Ο Petru Guelfucci φέρνει αεράκι απ' την Κορσική στη βιβλιοθήκη μας



-Τι είν' αυτό, κύριε, λειτουργία;
-Τι έχετε βάλει εκεί;
-Κύριε, να τ' αλλάξω αυτό;
-Ακούτε κλασσική, κύριε;
-Να βάλουμε καμιά μουσική;

Αυτές είναι οι πιο συχνές ατάκες των παιδιών που μπαίνουν στη βιβλιοθήκη και ακούγεται διακριτικά, τις τελευταίες μέρες, μουσική από την Κορσική. Πρώτα είχαμε τους I muvrini και τώρα τον
Petru Guelfucci.
Θέλουμε να ταξιδεύουμε και στη μουσική, στη βιβλιοθήκη. Να γνωρίζουμε ήχους, φωνές, δημιουργούς, που καθόλου εύκολα δε θα τα συναντήσει κανείς στα ραδιόφωνα, στα ΜΜΕ.
Να συναντιόμαστε με καλλιτέχνες και είδη που δε χωνεύει εύκολα η μαζική κουλτούρα.
Να ανακαλύπτουμε. Να ανοίγουμε τα μάτια σε ανοιχτούς ορίζοντες. Να εξοικειωνόμαστε με το Άλλο.
Συγχωρήστε τη βιβλιοθήκη, λοιπόν,  για τις ιδιοτροπίες της, επιτρέψτε της να προτιμά σπάνια - και ήρεμα, λόγω χώρου - ακούσματα και μπείτε από αύριο για να ακόυσετε τον Petru Guelfucci να τραγουδά για την αγαπημένη του Κορσική κι αργότερα άλλους και άλλους και άλλους.  

Σχόλια

  1. Θα περάσω αύριο από τη βιβλιοθήκη, λοιπόν κ. Μάνεση! Είναι σίγουρο ότι έχουμε αμάγκη αυτά τα ακούσματα που αφήνουν στην ψυχή κάτι από το υπέροχο πάθος του καλλιτέχνη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάντα όαση η βιβλιοθήκη με τις μουσικές και το τόσο φιλικό περιβάλλον,αν και πια δε της δίνεται η σημασία από τα παιδιά.Τη τελευταία φορά είχα υπάρξει μάρτυρας ενός περιστατικού που ντράπηκα που ήμουν εκεί!

    Τεσπα!

    Χαιρετώ!!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τίποτα δεν είναι εύκολο, τίποτα δεν είναι έτοιμο, Νίκο. Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία. Ή για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή κλπ. Χρειάζεται διαρκής επαγρύπνηση, ώστε να διαμορφώνονται και να συντηρούνται συνθήκες που θα μετατρέπουν την αγριάδα σε ευγένεια ψυχής. Δύσκολα πράγματα.

      Διαγραφή
  3. Διονύση, καλησπέρα!Όαση στο διαδίκτυο οι αναρτήσεις σου - ειδικά όταν αφορούν πολιτιστικές προτάσεις.Και ,ναι, είναι γεγονός πως πρέπει να παλεύουμε διαρκώς για να διαμορφώνουμε συνθήκες αισθητικής στο σχολείο. Κάθε μέρα είναι μια μάχη κόντρα στην ευτέλεια που επικρατεί γύρω μας.Βέβαια δεν ξερω πότε τα αποθέματα της υπομονής και επιμονής μας θα εξαντληθούν.Τους χαιρετισμούς μου στην όμορφη παρέα σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γειας σας, νησιωτάκια.

    Θέλω να ελπίζω ότι υπάρχουν πολλές ανάλογες οάσεις, κυρία. Είτε φανερές είτε σεμνότερες και σιωπηλές. Ευτυχώς, το σχολικό μας μπλογκ, τόσα χρόνια τώρα, μας άνοιξε και ως προς αυτό τα μάτια. Μας έφερε κοντά σε αρκετά σχολεία, συναδέλφους, εκπαιδευτικούς που ανεξάντλητα προσφέρουν στους χώρους τους. Και που δείχνουν να έχουν ανεξάντλητα αποθέματα ψυχής. ( Τώρα, μην αλληλοευλογάμε τα γένια μας, αλλά κι εσείς πίσω πάτε;)

    Όσο για την αισθητική...έλα ντε. Τι απουσία από τα σχολεία κι αυτή; Πόσο συνυφασμένη με την καλλιέργεια είναι; Πόσο απαραίτητη, ώστε να διαμορφώνεται μια διαφορετική στάση όσων ζούνε σ' αυτούς τους χώρους; Γιατί τόση αδράνεια στην κάλυψη αυτού του κενού;

    Χαιρετισμούς κι από μας. Κι όμως: ακόμα σας χρωστάμε 1-2 αναρτήσεις με υλικό από/για την Κω, τη φοβερή μπάντα σας, τις εντυπώσεις μας από την ιστορική σας επίσκεψη-για την οποία ακόμα σας ευγνωμονούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ο καλός μας Διονύσης -πάντα με τα καλά του λόγια!Δεν μας χρωστάτε τίποτε-νομίζω ότι έζησαν τα παιδιά και μας σε αυτή την εκδρομή ήταν τόσο μαγικό, που ακόμα συζητάμε γι αυτό!Κυρίως αυτό που μας προσφέρατε ήταν μια όαση στη μονοτονία αυτού που ζουν εδώ τα παιδιά -και το έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη.Να γιατί αξίζουν όλες αυτές οι ανταλλαγές-γιατί ανοίγουν ορίζοντες.
    Οι μαθητές του Γ4

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις