Ζωγραφίζοντας τα Χριστούγεννα..
στέλνει σε όλους
τις πιο θερμές και ειλικρινείς ευχές,
για μια Καλή Νέα Χρονιά!
Ευχόμαστε το αληθινό να διώξει το ψεύτικο,
τα όνειρα να γίνουν αληθινά,
το φως να διώξει τα σκοτάδια!
Ακολουθεί ένα μικρό αφιέρωμα σε Χριστουγεννιάτικους πίνακες από πολύ παλιά, μέχρι σήμερα!
Διαφορετικές ματιές σε ένα αγαπημένο για τους ανθρώπους θέμα.....
![]() |
Τραγουδώντας τα κάλαντα, Νικηφόρος Λύτρας, 1872 |
![]() |
γέννηση , Paul Gauguin, 1896 |
![]() |
Άγιος βασίλης με ελαφάκι, Riki Nelson, 2012 |
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ήμουνα έτοιμη να πιστέψω ότι θα φύγει ο Δεκέμβρης χωρίς σφραγίδα ζωγραφική..
Έχει όντως ενδιαφέρον να βλέπεις τις διαφορετικές προσεγγίσεις για το ίδιο θέμα (αν κ το συγκεκριμένο δε με πολυεμπνέει για να είμαι ειλικρινής.)
3 πίνακες με θέμα τη Γέννηση π.χ. κι όμως δε μοιάζουν ούτε στην τεχνοτροπία ούτε στην ατμόφσφαιρα κ το ύφος ούτε στο μνμ καλά καλά.
No wonder που δυσκολευόμαστε να συνεννοηθούμε οι άνθρωποι ώρες ώρες :Ρ
Η κοινή βάση πάντως είναι εκεί.
Κι επειδή το 13 έρχεται κι επειδή χρονιάρες μέρες πολλοί εναποθέτουμε ελπίδες στα γειτονικά πρακτορεία...
Το άπιαστο Προ-πο
Ωραία λοιπόν
Ας συνεχίσουμε κι απόψε την κουβέντα μας.
Για πόλεις που θα βρούνε το νέο σφυγμό τους
γι' ανθρώπους που θα φέρουνε νεόκοπους προορισμούς
για νέους κώδικες επαφής που θα εφεύρει το σώμα
για λέξεις παρθένες που θ' αχρηστέψουν τη μόνωση
για σιωπές ακόμα εύφορες που θα συντηρήσουν το πάθος
γι' άγνωστες, νέες συγκινήσεις που περιμένουνε πιστούς
για νέα ρίγη που ζητάνε επιδερμίδες
για νέα σχήματα που θ' απορροφήσουν τις μοναξιές
για νέα συνθήματα που θα στρατολογήσουν οπαδούς
για νέες ευαισθησίες, νέες αισθήσεις, νέες διαστάσεις
για παιδιά χωρίς τους μύθους των μεγάλων
για σπίτια χωρίς δωμάτια υπηρεσίας
για ένα νέο κόσμο χωρίς τα σύνορα που ξέρουμε.
Κουβέντα ας γίνεται όσο θέλετε.
Εγώ το ξέρω προ πολλού:
αυτό το δεκατριάρι δεν πιάνεται με τίποτα.
ΔιαγραφήΧρόνια Πολλά , Ισμήνη!
Είναι καταπληκτικό ότι ήσουν τόσο εύστοχη και στην α λυκείου, που σε πρωτογνώρισα! (συγγνώμη για το προσωπικό ύφος, παρασύρθηκα).
