάδα το θέμα αυτό δε λέει να "πιάσει".
Κι αυτή ήταν κι η δεύτερη έκπληξη, αρνητική αυτή τη φορά, όταν αντιλήφθηκα πως η αλλαγή αυτή που επιχείρησαν τα παιδιά έφερε αναστάτωση στο σύλλογο, εμφανίστηκαν πολλές απόψεις και αρκετή ένταση και πλέον το πιθανότερο είναι να…αποκατασταθεί η (δια)ταξη το συντομότερο.
" Βήμα (δια)λογου, χώρο ζεστής συζήτησης και νηφάλιας ανταλλαγής απόψεων,εκκολαπτήριο δημιουργικών ιδεών, πεδίο συνάντησης μαθητών και καθηγητών, πρόταση ευθύνης, συμμετοχής, ομαδικότητας" χαρακτηρίζαμε αυτό το ιστολόγιο, όταν ξεκινούσαμε. Ευκαιρία, (και) με το θέμα αυτό να το αποδείξουμε. Ας συζητήσουμε σε παιδαγωγική βάση, ας δούμε πώς και γιατί προτιμάμε να είναι διαρρυθμισμένες οι αίθουσες διδασκαλίας. Ας καταθέσουμε τις απόψεις μας, επιχειρώντας τη σύνθεση.
Η κατάσταση είναι λίγο χειρότερη στο εργαστήριο πληροφορικής, όπου ο καθηγητής βλέπει τις πλάτες των μαθητών. Είναι γυρισμένοι προς τις οθόνες του διαδικτύου, που είναι μαγευτικές με εκατομμύρια εικόνες, φίλους, ειδήσεις, θέματα, παιγνίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι οθόνες είχαν τοποθετηθεί κοντά στους τοίχους για να μην δέχονται ακτινοβολία αυτοί που βρίσκονται πίσω από τις οθόνες. Σήμερα οι οθόνες είναι TFT, όχι CRT και δεν υπάρχει ο κίνδυνος αυτός, αλλά η τοποθέτηση διατηρείται.
Από την άλλη μεριά είναι ο καθηγητής, που αν τους αποτρέψει γίνεται δυσάρεστος, αλλά που πρέπει με την αγάπη του, το χιούμορ και την ευστροφία του να παραδώσει την υποχρεωτική ύλη.
Σε λίγο καιρό θα έχουν όλοι οι μαθητές τα τερματικά τους, (γνωρίζετε την προσπάθεια OLPC, ένας υπολογιστής για κάθε παιδί), και σε ακραίες περιπτώσεις (κακοκαιρία ή ασθένεια) δεν θα χρειάζεται η μετάβασή τους στο σχολείο, αφού θα μπορούν να συνδέονται στην "εικονική τάξη" από το σπίτι τους.
Αγαπητοί καθηγητές, χαρείτε την παρέα των παιδιών όσο μπορείτε, γιατί με καταλήψεις ή εξελίξεις θα γίνει σπανιότερη. Δείξτε τους πόσο σημαντική είναι η προσωπική σχέση.
Αγαπητοί μαθητές (προφανώς υπονοώ παντού και μαθήτριες) χαρείτε την παρέα των καθηγητών σας, γιατί γίνονται είδος εν ανεπαρκεία, με τους χαμηλούς μισθούς τους και τον ανταγωνισμό των καταρτιστών (που υπόσχονται, αλλά όπως γνωρίζετε δεν προσφέρουν με βεβαιότητα, επιτυχίες σε ανώτερες σχολές). Ρωτήστε τους με ένα καταιγισμό ερωτήσεων και πάρτε την εκπαίδευση που σας προσφέρουν, στα πλαίσια του λειτουργήματος που υπηρετούν, για να αντιμετωπίζετε όλες τις καταστάσεις της ζωής σας.
Τα θρανία βάζουν τους καθηγητές απέναντι, αλλά δεν είναι αντίπαλοι.
Οι υπολογιστές φαίνονται πανίσχυροι, αλλά δεν θα προστρέξουν με αγάπη και γνώση όταν οι μαθητές αντιμετωπίσουν κάποια δυσκολία.
