Σχολείο, σχόλη, ασχολίες...
Μάλλον μας χρειαζότανε η σημερινή σχολική μέρα, να είναι έτσι όπως ήτανε..
Έπεσαν, πέφτουν πολύ βαριές οι τελευταίες μέρες. Η μείωση των αποδοχών, η ανασφάλεια που αίφνης σκέπασε τον ορίζοντα, τα μαύρα σύννεφα στην οικονομική και κοινωνική ζωή, το σοκ του θανάτου, η αίσθηση του αδιεξόδου…
Είπαμε να βρούμε το χρόνο να πάρουμε ανάσες, να βρεθούμε ανθρώπινα, να μιλήσουμε, να χαλαρώσουμε, να σκάσουμε λίγο χαμόγελο.
Θυμηθήκαμε τα παλιά: Περίπατος, όλο το σχολείο, στη γειτονιά μας, στην Εσπλανάδα, στην παραλία. Παιχνίδι, βόλτες, καφεδάκια, χαζολόγημα, ρεμβασμός.
Βγάλαμε και στον ήλιο τις μπαταρίες μας να φορτιστούν. Εξετάσεις έρχονται…
Έπεσαν, πέφτουν πολύ βαριές οι τελευταίες μέρες. Η μείωση των αποδοχών, η ανασφάλεια που αίφνης σκέπασε τον ορίζοντα, τα μαύρα σύννεφα στην οικονομική και κοινωνική ζωή, το σοκ του θανάτου, η αίσθηση του αδιεξόδου…
Είπαμε να βρούμε το χρόνο να πάρουμε ανάσες, να βρεθούμε ανθρώπινα, να μιλήσουμε, να χαλαρώσουμε, να σκάσουμε λίγο χαμόγελο.
Θυμηθήκαμε τα παλιά: Περίπατος, όλο το σχολείο, στη γειτονιά μας, στην Εσπλανάδα, στην παραλία. Παιχνίδι, βόλτες, καφεδάκια, χαζολόγημα, ρεμβασμός.
Βγάλαμε και στον ήλιο τις μπαταρίες μας να φορτιστούν. Εξετάσεις έρχονται…
Για να δούμε τώρα τι λαβράκια έπιασε το φωτογραφικό μας ρεπορτάζ:
Την ώρα, λοιπόν, που ο εργασιομανής κ. διευθυντής μας μελετούσε τον τρόπο που θα κάνει 40αρια τα τμήματα από Σεπτέμβρη...
οι καταπληκτικοί σκεϊτάδες του 6ου...
...έκαναν τα ακροβατικά τους, ( Δημήτρη, θάμπωσες το φακό!!)
λίγη προπονησούλα...
και δίδασκαν την τέχνη σε ένα μαθητευόμενο μάγο
Η ομάδα μπάσκετ είχε τα δικά της... 
Άλλοι λιάζονταν ή ρέμβαζαν...
... άλλοι σύσφιγγαν τις σχέσεις τους...
...άλλοι συζητούσαν ήρεμα ( συμβαίνει κι αυτό..) στη λιακάδα
[κουίζ: ποιος κρύβεται πίσω από τη μαύρη τσάντα;;;]
...άλλοι ετοιμάζονταν για την ποδηλατοπορεία της Κυριακής...
...άλλοι είχαν Χαρά μεγάλη
...ενώ κάποιοι εργάτες της τέχνης και του πολιτισμού
( πρόβα είπα;;)
ναι, ναι, πρόβα για την εκδήλωση του προγράμματος
...από δεκαετία του '60 μέχρι σήμερα".
Στο δε γραφείο του συλλόγου, απ' ό,τι πιστοποιούν τα αδιάψευστα φωτογραφικά μας τεκμήρια, έχει αρχίσει η πρότυπη αλληλοαξιολόγηση.
...ενώ η μικτή επιτροπή μαθητών - καθηγητών
αξιολογούσε τις επιδόσεις τους.
Η ομάδα μπάσκετ είχε τα δικά της...( λείπουν κάποιες παίκτριες, αλλά η προπονήτρια
και η φορ κάνουν για πέντε - τουλάχιστον!)
Άλλοι λιάζονταν ή ρέμβαζαν...
... άλλοι σύσφιγγαν τις σχέσεις τους...
...άλλοι συζητούσαν ήρεμα ( συμβαίνει κι αυτό..) στη λιακάδα[κουίζ: ποιος κρύβεται πίσω από τη μαύρη τσάντα;;;]
...άλλοι ετοιμάζονταν για την ποδηλατοπορεία της Κυριακής...( Τζωρτζίνα, Σεμίνα, γέρνουμε λίγο ή μου φαίνεται;)
...άλλοι είχαν Χαρά μεγάλη για τα κερατάκια που τους φυτρώναν...
