Μάρτης στου Ψυρρή – Το Πέρασμα

Το φως του απογεύματος γλιστράει

 αργά, μονότροπα, γαλήνια –

 στενός ο ορίζοντας, χωράει

 ανάμεσα σε μαγαζιά και αποθήκες.

Δεξιά κι αριστερά τα χρωματίζουν

 δέρματα αρμαθιές, που κρέμονται στους τοίχους ˙

 πολύχρωμα πετσιά κατεργασμένα,

 κόκκινα που γυαλίζουν,

 κρεπ, καστόρια, μαύρα

 βιδέλα και κροκό κι άλλα, βελούδα,

 για τσάντες, για παπούτσια.

Και βιβλία, παλιά,

 που χέρια – μάτια – νους  τα ταξιδέψαν ˙

 λαμπιόνια ετερόκλητα,

 ριγμένα σε ράφια

 γυαλικά και αρκουδάκια ˙

 του ναύτη ένα πηλήκιο και οι στίχοι,

 αίφνης, του ποιητή,

 που απαγγέλλουν παιδιά

 που μόλις βγήκαν απ’ την τάξη ˙

 χαμογελούν, το χαίρονται, τα βλέπεις.

Κοιτάς το άδειο παράθυρο στον τοίχο

 και τα ρολά που πάνε να κατέβουν,

 τα σπίτια που γκρεμίστηκαν ή όχι.

Ώσπου στην άκρη, εκεί, του παραπέρα δρόμου

 Περνά

 ο κουτσός τσαγκάρης με τα δέρματα στην πλάτη ˙

 κρατάει απ’ το χέρι το μικρό του κοριτσάκι.

Μαζί κι οι δυο

 μέσα στα χρόνια στρίβουν

 απ’ τα στενά ˙ αργά βαδίζουν ˙  πάνε.

Κι εσύ τους βλέπεις ˙ και θυμάσαι ˙

 καρδιάς παλμοί , σκιρτήματα κι αγάπη.

                                                               † στον Ιωάννη και την Κωνσταντίνα Αγγελή

10-11 Μαρτίου 2015, Γιώργος Καρατζής    

Όλες οι φωτογραφίες είναι δημιουργίες του κ. Διαμαντή Κρυωνίδη,  από την εξόρμηση  μαθητών- καθηγητών, που έγινε στο Μοναστηράκι στα πλαίσια της προετοιμασίας  για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας της Ποίησης στο σχολείο.