Από πού ξεκινάνε τα μικρά θαύματα;
Στον αντίποδα της προηγούμενης ανάρτησής μας, σχετικής με τον περιορισμό της λειτουργίας του μουσείου Μπενάκη:
Στη Ζάκυνθο το 1778 γεννήθηκε ο ποιητής Ugo Foscolo, απ’όπου έφυγε για την Ιταλία στα δεκατέσσερά του χωρίς να να επιστρέψει ποτέ. Στη Ζάκυνθο, στη θέση της οικίας του Ugo Foscolo, η οποία το 1940 χτυπήθηκε από βόμβα των ιταλών και ισοπεδώθηκε με τη σεισμοπυρκαγιά του 1953, υπάρχει το κενοτάφιο του ποιητή, υπάρχει δρόμος με το όνομά του και έχει δημιουργηθεί και πολιτιστικός σύλλογος με το όνομα
« Ούγος Φώσκολος»
Σε πείσμα, λοιπόν, των καιρών, ο σύλλογος αυτός έχει οραματιστεί και έχει ξεκινήσει την προσπάθεια να υλοποιήσει την ανέγερση του ιστορικού σπιτιού του ποιητή, με προοπτική να λειτουργήσει, όπως και προπολεμικά, ως βιβλιοθήκη. Ο αντιπρόεδρος του συλλόγου, μάλιστα, ο αρχιτέκτονας, ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ Διονύσης Ζήβας έχει ήδη εκπονήσει την αρχιτεκτονική μελέτη.
Φιλόδοξό εγχείρημα, όπως κρίνει η Κατερίνα Λυμπεροπούλου στο «Βήμα της Κυριακής» (9/9/2012), αλλά «αν συμβεί, θα αποδείξει πως στην Ελλάδα μπορούν ακόμα να γίνονται θαύματα»
Εμείς εδώ μεταφέραμε την είδηση και για το παράδειγμά της. Την ώρα που μουσεία δυσκολεύονται, κλείνουν, υπάρχουν άνθρωποι, σύλλογοι, ομάδες, που προσπαθούν στην αντίθετη κατεύθυνση. Και το έχουμε ανάγκη να απαντάμε στην κρίση με πείσμα, όραμα, επιμονή.
Στη Ζάκυνθο το 1778 γεννήθηκε ο ποιητής Ugo Foscolo, απ’όπου έφυγε για την Ιταλία στα δεκατέσσερά του χωρίς να να επιστρέψει ποτέ. Στη Ζάκυνθο, στη θέση της οικίας του Ugo Foscolo, η οποία το 1940 χτυπήθηκε από βόμβα των ιταλών και ισοπεδώθηκε με τη σεισμοπυρκαγιά του 1953, υπάρχει το κενοτάφιο του ποιητή, υπάρχει δρόμος με το όνομά του και έχει δημιουργηθεί και πολιτιστικός σύλλογος με το όνομα
« Ούγος Φώσκολος»
Σε πείσμα, λοιπόν, των καιρών, ο σύλλογος αυτός έχει οραματιστεί και έχει ξεκινήσει την προσπάθεια να υλοποιήσει την ανέγερση του ιστορικού σπιτιού του ποιητή, με προοπτική να λειτουργήσει, όπως και προπολεμικά, ως βιβλιοθήκη. Ο αντιπρόεδρος του συλλόγου, μάλιστα, ο αρχιτέκτονας, ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ Διονύσης Ζήβας έχει ήδη εκπονήσει την αρχιτεκτονική μελέτη.
Φιλόδοξό εγχείρημα, όπως κρίνει η Κατερίνα Λυμπεροπούλου στο «Βήμα της Κυριακής» (9/9/2012), αλλά «αν συμβεί, θα αποδείξει πως στην Ελλάδα μπορούν ακόμα να γίνονται θαύματα»
Εμείς εδώ μεταφέραμε την είδηση και για το παράδειγμά της. Την ώρα που μουσεία δυσκολεύονται, κλείνουν, υπάρχουν άνθρωποι, σύλλογοι, ομάδες, που προσπαθούν στην αντίθετη κατεύθυνση. Και το έχουμε ανάγκη να απαντάμε στην κρίση με πείσμα, όραμα, επιμονή.
Ο Ούγκος Φόσκολος δεν ήταν δάσκαλος του Κάλβου ή τον μπερδεύω με κάποιον άλλον ποιητή;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως είναι σημαντικό που σύλλογοι ανθρώπων που αγαπούν το τόπο τους κάνουν πράγματα!!
Τώρα που το λέτε σκέτηκα να συνεχίσω,αν μου επιτρέπεται βέβαια,το κύκλο αυτών των αναρτήσεων με μια παρόμοια και πολύ πετυχημένη κατά τη ταπεινή μου άποψη προσπάθεια!
Είθε να πολλαπλασιαστούν αυτές οι προσπάθειες!:)
Δεν τον μπερδεύεις, Νίκο. Είχαν βρεθεί οι δύο "εξόριστοι" ζακυνθινοί, πρώτα στη Φλωρεντία και αργότερα και αλλού και ο κατά 14 χρόνια μεγαλύτερος Φώσκολος αρχικά ήταν κάτι σαν το πρότυπο του Ανδρέα Κάλβου ( Ο Κάλβος είχε εργαστεί και ως παιδαγωγός του αδελφού του Ούγο και ως γραμματέας του ποιητή και αντιγραφέας των έργων του.) Αργότερα η φιλία τους κλονίστηκε και οι δρόμοι τους χώρισαν.
