Το πρώτο κεφάλαιο

Αυτό ήταν λοιπόν για φέτος! Αποφοιτήσαμε! Μια τελεία μπαίνει στη ρουτίνα του σχολείου, στην καθημερινή τριβή, στο πρωινό κουδούνι. Ή καλύτερα μια άνω τελεία. Γιατί υποσχεθήκαμε πως δεν θα ξεχάσουμε ο ένας τον άλλο, ακόμα και αν χαθούμε, θα ξαναβρεθούμε… Μια ζεστή Παρασκευή του Ιούνη, αποχαιρετήσαμε το σχολείο. Τον χώρο που φιλοξένησε την εφηβική ψυχή μας και την βοήθησε να ανθίσει. Αποχαιρετήσαμε τους ανθρώπους που μας αγκάλιασαν, μας έθρεψαν πνευματικά και μας έδωσαν τα απαραίτητα εφόδια ώστε να αντιμετωπίσουμε τη ζωή με θάρρος. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν οι καθηγητές μας… Αφήνουμε πίσω αίθουσες και θρανία γεμάτα με την ενέργεια και τις σκέψεις μας. Εκεί γεννήθηκαν τα όνειρα μας, οι φιλοδοξίες μας και τώρα ξεκινάμε τον αγώνα για να τα κάνουμε πραγματικότητα. Τίποτα δεν τελειώνει εδώ. Είναι μόνο η αρχή της ιστορίας μας. Το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου της ζωής μας. Ανυπομονώ να διαβάσω τα επόμενα!

Μαζί με το ταξίδι του Λυκείου, τελειώνει και το ταξίδι με τη Σχεδία μας. Ήταν το καταφύγιο των σκέψεων και των ιδεών μας. Η απτή απόδειξη πως αυτό το σχολείο έχει ζωή. Έχει ανθρώπους που το αγαπούν και φροντίζουν, όποιος ακούει γι’ αυτό ή το επισκέπτεται να μαγεύεται από τα όσα κάνουν μαθητές και καθηγητές. 

Εις το επανιδείν λοιπόν!