Μια παρέα…ζάχαρη!
Σάββατο μεσημεράκι και η μικρή μας ομάδα εργάζεται , συζητά , κάνει καλή παρέα...
Τα υπέροχα κορίτσια από το Α5,
η Μαρία η Φλάμπουρα και η Ιφιγένεια η Φάββα
και μια φοβερή τριάδα από το Β1:
και μια φοβερή τριάδα από το Β1:
Μαίρη Γιαννίρη, Αννα Γιαννούκου και Αναστασία Γρίβα
δούλεψαν με κέφι, κλέβοντας ώρες από το λιγοστό τους χρόνο
δούλεψαν με κέφι, κλέβοντας ώρες από το λιγοστό τους χρόνο
και η πρώτη μας μικρή έκδοση, αφιερωμένη στη
ζάχαρη
ετοιμάζεται πυρετωδώς να παρουσιαστεί!
ζάχαρη
ετοιμάζεται πυρετωδώς να παρουσιαστεί!
(Αλήθεια μήπως η βιβλιοθήκη ενδιαφέρεται να υιοθετήσει τέτοιες εκδόσεις;)
Πρόκειται για μια κίνηση πάνω στις περιβαλλοντικές δράσεις του σχολείου μας
για τη χρονιά 2008-2009, όπου επιχειρήσαμε να δώσουμε απαντήσεις
σε ερωτήματα, όπως:
Πότε ανακαλύφθηκε η ζάχαρη;
Από πού λαμβάνεται και πώς;
Ποια είναι η διατροφική της αξία;
Πρέπει να καταναλώνουμε ζάχαρη και σε τι ποσότητα;
Τι ξέρουμε για την «κρυφή ζάχαρη» και τις γλυκαντικές ουσίες;
Όλα αυτά στα πλαίσια του έτους της ΟΥΝΕΣΚΟ
για την ποιότητα διατροφής και τη γεωργία.
Ένα μικρό δείγμα, ακολουθεί:
Μια γλυκιά ιστορία
Tο φυτό του ζαχαροκάλαμου προέρχεται από το νησί της Ν. Γουινέας στον Ειρηνικό Ωκεανό. Από τα προϊστορικά κιόλας χρόνια μεταφέρθηκε από τον άνθρωπο στην Ινδία, όπου καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά. Στην Ευρώπη η ζάχαρη ήρθε τον 8ο αιώνα μ.Χ., από τους Μαυριτανούς όταν εγκαταστάθηκαν στην Ισπανία, αλλά και από τους Σταυροφόρους, που λεηλατώντας καραβάνια Αράβων στους ανακάλυψαν αυτό το «γλυκό αλάτι».
Η κατάκτηση της Αμερικής πρόσφερε στους ευρωπαίους αποικιοκράτες αχανείς εκτάσεις κατάλληλες για την καλλιέργεια του ζαχαροκάλαμου. Αλλά χρειαζόταν και κάτι ακόμη: «Τεράστιες λεγεώνες σκλάβων έφταναν από την Αφρική για να προσφέρουν στη βασίλισσα-ζάχαρη τη δύναμη που ζητούσε: ανθρώπινο καύσιμο», διηγείται ο Εδουάρδο Γκαλεάνο.
Η κατάκτηση της Αμερικής πρόσφερε στους ευρωπαίους αποικιοκράτες αχανείς εκτάσεις κατάλληλες για την καλλιέργεια του ζαχαροκάλαμου. Αλλά χρειαζόταν και κάτι ακόμη: «Τεράστιες λεγεώνες σκλάβων έφταναν από την Αφρική για να προσφέρουν στη βασίλισσα-ζάχαρη τη δύναμη που ζητούσε: ανθρώπινο καύσιμο», διηγείται ο Εδουάρδο Γκαλεάνο.
O τεράστιος πλούτος που απέφερε το εμπόριο ζάχαρης μέχρι το 1750 άξιζε το βάρος της σε χρυσό αποτέλεσε την κινητήρια δύναμη για τη μαζική αποικιοποίηση της Καραϊβικής από τους Βρετανούς και τους Γάλλους, και της Βραζιλίας από τους Πορτογάλους.
πηγη:http://sporos.org
εργοστάσιο ζάχαρης στις Ανατολικές Ινδίες, Ολλανδική αποικία, γύρω στα 1850
Θα ακολουθήσουν : το αλέυρι και το άλάτι
τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα
Καλό μήνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπωσδήποτε να ψάξετε στο διαδίκτυο για [στέβια], που είναι φυτό που παράγει γλυκαντική ουσία (300 φορές πιο έντονη από την ζάχαρη) και προτείνεται στην Ευρώπη ως εναλλακτική καλλιέργεια για τους καπνοπαραγωγούς.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήπάει καιρός...
ΑπάντησηΔιαγραφήχαμογέλασα που βρέθηκα εδώ
και βούτηξα σαν σε μακροβούτι
δεκατρία χρόνια πριν.