...ενώ κάποιοι εργάτες της τέχνης και του πολιτισμούείχαν μείνει στο σχολείο
για την πρόβα της εκδήλωσης της Δευτέρας.
( πρόβα είπα;;)
ναι, ναι, πρόβα για την εκδήλωση του προγράμματος "Πολιτική και μουσική ...
...από δεκαετία του '60 μέχρι σήμερα".
Στο δε γραφείο του συλλόγου, απ' ό,τι πιστοποιούν τα αδιάψευστα φωτογραφικά μας τεκμήρια, έχει αρχίσει η πρότυπη αλληλοαξιολόγηση. Όχι, παίζουμε!
Καλό σαββατοκύριακο σε όλους!
Βασικά δεν ήταν ακριβως σχόλη.Ήταν μία άλλη μορφή εκπαίδευσης κάτω από τον ήλιο, στις καφετέριες και γενικά εκτός σχολείου.Οι μαθητές δούλευαν πάνω στη ζωή χωρίς να εκνευρίζουν τους καθηγητές(όχι ότι γίνεται αυτό προς Θεού δηλαδή μην το πάρετε στα σοβαρά) και τέλος πήραν τον αέρα τους αν και δεν είμαι σίγουρος για την ποιότητα του.Τέλοσπάντων ήταν ωραία εκδρομή και ελπίζω του χρόνου να πάμε πιο πολλές γιατί φέτος όλων των ειδών οι εκδρομές μετριούνται στο δάκτυλο του ενός χεριού,ενώ υπάρχει και υπόλοιπο και όλα αυτά εξαιτίας κάποιων που θέλουν να λέγονται επαναστάτες.Τέλος θα πρέπει να μνημονεύσω τα παιδιά που έμειναν στο σχολείο για να ετοιμάσουν την γιορτή της Δευτέρας και ελπίζω το χάσιμο της εκδρομής να μην πήγε χαμένο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυφ,ανασάναμε!!! Φρέσκο θαλασσινό αεράκι-μπαφιάσαμε με τα χημικά των ΜΑΤ στις διαδηλώσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ,γαλανός ουρανός απέραντη αγκαλιά παρηγοριάς-όταν στο κέντρο της πόλης μας φονικοί καπνοί σκόρπισαν αποκαίδια τον άγιο μας θυμό και
μαύρισαν την ψυχή μας...
Κι αχ θάλασσά μας,απαντοχή κι υπόσχεση ζωής- σ'
αυτούς τους μισερούς καιρούς όπου το κακό και τ'άδικο εγκαθιδρύουν καθεστώς.
Τα παιδιά... Όμορφα,διαυγή,"εν πλήρει συγχύσει αθώα"-να αναστυλώνουν γκρεμισμένα "θα",να καθησυχάζουν χθεσινές απογοητεύσεις,να κάνουν ριψοκίνδυνες φιγούρες....
[Αχ μωρέ Διονύση...σχολάσαμε σήμερα, για λίγο έστω, απ'τη μαυρίλα.Η δε καινούργια φωτογραφική ζωγραφίζει!]
Καλό Σαββατοκύριακο!!!
Ωραίο ρεπορτάζ! Πήραμε αέρα εκδρομικό.Το χρειαζόμασταν αυτό τελευταία. (Αυτό σου έλεγα, Διονύση, για τις δικές μας διαφυγές)
ΑπάντησηΔιαγραφήμπραβο σε ολους!! ειναι οτι χρειαζεται αυτο τετοιες μερς... συγχαρητηρια φυσικα και για την ωραια παρουσιαση :))
ΑπάντησηΔιαγραφήσας ζηλευω που εχετε τοσο κοντα τη θαλασσα...
Νίκο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί, βρε παιδί μου, έχεις την εντύπωση ότι οι μαθητές εκνευρίζουν τους καθηγητές; Έχεις τέτοια δείγματα;
Όσο για την εκδήλωση της Δευτέρας, οι στιγμές που κλέψαμε απ' την πρόβα μας προετοιμάζουν για ωραία πράγματα...
Άννα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχολάσαμε απ' τη μαυρίλα, αν κι αυτό το κουδούνι της μάλλον θα ξαναχτυπήσει για μέσα. Ετοιμάσου για καμιά κοπανούλα...
Γυριστρούλα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπεις; Αυτά που διαθέτετε εσείς εν αφθονία εμείς τα τιμούμε ως σπάνια είδη..Όπως και να 'ναι, διαφυγές μάλλον χρειάζονται, για να κρατάμε την όποια δύναμη έχει μείνει μέσα μας.
Φιλιά στη θαυμασία νήσο σας.
Αλς,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα κι εδώ μπράβο μας; Μα τι κάναμε; Μια κοπανούλα, που λέγαμε, απ' τη δουλειά μόνο..
