tag:blogger.com,1999:blog-4580721382899683894.post2936750847383227915..comments2023-10-15T17:23:31.089+03:00Comments on Η Σχεδία | 6° Λύκειο Καλλιθέας: Ζωντανό βιβλίο ή νεκροί άνθρωποι;Στέλλα Χριστοπούλουhttp://www.blogger.com/profile/09024187200369679653noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-4580721382899683894.post-81147936161698045792014-02-05T14:39:39.143+02:002014-02-05T14:39:39.143+02:00Συμφωνώ απόλυτα, Μαρία, για την μυρωδιά των βιβλίω...Συμφωνώ απόλυτα, Μαρία, για την μυρωδιά των βιβλίων, τη ζεστασιά και την αφή του χαρτιού, την σημασία ακόμα και της γραμματοσειράς στην απόδοση του κειμένου. Και σίγουρα δεν είναι μόνο δική σου ΄'παραξενιά'' και έγνοια να μη θες να τις χάσεις. Έτσι νιώθουμε όλοι που αγαπούμε το βιβλίο και τη μαγεία του. Αλλά ξεχωρίζω την αγάπη και την αφοσίωση μας στα βιβλία από τους διάφορους Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4580721382899683894.post-44938242439813945772014-02-05T01:05:32.480+02:002014-02-05T01:05:32.480+02:00Και μήπως η λογοτεχνία είναι μόνο αυτά;
Δύσκολο ν...Και μήπως η λογοτεχνία είναι μόνο αυτά; <br />Δύσκολο να την περιγράψεις με λόγια. Είναι μάλλον και ό,τι περιλαμβάνει αυτό το ζεστό συναίσθημα όταν περνάς τα δάχτυλα πάνω από τις σελίδες των βιβλίων, να εξερευνήσεις την υφή του χαρτιού και να ανακαλύψεις τη μυρωδιά του. <br />Τουλάχιστον γι' αυτά τα δύο (που ίσως να ηχούν λίγο παράξενα για όσους δεν το 'χουν νιώσει) κρατάω τις αποστάσεις Μαρία08https://www.blogger.com/profile/13514530436276076704noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4580721382899683894.post-74636427551066586852014-02-04T21:52:44.018+02:002014-02-04T21:52:44.018+02:00Μπα! Δεν την φοβάμαι τη λογοτεχνία! Είναι ο ύμνος ...Μπα! Δεν την φοβάμαι τη λογοτεχνία! Είναι ο ύμνος της Ζωής και ξέρει να ...επιβιώνει. Πόσες φορές στην ιστορία του ανθρώπινου πνεύματος δεν προσαρμόστηκε και μετουσιώθηκε σε νέους τρόπους έκφρασης και σε εφευρέσεις; Έγινε από αποκλειστικά προφορικός λόγος και γραπτός. Πέρασε από την περγαμηνή στα μέταλλα του Γουτεμβέργιου. Από τις βιβλιοθήκες των λίγων ακούμπησε στα χέρια όλων. Κλείστηκε στις Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4580721382899683894.post-87262356404688188432014-02-04T16:15:42.243+02:002014-02-04T16:15:42.243+02:00Φαίνεται, Μαρία, πως διάβασα την ανάρτησή σου έχον...Φαίνεται, Μαρία, πως διάβασα την ανάρτησή σου έχοντας φορέσει το ειδικό γιλέκο - δεν εξηγείται αλλιώς τόσο χαμόγελο και τόση συγκίνηση. Χαμόγελο για τους αισθητήρες και τους αερόσακους σε σχέση με τους πρωταγωνιστές των βιβλίων που γράφεις, συγκίνηση κυρίως από την τελευταία σου μεγάλη παράγραφο. <br /><br />Επειδή έχω κι εγώ τη γνώμη σου, πως δηλαδή η λογοτεχνία είναι το δωμάτιο με τους Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.com