Πραγματικά, δεν ήξερα ποιον πίνακα να πρωτοδιαλέξω, μια που η γέννηση έχει εμπνεύσει πολλούς ζωγράφους μέσα στα χρόνια.Υπάρχει πραγματικά κοινή βάση. Ποια να είναι;; Η ανάγκη για τη γέννηση της ελπίδας, για αγάπη πρωτόγονη σε μια ταπεινή φάτνη, για ένα προσκύνημα στο φως;; Ποιος ξέρει;
Καλημέρα, Ισμήνη, λίγο δύσκολο να μη σχολιαστεί το πλούσιο σχόλιό σου:-)
ΔιαγραφήΟι πολλές εκδοχές του κοινού θέματος είναι, πράγματι, πολύ ενδιαφέρον και το συμπέρασμά σου ακόμα ενδιαφερότερο!("No wonder που δυσκολευόμαστε να συνεννοηθούμε οι άνθρωποι ώρες ώρες")Από την άλλη, μπορεί να παρατηρήσει κανείς και τη δύναμη που έχουν οι κάθε είδους "θεσμοί", αυτό που μας ωθεί, που μας αναγκάζει, τελικά, να γιορτάζουμε το ίδιο πράγμα. Αντίστροφη πορεία: Μέσα από τη διαφορετικότητα, η επιβαλλόμενη, κατά κάποιο τρόπο, τάση να στοχαστούμε, να αισθανθούμε, να λειτουργήσουμε πάνω στο ίδιο θέμα. Καλό ή κακό, τεράστια δύναμη πάντως, ε;
Για το θλιβερά όμορφο ποίημα του Βασίλη Καραβίτη που παράθεσες ( δεν το ήξερα, το έψαξα στο διαδίκτυο και το βρήκα), επίσης με πείσμα ανώριμου παιδιού θέλω να διεκδικώ το δικαίωμα στην ψευδαίσθηση των ευχών και δε θέλω να μου πει κανείς ( την αλήθεια:) ότι αυτό το 13άρι δεν πιάνεται με τίποτα. Κι ας μην παίζω τυχερά στο γειτονικό πρακτορείο - ούτε σε μακρινότερα.
Μ' αυτό το ηλίθιο πείσμα θέλω να ευχηθώ σε όλους τα καλύτερα για τη χρονιά που μας χτυπάει την πόρτα. ("Ακούτε;"-που έλεγε κι ο Ρίτσος στην Ανυπόταχτη Πολιτεία..)
Αφού το πήραμε προσωπικά να δηλώσω πως η ανάρτηση μου θύμισε ότι έχω να διαβάσω για ιστορια τέχνης και κατατρόμαξα!!:ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τα άλλα ωραίοι πίνακες!Ειδικά οι πρώτοι και αυτός του Λύτρα!
Καλή χρονιά σε όλουυυυυυς!:)
ΥΓ:Βρε Ισμήνη μπορεί να λένε εμένα πολυλογά,αλλά και εσύ πίσω δεν πας!Τι να πω,έλεος,έλεος!:Ρ
Καθυστερημένα, που πιθανότατα θα μείνουν αδιάβαστα, χρόνια πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πειράζει,για χάρη των μελλοντικών αναγνωστών που θα σκαλίζουν "παλαιότερες αναρτήσεις" όπως εγώ στην πρώτη.
Κ.Χριστοπούλου,
Να παρασύρεστε πιο συχνά:)
Όσο για τα τελευταία ερωτήματα πάντως,νομίζω ότι ισχύουν στην κατάφασή τους αυτά και πολλά άλλα. Συμπήκνωση που λέμε στην ψυχανάλυση. (Εντάξει αντιεπιστημονικό το τελευταίο,αλλά μ'έτρωγε να πετάξω κάτι σχετικό:Ρ)
Κ.Μάνεση,
Μπα,δεν είναι δύσκολο,να έτσι.
Νίκο,
Είδες,καλύτερα να σου βγει το μάτι...μόνο που δυστυχώς δεν έχουμε αρκετά μάτια για τα ονόματα που μας βγαίνουν..:/
Άντε να δούμε το 13...
Έχουμε αρκετά μάτια Ισμινιώ,απλά δε θα ναι τοσο αληθινά!!χαχα!:Ρ
Διαγραφή