ΔιαγραφήΝαι, είναι σημαντικό να ενεργούν οι άνθρωποι για τον τόπο τους - είναι ό,τι οφείλει ο καθένας να κάνει, φαντάζομαι.
Όσο για τις αναρτήσεις, νομίζω πως δε θα είναι ένας απλός κύκλος. Σε ό,τι με αφορά, θα ήθελα ή δυνατόν και όλες από δω και πέρα, να ξεφύγουν από το καταγγελτικό λόγο και να προχωρήσουν σ' αυτόν των προτάσεων και της δράσης.
Καλά το θυμόμουν!!:)
ΔιαγραφήΑν θυμάμαι καλά ο Κάλβος μορφώθηκε κυρίως μαζί του και μέρος της ποιητικής του μόρφωσης οφείλεται σε εκείνον!:)
Δεν είναι σημαντικό,είναι το παν,δείχνει οτι κάτι κινείται,ότι επιβιώνουν τα ισχυρά κοινοτικά γονίδια του Έλληνα!Πιστεύω ειλικρινά ότι αυτό θα αναδειχθεί στο μέλλον και μάλιστα το άμεσο!:)
Τι εννοείται ότι δε θα ναι ένας απλος κύκλος;
Ναι πράγματι!!Κάτι καλό θα ταν να βάλουμε διάφορους μαθητές να γράψουν κάποιο κείμενο που θα προτείνουν πράγματα για κάτι διαφορετικό!:)
Εύγε στους Ζακυνθινούς που δεν ξεχνάνε τους ποιητές τους μέσα στα σκοτεινά χρόνια και στον δικό μας ομότεχνο, που μας τα λέει αυτά για να παίρνουμε κουράγιο. Καλή χρονιά, σε όλους σας εκεί στην Καλλιθέα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς την κοπέλα μας, καλή χρονιά και σε σας. Ομότεχνος, πιθανώς, στα φιλολογικά, γιατί όσον αφορά στα ...μπλογκικά τελευταίως κάναμε τις παρασπονδίες μας. Δειλά δειλά ξανακάνουημε κάποια βηματάκια κι η χαρά μας που είμαστε με καλή παρέα είναι μεγάλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά.
Καλή σχολική χρονιά, ομορφόπαιδια της σχεδίας του 6ου Λυκείου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρετε τι μου κάνει πιο πολύ εντύπωση;
Το ότι αρκετοί από σας έχουν τελειώσει!
Κάτι μαγικό συμβαίνει εκεί κάτω...
Εύχομαι κι αυτή τη χρονιά
η μαγεία τούτη να κρατήσει... και να πολλαπλασιαστεί!
Όταν λες έχουν τελειώσει τι εννοείς;;:Ρ
ΔιαγραφήΧμμμμ!!Μαγικό δε θα το λεγα,απλά ισχύει η λαική θυμοσοφία!
Δε πάει η τρέλα στα βουνά,γιατί μαζεύτηκε στο 6ο!!:Ρ
Η τρέλα κάνει καλό!!! Οπότε τι πειράζει που μαζεύτηκε όλη στο 6ο. Μακάρι να έρθει και άλλη γιατί αυτή θα μας κάνει να θέλουμε να ζήσουμε κάθε μέρα της ζωής μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήMπράβο για τις αναρτήσεις , μπράβο για τις σκέψεις σας , μπράβο για την ολοφάνερα όμορφη παρέα σας!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας τιμούν οι σκέψεις σας!Ελπίζουμε να συνδεθούν περισσότερο τα ιστολόγια μας!!
ΔιαγραφήΤο ίδιο ευχόμαστε κι εμείς!!!!Άρα...θα γίνει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ελπίζω και εγώ και θα ταν πολύ καλό να υπάρξουν και κοινέ δράσεις και αλληλοεπισκέψεις στα σχολεία,αν και εσείς είστε δημοτικό!:)
ΔιαγραφήΤα θαύματα ξεκινούν από τις δυνατές ευαίσθητες ψυχές που επιμένουν...
ΑπάντησηΔιαγραφή( Μ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι- που λέει και το γνωστό ανέκδοτο:-) )
ΔιαγραφήΠάτησα στα χνάρια σου για να σε βρω, Διονύση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάθηκα! Δεν ήξερα που να γράψω, τι να γράψω, τι να πρωτοδιαβάσω...
Συγκινήθηκα πολύ... (μην το ψάχνεις!)
Πολύ ωραίες οι αλλαγές, οι συνεργασίες σας, τα θέματά σας!
Σας αγαπάω, έτσι κι αλλιώς! Δυναμικό χειμώνα εύχομαι και "Καλή Νέα Σχολική Χρονιά!"
Δώσ' τε μας, ΦΩΣ! Το χρειαζόμαστε!
Αχ, Κατερίνα, τι να πω; Πώς πάντα είσαι η ομορφότερη έκπληξη; Ή πως ποτέ δεν είσαι έκπληξη γιατί ποτέ δεν έφυγες από κοντά μας;
ΔιαγραφήΕίναι πολύ συγκινητική η παρουσία σου, μην ξεχνάς ότι έχεις "μεγαλώσει" το μπλογκ μας, το πρόλαβες βρέφος και το κανάκισες τρυφερά και ποτέ, ποτέ δεν έφυγες από κοντά μας.
Ελπίζω να είσαι καλά - με κἀποιο τρόπο να επικοινωνήσουμε ( εγώ, εγώ..)
Πολλά φιλιά, ευχαριστούμε.