Ένα ακόμη "ταξίδι" τελειώνει για το καράβι της Περιβαλλοντικής μας ομάδας.
Με αφορμή τα όσα συμβαίνουν στην πλατεία Ταξίμ, σκεφτόμαστε ότι τα να αποκτά κανείς από τα νεανικά του χρόνια αυτό που λέμε "περιβαλλοντική συνείδηση", είναι ένας από τους δρόμους που οδηγούν σε κοινωνική συνείδηση και καταλήγουν -ελπίζουμε- σε πολιτική συνείδηση.
Τα έργα και οι ημέρες της ομάδας παρουσιάζονται μέσα από τις φωτογραφίες που ακολουθούν.
ξεκινήσαμε τον Οκτώβρη με......
 |
| .......υπέροχες παρουσίες..... |
 |
| ........καλή παρέα.... |
 |
| .....τρυφερά διαλείμματα..... |
Πολύ όμορφαα!Άντε και του χρόνου!:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσα χρόνια, κ. Χριστοπούλου μας; Πόσα χρόνια καλλιεργείται ο κήπος και η συνείδησή μας; Πόσα χρόνια, πόσα χαμόγελα, πόση γνώση, πόσες συντροφιές, πόσες εκστρατείες, πόσα φυτέματα και πόσα ξερριζώματα, πόση ομορφιά, πόσες εναλλαγές, πόσα χρώματα, πόσα παιδιά, πόσες υπερβάσεις, πόσες Κυριακές, πόσοι σπόροι, πόση λάσπη, πόσες χαρές;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλώνω ευτυχής που δουλεύω σ' ένα σχολείο όπου με τόσο πάθος, παιδιά και καθηγητές, αφιερώνουν χρόνο και όρεξη, μαθαίνουν την ευθύνη και τη συνεργασία, συνδυάζουν τη γνώση και τη χαρά, δημιουργούν.
Και νομίζω ότι έχουμε κιόλας αργήσει: Θα έπρεπε να είχαμε καθιερώσει κιόλας ειδικούς επαίνους γι' αυτά τα παιδιά και για όσα ζουν το σχολείο σαν δεύτερο σπίτι τους
( Και βέβαια θα μοιάζουν υπερβολικά ή με το συνήθη τρόπο φορτισμένα αυτά που γράφω, αλλά νομίζω ότι όποιος το έχει ζήσει και παρακολουθήσει τόσα χρόνια το φαινόμενο της περιβαλλοντικής ομάδας τα προσυπογράφει ασμένως)
Καλή μας συνέχεια. Όσο πιο δύσκολη η χρονιά του χρόνου, τόσο περισσότερο πείσμα :-)
Τι να πω για τα υπέροχα καλά σου λόγια, Διονύση! Μόλις τέλειωσα την τακτοποίηση του υλικού της φετινής ομάδας και νιώθω αυτό αποκαλούμε "γλυκιά μελαγχολία"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάναι καλά τα παιδιά και συ Νίκο, που έβαλες το χέρι σου στον κήπο μας. Σε θυμάται ξέρεις και εμείς δεν σε ξεχνάμε ποτέ! Γιατί η Γη μας δένει πραγματικά γερά!
Μονοήμερη στο Σοφικό?!
ΑπάντησηΔιαγραφήΖήλεψα :P
Πάνε τώρα δύο(;) μήνες που περνάγαμε με φίλες απ'τη σχολή έξω απ'το σχολείο κι είχε τύχει (τι "τύχει" δηλαδή Κυριακή απόγευμα ήταν)να έχει συνάντηση η περιβαλλοντική.Κάτι τους είχα ψιλοπεί για το τι γίνεται σχολείο,αλλά όπως και να το κάνουμε το "live" έχει άλλη χάρη.Είχα καιρό να ακούσω τα "τι τυχυερή που ήσουν" και τα "δεν μπορούσα να'μαι κι εγώ, ένα χρόνο έστω, σ'αυτό το σχολείο;"
Απ΄ότι φάνηκε λοιπόν εκ των υστέρων ο "σπόρος" βλάστησε και γίνατε φοβεροί πολίτες που περιμένουμε να ανθίζετε διαρκώς!
Διαγραφήένας επιτυχημένος δηλαδή απολογισμός ιδεών, μηνυμάτων, ευαισθητοποιημένων ψυχών εν τέλει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να συνεχίσετε τις όμορφες πρωτοβουλίες με μερἀκι και χαμόγελα!