Θαλασσίτσα, ναι. Θα μπορούσε η Αθήνα να ήταν από τις πιο ευχάριστες πόλεις του κόσμου..
Θα μπορούσε(;)
Διονύση
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταπληκτικό το ρεπορτάζ,
γεμάτο μυρωδιές θαλασσινές
χρώμα, ζωντάνια, ελπίδα...
Νάσαι καλά,
γιατί αυτά που φωτογραφίζει κανείς
έχουν σίγουρα το αποτύπωμα
της ψυχής του...
η Αθηνα ειναι απο τις ομορφοτερες πολεις..! δε χωραει αμφιβολια σε αυτο.. θα μαρεσε να μεγαλωσω εκει (αλλα οχι να βρεθω ξαφνικα η αληθεια ειναι γιαυτο κ δεν τη δηλωσα καθολου) μακαρι να τη φροντιζαμε περισσοτερο, της αξιζει....
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι να βλέπω παιδάκια στην θάλασσα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαιδάκια, Διονύση, εδώ όμως έρχονται τα ιστιοφόρα! Στον Βόλο! Ζήλια!
Πάλι βιαστικά φιλάκια σε όλους!
Αλς διαφωνώ μαζί σου κάθετα.Η Αθήνα κατ' εμέ είναι μια μουντή και απρόσωπη πόλη που ο καθένας γυρεύει να χτυπήσει τον άλλο,με μία ατμόσφαιρα σωστό δηλητήριο και που το χρώμα που κυριαρχεί είναι το γκρι.Δεν λέω έχει αρκετές ομορφιές αλλά τα κακά υπερισχύουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτέλλα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενναιόδωρη πάντα..Ρεπορτάζ κανονικό, πάντως, δεν ήταν. Ούτε στις καφετέριες πήγα, ούτε στο γήπεδο ποδοσφαίρου, ούτε εκπλήξεις κυνήγησα. Για παπαράτσι μάλλον μετεξεταστέος έχω μείνει ήδη...
Άννα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή σίγουρα θα μας διαβάζεουν κι απ' το υπουργείο οικονομικών ( στη λογική ότι και ποιος δε μας διαβάζει εμάς κλπκλπ), οφείλω να διευκρινίσω ότι κάτι έχεις παρανοήσει με τη φωτογραφική μηχανή. Δεν έχω καινούρια φωτογραφική, καρδιά μου, και ούτε (με) το εφ'άπαξ δε βλέπω να αποκτώ..
Αλς και κορίτσι απ' το Βόλο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια και συμπέσατε και οι δυο, ας υμνήσουμε και την τιμημένη Θεσσαλία. Εκεί... "και πού δεν είναι θάλασσα", για να δανειστούμε λίγο από Δημουλά και να το χρησιμοποιήσουμε είτε κυριολεκτικά για τον Παγασητικό που "χαθήκαμε το βράδυ", είτε μεταφορικά για τον ακύμαντο πλούσιο κάμπο σας.
Τι να μας ζηλέψετε, λοιπόν;
Φιλιά. Καλή βδομάδα.
Νίκο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια καλή ἀσκηση θα ήταν να μας απαριθμούσες τις ομορφιές που αναφέρεις.
Έλα ντε,τα παλιά μας φοράμε έτσι κι αλλιώς-πώς γίνονται σαν καινούργια,πώς είναι καινούργια,ας ψάξουν οι "γραβατωμένες" ραπτο-μηχανές εκεί ανάμεσα στης ψυχής το περίσσευμα και στου φιλότιμου την αέναη πίστωση.Θα "τα παίξουν"![άγνωστος κώδικας,η παρα οικονομία της ήρεμης ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ-που, όπως είπε η Γιουρσενάρ,"είναι δημόσια υπόθεση",ας λουζονται την ιδιωτική τους "ηθική" τα ηχορρυπαίνοντα ΤΙΠΟΤΕ."καιρός του σπείρειν,καιρός του θερίζειν"."ποιος πάει για το καλύτερο;΄"]
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα,καλέ μου,κι εφιάλτες στους κακούς.
Νικο,
ΑπάντησηΔιαγραφήναι απροσωπη πολη! Οπως και καθε μεγαλουπολη! Δε λεω εχει ασχημα εχει και γκριζα επικρατει και το χαος...
Αλλα πισω απο ολα αυτα εγω κραταω τις ομορφιες της, κι ας μη θελω να ζησω μονιμα εκει ποτε..χιχι!
διονυση,
Ευχαριστουμε ευχαριστουμε!
Παντου πανεμορφη η χωρα μας! Με τις μαυριλες της βεβαια! Αλλα η ομορφια της ειναι πιο εντονη στα δικα μου ματια!:)