Tα θρανία τοποθετούνται ανάλογα με το είδος της διδασκαλίας. Στη δασκαλοκεντρική, όπου οι μαθητές είναι μεταξύ τους "ξένοι" και αναφέρονται μόνο στην "πηγή της γνώσης", τον καθηγητή, με απώτερο σκοπό την εξέταση- βαθμολόγηση, μόνο η παραδοσιακή διάταξη ταιριάζει. Γι' αυτό και οι αντιδράσεις των συναδέλφων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην μαθητοκεντρική ταιριάζει το στρογγυλό ή τετράγωνο τραπέζι, στην ομαδοσυνεργατική τα πολλά τραπέζια, στην "χαλαρή" και "εναλλακτική" οι σκέτες καρέκλες ή και το...πάτωμα.
Στην τύπου "λογομαχίες" οι αντικρυστές καρέκλες.
Στην δραματοποίηση- θεατρικό παιχνίδι οι άδειες αίθουσες με περιφερόμενους μαθητές κ.ο.κ
Προσωπικά, προτιμώ την ποικιλία...
Η λύση για τις μεταξύ μας διχογνωμίες είναι να φτιάχνονται τα θρανία στο διάλειμμα. Τα παιδιά δεν δυσανασχετούν για την...αγγαρεία.
(ωραίο θέμα, διονύση)
Μακάρι η διάταξη των θρανίων να ήταν σε σχήμα Π. Επιτέλους θα μπορούμε να βλέπουμε τους συμμαθητές μας όταν παίρνουν το λόγο, χωρίς να ΄΄στραβολαιμιάσουμε΄΄. Ελπίζω πως κάποια στιγμή θα μπορούμε να χρησιομοποιήσουμε αυτή την διάταξη...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω με τη gyristroula2.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω στην κατά περίπτωση διάταξη των θρανίων, ανάλογα με τις ανάγκες της διδασκαλίας.
Όπως, κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει τύπος "καλού κθηγητή", έτσι δεν υπάρχει και "ιδανικός' τρόπος για την τοποθέτηση των θρανίων.
Εκείνο που σίγουρα λείπει είναι η επικοινωνία των καθηγητών του τμήματος, καθώς και κάποιου τύπου συνάντηση- συνέλευση ανά τμήμα έτσι, ώστε να εκφράζουν και οι μαθητές την άποψη τους,αυτή να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη και να πέρνουν και εκείνοι την ευθύνη τους για την καλή ατμόσφαιρα στην τάξη, μαζί με τους καθηγητές τους.
Ίσως έτσι νιώσουν πιο "δικό" τους το σχολείο και το αγαπήσουν, όπως του αξίζει.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλκίνοε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν...υπολόγιζα, είναι αλήθεια, την αίθουσα των υπολογιστών, όταν έκανα την ανάρτηση. Προφανώς εκεί ισχύουν, λόγω οθονών, άλλες ισορροπίες.
Αυτό που λες ( " Τα θρανία βάζουν τους καθηγητές απέναντι, αλλά δεν είναι αντίπαλοι." ) ξαναπές το. Όμως η αντίληψη περί αντιπαλότητας δεν ενισχύεται - υποσυνείδητα - και από τη διάταξη των θρανίων; Γιατί να θεωρούμε δεδομένο πως τα θρανία "βάζουν τους καθηγητές απέναντι"; Το τι χάνουμε απ' αυτή τη διάταξη μπορώ να το καταλάβω πολύ ευκολότερα απ'αυτά που κερδίζουμε.
Επί τη ευκαιρία, να διαφημίσουμε τα μαθήματα καλλιτεχνικού σκακιού που κάνεις τα Σάββατα στο 7ο Γυμνάσιο Καλλιθέας( Είμαι σίγουρος πως πληρώνεσαι πολύ καλές υπερωρίες!!)
Δέχεστε, άραγε, παιδιά από άλλα γειτονικά σχολεία;
( Για περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ!
gyristroula2,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά ειπωμένο και πολύ πρακτικά.
Συμφωνώ με το τελευταίο που γράφεις
( Δε λέω τη φράση στην παρένθεση!!!)Δεν είναι τίποτα να αλλάζουν τα θρανία στο διάλειμμα τα παιδιά, αν και όταν χρειάζεται. Άλλωστε και η ίδια η ποικιλία είναι ό,τι πρέπει για να καταπολεμήσει την καθημερινή ρουτίνα..
