Ποιητικές δημιουργίες του Β1 | 1° Μέρος

    Τι γίνεται όταν το μάθημα της λογοτεχνίας ξεφεύγει από τα συνηθισμένα του όρια; Τι γίνεται όταν οι ίδιοι οι μαθητές έχουν την ευκαιρία να εκφραστούν με δικά τους ποιήματα; Το ερώτημα απάντησαν οι μαθητές του τμήματος Β1, πειραματιζόμενοι πάνω στο ποίημα [Είμαστε κάτι...] του Κ. Καρυωτάκη. Περιττό να πούμε πως τα αποτελέσματα εκπλήσσουν...!

[Είμαστε κάτι…]

Είμαστε πολλοί, έχουμε φωνή

νοιώθουμε καλά όταν η ζωή

κυλάει με υγεία και χαρά

Είμαστε άνθρωποι μικροί

μα κάθε μέρα η ζωή μας μεγαλώνει

να κάνουμε όνειρα παιδιά να μην μας μαραζώνει

Είμαστε αρκετοί για να ακουστούν

τα λόγια μας στα απέραντα του κόσμου,

πως η ζωή ανήκει στα παιδιά όλου του κόσμου.

Αλέξανδρος Ζαχαράκης

~              ~              ~             ~             ~              ~              ~              ~

Είμαστε κάτι ξεχασμένα ρολόγια,

αφημένα στο ντουλάπι του χρόνου,

που θαρρείς πως θα στέκονται αιώνια,

να μετρούν τα σημάδια του πόνου.

Είμαστε κάτι χαραγμένες αναμνήσεις,

στις ψυχές των ανθρώπων που φεύγουν,

και παλεύουν με λύσσα να δένουν,

την στιγμή πριν τις χαραμίσεις.

Είμαστε μια παλέτα χρωμάτων,

χωρίς ποτέ να αναμειχθούμε,

στον καμβά των πιο ωραίων πραγμάτων.

Ο ήλιος, η άνοιξη και τα λουλούδια,

που γύρω μας ομορφαίνουνε την φύση,

μας προσκαλούν στα ωραία τους τραγούδια.

Στέλιος Βαλτινός

~              ~              ~             ~             ~              ~              ~              ~

Είμαστε κάτι…

Είμαστε κάτι αντένες χωρίς σήμα

μιλάμε αλλά δεν ακουγόμαστε

κοιταζόμαστε αλλά ένα τείχος

απλώνεται μπροστά μας

οχυρωμένοι πίσω από τις μάσκες μας

δανειζόμαστε μια αγκαλιά με αίσθημα

κενό. Πάλι όμως ξημέρωσε και ίσως

τούτη η μέρα να τα αλλάξει όλα.

Γεωργία Ελευθεριάδη

~              ~              ~             ~             ~              ~              ~              ~

Είμαστε κάτι… σκόρπιες χάντρες

που φύγαν απ’ το ίδιο κολιέ,

όταν έσπασε,

από τράβηγμα απότομο.

Είμαστε κάτι μακρινά αστέρια,

που αναβοσβήνουν από μακριά,

χωρίς ελπίδα

να φτιάξουνε ποτέ φεγγάρι.

Μαριλίτα Αναστασοπούλου