Ένα χαίρε θέλω να αφήσω
κι ένα ευχαριστώ
για την ...γλυκιά ανάρτηση.
Μπράβο στα παιδιά. Αν μπορώ να βπηθήσω, παραθέτω κι εγώ αυτές τις πληροφορίες και φωτό εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο στα παιδία ..αρκετά γλυκή ανάρτηση ..περιμένουμε τις επόμενες ..πάντα δραστήριοι :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα σε όλους,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλκίνοε,
ευχαριστούμε πολύ για την ευχή και την πληροφορία.Θα την αξιοποιήσουμε σίγουρα!
Ανώνυμε,
τα παιδια είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένα για τα οικολογικά ζητήματα, όπως είναι φυσικό, άλλωστε! Αυτό μας δίνει αισιοδοξία για το μέλλον. Ελπίζω να μη σε βάλαμε σε πειρασμό, με τα γλυκά. Σύντομα θα κυκλοφορήσει και το σχετικό φυλλαδιάκι μας .
dim juanegro,
ευχαριστούμε
να κάνεις τέτοια μακροβούτια συχνά, για να σε βλέπουμε!
Kiki
καταπληκτικό το υλικό,
το είχα ανακαλύψεικαι ...απολαύσει ήδη.
stellar dust,
(συγνώμη για τη σύντμηση του ονόματος)
θα ακολουθήσουν και άλλα σχετικά θέματα, σύντομα!
Γεια σε όλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαιδιά και Στέλλα, προειδοποιεί ο κόσμος γι αυτές τις αναρτήσεις: όταν μπεις στο blog έχε δίπλα κι ένα γλυκάκι...
Ορίστε τώρα, μετά την τούρτα νουαζέτα που τσάκισα χθες τρέχω πάλι στο ζαχαροπλαστείο...
Ζάχαρη-μέλι-ΣΟΚΟΛΑΤΑ:να είστε εσείς και η εργασία σας γλυκές σαν κι αυτά.
Η...καθόλου άχαρη ζάχαρη είναι ό,τι πρέπει, για να γλυκάνει τις μέρες μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα,βέβαια, δε θα ήταν άσχημη για την έκδοση μια προσθήκη ...στιχοπλοκιών, που υπάρχουν τόσες σχετικές.
Δες, ας πούμε:
Όση χολή με πότισες να γίνει θα πασκίσω
ζάχαρη στα χειλάκια σου και μέλι θυμαρίσο.
Ζάχαρη είσαι θλίψη μου
κι εγώ από αλάτι
δε θ`ανταμώσουμε ποτέ
στου ονείρου το παλάτι
Ζαχαροζυμωμένη μου κι όμορφο γιασεμί μου ...
...κλπκλπκλπ.
Ή: Σαν σ' αλογάκι μου δίνεις ζάχαρη
κι ύστερα παίρνεις φόρα και χτυπάς,
το ξέρω πως ήσουνα με κείνη την άχαρη,
μα θέλω και να ξέρω πού το πας.
Λοιπόν, αυτά τα φοβερά πράγματα κάνετε τα σαββατιάτικα πρωινά, κυρίες και κύριοι της περιβαλλοντικής;
Ας σοβαρευτώ: Στέλλα, μέσα από μέρες δύσκολες ( αποχές, Γρηγορόπουλος, συμπίεση της ύλης, διαγωνίσματα, βαθμοί α΄τετραμήνου )η ομάδα (σου) της περιβαλλοντικής όχι μόνο επιβίωσε, αλλά κάνει κι ωραίες δουλειές. Ο πίνακας στο σχολείο είναι πολύ καλός και φαντάζομαι ανάλογη θα είναι και η εκδοσούλα.
Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε να σε ακολουθήσουμε - έστω και από απόσταση! :-)
Συγχαρητήρια στα παιδιά, στο καθένα ξεχωριστά και σ'όλα μαζί.
Γιώργοοοοοοοο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτέλους, φτιάχτηκε ο υπολογιστής-μνημείο εθνικής κληρονομιάς; Να ρίξω τα πυροτεχνήματα;
Μπράβο στη γλυκιά ομάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένουμε με ενδιαφέρον την παρουσίασή σας-μη μας βάλετε πολλές απαγορεύσεις!!!- .
Ναι Διονύση, γι αυτό και τον ονόμασα Σοφοκλή. Επομένως και πυροτεχνήματα και κρασιά για τα βαφτίσια του υπολογιστή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο, είμαστε πολύ συγκινημένοι, όπως κατάλαβες όλοι, για την επάνοδό σου! Ο Σοφοκλής τα καταφέρνει και με τη σύγχρονη τεχνολογία;;;!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιονύση,
ανεξάντλητος και ποιητικός,όπως πάντα. Ευχαριστούμε για τα καλά λόγια!
Λίλα μου,
ΝΑΙ θα υπάρξουν απαγορεύσεις και ...επιτήρηση!