Ανδρέα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως διαβάζεις και στα σχόλια, υπάρχουν σκέψεις και προτάσεις. Μην ξεχνάς, πάντως, πως μια διάταξη σε σχήμα "Π" δυσκολεύει κάποιες κακές συνήθειες των μαθητών ( Να χρησιμοποιούν, π.χ, κρυφά το κινητό τους, να κρύβονται και να μιλάνε, να διαβάζουν άλλα μαθήματα ή άλλα γενικώς κλπ.) Έχουν, άραγε, διάθεση οι περισσότεροι να χάσουν αυτά τα κομμάτια του...παράδεισού τους;
Απ' την άλλη, δεν είναι ωραίο να ζούμε σε ένα πλαίσιο που να ενθαρρύνει την υπευθυνότητα και τη συμμετοχή;
Στέλλα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα είχαμε πει και ιδιαιτέρως. Η ιδέα να ζωντανέψει η συνάντηση των εμπλεκομένων στην εκπαιδευτική διαδικασία του κάθε τμήματος του σχολείου ( διδασκόντων - διδασκομένων ) νομίζω πως είναι ιδιαιτέρως χρήσιμη και ουσιαστική.
Τι λες, να το προτείναμε στο σύλλογο;
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να βλέπεις τον άλλο κατάματα ορισμένες φορές σοκάρει, αφού ακούς τις σκέψεις του βλέποντας το πρόσωπο και εισπράττεις διαφορετικά τα λόγια του. Κι όταν είσαι ανέτοιμος να εμπλακείς σε διαπροσωπικές σχέσεις κατά τη διάρκεια του μαθήματος, προτιμάς το ειωθός. Την αυθεντία σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ότι τέθηκε προς συζήτηση ένα τέτοιο θέμα είναι εξαιρετικά σημαντικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχολείο σας όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο με εκπλήσσει.
Ίσως γιατί οι αντίστοιχοι δικοί μου καθηγητές στο Λύκειο δεν είχανε καμία διάθεση για περαιτέρω αναζητήσεις.. ως προς τη καλυτέρευση των σχέσεων με τους μαθητές, πόσο μάλλον για παιδαγωγικούς λόγους. Να είστε καλά, συνεχίστε, σας χαίρομαι ..
Βέβαια μόλις συνειδητοποίησα ότι δε μου "πέφτει" και ιδιαίτερος λόγος εμένα.. και ίσως άκυρο το σχόλιο..
ΑπάντησηΔιαγραφή:)))) Καλή Κυριακή....και ξεκούραση..;)
Τι σου είναι τελικά αυτό το πι.Ξεκινησα τη γνωριμία μου με το γνωστό πι πι το παπί στη 1η Δημοτικού.Μετά το εμπαίδωσα σαν τον υπερβατικό αριθμό π=3,14159,αεί ο Θεός ο μέγας Γεωμετρεί.Ένας αριθμός χρησιμότατος και αποτελεσματικός που έκανε το γράμμα π διάσημο και συμπαθητικό.Που να φαντασθεί κανείς ότι θα ερχόταν ημέρα που θα αποτελούσε σημείο τριβής μεταξύ μαθητών και κάποιων καθηγητών που ;στο 6ο Λύκειο Καλλιθέας,σε ένα σχολείο που μόνο συνεννόηση έχει να επιδείξει.Θα γράψω μερικές σκέψεις πάνω στο θέμα αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφή1)Ήταν κατα την ταπεινή μου γνώμη υπερβολική η ανάδειξη του θέματος αυτού και των διαφωνιών που υπήρξαν σε θέμα ανάρτησης στο blog.
2)Από τη στιγμή που δεν είναι νομοθετημένη κάποια συγκεκριμένη τοποθέτηση των θρανίων,νεώτερης έκδοσης,παραμένει η κλασσική.
3)Εάν υπάρχει επιθυμία για μια διαφορετική διάταξη,όπως σε Π,θα πρέπει να αποτελέσει θέμα συμφωνίας μεταξύ διδασκοντα και μαθητών,και όχι να μπαίνει ο καθηγητής και να βλέπει τα θρανία σε διαφορετική διάταξη.
4)Καλό είναι τα παιδιά να κάτι που έρχεται σε γνώση τους από εξωσχολικούς παράγοντες(π.χ συναδέλφους φροντιστές)να μην το θεωρούν σαν υποχρεωτικό για το σχολείο,έστω και αν είναι σωστό.Η εφαρμογή ή όχι θα εξαρτηθεί από τον σύλλογο καθηγητών και τη διεύθυνση του σχολείου.
Αυτά με νηφάλια αντιμετώπιση του θέματος.
ΥΓ.Προσωπικά εμένα δεν με πειράζει η τοποθέτηση των θρανίων σε Π,αρκεί πρώτα να το συζητάω με τα παιδιά.
Ας μου επιτραπεί μια συμπληρωματική παρέμβαση, πάνω στο τόσο ενδιαφέρον και πολυεπίπεδο θέμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρχικά να παρατηρήσω ότι σε εμένα έγιναν θετικά σχόλια- με δόση ζήλειας!!!- από τρίτους φίλους που μας διαβάζουν, για το θέμα αυτό που θίχτηκε, για το γόνιμο διάλογο που μπορεί να προκαλέσει, σχετικά με τη "δασκαλοκεντρική" ή "μαθητοκεντρική" ή "ομαδοσυνεργατική" διδασκαλία.
Εδώ θα ήταν καλό να μας γράψουν τη γνώμη τους τα παιδιά, μια που οι πειραματισμοί αφορούν κυρίως σε αυτά και πώς θα μάθουν αποτελεσματικά, θα επικοινωνήσουν ουσιαστικά με τους συμμαθητές και το δάσκαλο.
Σε κάθε περίπτωση συμφωνώ απόλυτα με το Δημήτρη το Βάγια, ότι πρέπει "να αποτελέσει θέμα συμφωνίας ανάμεσα στο διδάσκοντα και τους μαθητές" για τη συγκεκριμένη διδακτική ώρα, αλλά και αντικείμενο προβληματισμού για όλους μας.
Θερσίτη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθημερινά, υπόγεια ίσως, αλλά συστηματικά τη χτίζουμε. Την αυθεντία μας.
Και το "υπόγεια" έχει να κάνει πολλές φορές και με την αρχιτεκτονική του χώρου. Και, βέβαια, με πολλές πολλές άλλες λεπτομέρειες.
Να τη ροκανίσουμε; Εύκολο είναι να ροκανίζεις το κλαδί που πάνω του κάθεσαι;;
Δρομοκαλλιτέχνιδα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΛόγος πέφτει σε όλους - και σ' ευχαριστούμε πολύ κιόλας!
Και στα σχολεία, φαντάζομαι, όπως παντού: Βρίσκεις απ' όλα!
Καλό σου απόγευμα.
( Και βέβαια να μας γράφεις! :-) )
Δημήτρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπευκταίον το βοηθητικό για τη βάδιση "Π"! Αρκετά πι γνωρίσαμε στη ζωή μας :-)
--Διαφωνίες για την ανάρτηση; Πότε, ρε παιδιά; Εγώ γιατί το έχασα αυτό;
Συμφωνούμε απολύτως, εννοείται, για τη συνεννόηση όλων των ενδιαφερομένων. Η οποία, για να γίνεται, χρειάζεται να αναθερμανθούν θεσμοί που υπνώττουν ( αν ποτέ υπήρξαν). Αναφέρομαι σε παιδαγωγικές συνεδριάσεις, συναντήσεις και συζητήσεις παιδιών-καθηγητών-γονέων. Και αναφέρομαι, επίσης, σε όλο τον εκπαιδευτικό χώρο και όχι ειδικά στο σχολείο μας. Μαζί μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Αρκεί να είμαστε, να υπάρχουμε, να δραστηριοποιούμαστε.
Να μην αφήνουμε τη ζωή να περνάει από τα χέρια μας.
ΥΓ. Το "π" το έκανε συμπαθητικό η Γεωμετρία;; Ναι, αλλά Π=Περηφάνια, Παράδεισος, Πάλη, Παιδί, Παιχνίδι, Πάθος, Πόθος..και άλλα...Πολλά :-)
Καλησπέρα σε όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την διάταξη σε Π η τάξη γίνεται χώρος θεατρικός, τόπος ώσμωσης ιδεών και αισθήσεων(ακοή,όραση)που διευκολύνουν την πρόσληψη της γνώσης, τον διάλογο και συνεπώς την ενεργοποίηση της κριτικής σκέψης.
Σκέπτομαι όμως πόσο πληρέστερα θα μπορούσε να λειτουργήσει το σχήμα αυτό αν εφαρμοζόταν σε τάξεις μαθημάτων, ολιγομελέστερες και κάτω από την αιγίδα ενός αναλυτικού προγράμματος εστιασμένου στον άνθρωπο, το ενεργό πνεύμα και τη δημιουργία και όχι στο εξετασιοκεντρικό παραγέμισμα του μυαλού των μαθητών με ξερή ύλη.
Γιώργο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα.
Ωραία τα λες.
Ένα ερώτημα είναι σε τι ποσοστό μπορούμε να εμβολιάζουμε αυτό το "εξετασιοκεντρικό" σύστημα που περιγράφεις με στοιχεία επιθυμητής διδασκαλίας.
Κι αυτό το ερώτημα αναφύεται περίπου εκβιαστικά, μια και δεν μπορεί κανείς να παραιτηθεί όσο το σύστημα δεν αλλάζει..
Με άλλα λόγια, με ποιες, μικρές, έστω, καθημερινές παρεμβάσεις μπορούμε, να οξυγονώνουμε την εκπαιδευτική διαδικασία;
Καλό δε θα ήταν να ξεκινούσε μια συζήτηση και γι' αυτό;
Καλό βράδυ.
Eμείς πάντως στο Γ5 όταν επιχειρήσαμε να το κάνουμε αυτό στο μάθημα των μαθηματικών είχαμε δυσάρεστη εξέλιξη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΆμεση επιστροφή στο καθορισμένο και μονότονο σχήμα ||| |||
||| |||
||| |||
Ο καθηγητής δεν το δέχτηκε αν και μπορούσε να μας δει καλύτερα έτσι..
Μήπως τελικά είμαστε πολυ αρνητικοί για να αξίζουμε μια αλλαγή ή πολύ ''παραδοσιακοί'' για να την επιχειρήσουμε και να την δεχτούμε;;
Πάντως ήταν σα να γυρνούσα στην 1η δημοτικού και ήταν πολύ συγκινητικό γιατί είμαι στο τέλος της μαθητικής μου πορείας..
@Διονύσης Μάνεσης
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για την προβολή και τα καλά λόγια.
Σχετικά με τα μαθήματα σκακιού, δεν θα ήθελα να γίνει ανακάτεμα ηλικιών, δηλαδή παιδιά του Γυμνασίου μαζί με παιδιά του Λυκείου.
Θα συνεννοηθούμε για να γίνουν άλλοτε μαθήματα στο Λύκειο, αν υπάρχει ενδιαφέρον.
Αγγελική,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό προχτές που έγινε η ανάρτηση μέχρι απόψε που σου γράφω και σε άλλα δύο τμήματα που μπήκα ( τα θεωρητικά της δευτέρας) βρήκα τα θρανία αλλαγμένα. Τι έγινε; Λανσάραμε μόδα;
Εγώ, πάντως το προτιμώ και με βολεύει πολύ περισσότερο. Η βλεμματική και μόνο επικοινωνία που μπορείς να έχεις με όλους είναι ( και από μόνη της) πολύ σοβαρός λόγος για να το προτιμώ έτσι.
Πάντως, ας μη βιαζόμαστε να βάζουμε ετικέτες ( "συντηρητικοί"-προοδευτικοί", π.χ) ούτε και σ' αυτό το θέμα. Η συζήτηση κι η αντιπαράθεση , όταν γίνονται νηφάλια και με επιχειρήματα, βοηθάνε τη σύνθεση και τις επιλογές μας.
Καλό βράδυ, καλά διαβάσματα, κουράγιο: με πι ή χωρίς πι θα περάσουν κι οι τρεις επόμενοι μήνες
( τώρα...καλό είναι αυτό, κακό, ούτε που ξέρω...)
Τέτοια προσπάθεια έγινε και στο δικό μου λύκειο. Η ιδέα άρεσε στους μαθητές -φυσικά σε μικρές αίθουσες με 28 μαθητές δεν μπορεί να πετύχει- αλλ' όχι στους καθηγητές. Οι δικαιολογίες τους φτηνές. Αλλά πόσο δύσκολο είναι να αλλάξεις παλιά, σκουριασμένα μυαλά. θα το ξανατολμήσουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήphlou...phlis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, αν αξίζει κάτι τον κόπο, αξίζει και να το τολμάμε και να το ξανατολμάμε.
Και, στο κάτω κάτω, κάποια θρανία μετακινούνται, δε γίνεται και καμιά επανάσταση, επιτέλους!
Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου, φιλιά στη Θεσσαλία.