Κόντρα στην ηττοπάθεια

Επειδή η ηττοπάθεια τείνει να γίνει το εθνικό μας κουσούρι, καλό είναι να πορευόμαστε σε άλλη κατεύθυνση.
Χτες, στο σχολείο, κάναμε μιαν αρχή, ρίξαμε ένα σπόρο. Θα τον ποτίζουμε, λέμε, κι ελπίζουμε να ριζώσει.
Παρόλο που κατά καιρούς έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες να ομορφύνουν οι αίθουσες – ζωγραφιές στους τοίχους, πόστερ, διακοσμητικά στους πίνακες ανακοινώσεων κλπ - , πολλές απ’ αυτές έχουν τη συνηθισμένη εικόνα αιθουσών δημοσίου σχολείου που ξέρουμε χρόνια. Βασικώς, γύμνια. Και κάπου κάπου και καμιά μικροκαταστροφούλα, ξηλωμένες κρεμάστρες και ανεμιστήρες, σπασμένα ράφια, βρωμίτσες. Πώς το επιτρέπουμε, αλήθεια, εμείς από μας, αυτό, τόσον καιρό που δουλεύουμε εκεί;

Η κ. Χριστοπούλου έκανε μια κουβέντα με το Β2, αποφασίστηκε

η διακόσμηση της τάξης με αφίσες και άλλο υλικό και εκεί βρήκε να ακουμπήσει και η πρωτοβουλία της σχολικής βιβλιοθήκης που λέει:



Μικρές θεματικές βιβλιοθήκες σε όλες τις τάξεις!



Βάλαμε, λοιπόν, μπροστά την πρώτη, που θα φιλοξενήσει τη συλλογή των τευχών του περιοδικού «Διαβάζω», μια συλλογή 36 ετών, όσα είναι αυτά που εκδίδεται το περιοδικό.

«Μα δε θα τα χαλάσουν;» ήταν η πρώτη σκέψη. Ε, λοιπόν, αυτό λέμε. Όχι στην ηττοπάθεια. Ας δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον που να εμπνέει την καλή διάθεση και το σεβασμό και ας είμαστε και έτοιμοι να βαδίσουμε ένα δύσκολο και αμφίβολο δρόμο. Αλλά, ας προσπαθήσουμε.

Άλλωστε, γι’ αυτό το λόγο η τοποθέτηση των περιοδικών στα ράφια συνοδεύτηκε και με μιαν ανακοίνωση που δόθηκε στα παιδιά και που έλεγε:

«Η σχολική βιβλιοθήκη παίρνει την πρωτοβουλία να δημιουργήσει στην κάθε αίθουσα κι από μια μικρή θεματική βιβλιοθήκη. Τοποθετεί, λοιπόν, στα ράφια τής κάθε σχολικής αίθουσας, βιβλία ή περιοδικά που μπορείτε φυσικά να τα διαβάζετε αλλά και να τα δανείζεστε, αφού τα χρεωθείτε από τη βιβλιοθήκη στο ισόγειο.
Για ένα μεγάλο σχολείο όπως το δικό μας, αυτό είναι ένα πείραμα αρκετά τολμηρό, αφού με τον τρόπο αυτό θα μείνουν εκτεθειμένα πολλά πολύτιμα βιβλία και τεύχη περιοδικών. Όμως, κρίναμε πως πρέπει να προσπαθήσουμε, να τολμήσουμε, να διαμορφώσουμε ένα εκπαιδευτικό περιβάλλον που μας αξίζει.
Τα ράφια των σχολικών μας αιθουσών έμεναν δέκα χρόνια τώρα κενά. Τώρα γεμίζουν. Ζητάμε τη συνεργασία σας, την προσοχή σας, το σεβασμό σας. Ας προστατεύουμε το χώρο μας κι ας τον διαμορφώνουμε έτσι που να χαιρόμαστε γι’ αυτόν και για μας.
Περιμένουμε και τις δικές σας προτάσεις και ενέργειες για τη βελτίωση των αιθουσών και των χώρων του σχολείου. Σας ευχαριστούμε πολύ"
Κι επιτέλους, μετά την παρέμβαση, η μικρή βιβλιοθηκούλα τού Β2 θύμιζε, επιτέλους, βιβλιοθήκη.

Σχόλια

  1. Επαναλαμβάνω είστε και οι δυο Δον Κιχώτες!
    Πολύ καλή πρωτοβουλία!:)

    Πάντως για να διώξω ακόμα την ηττοπάθεια,όταν είμασταν τρίτη εγώ μαζί με την Μαργαρίτα είχαμε προσπαθήσει να φτιάξουμε τη τάξη!Εκείνη έφερνε ποιήματα και μια γλάστρα με ένα λουλούδι και εγώ είχα φέρει ένα κάρο άρθρο,ρητά και διάφορα σοφίσματα!Δε ξέρω αν θυμάστε!Στην αρχη τα παιδιά γέλασαν,αλλά μετά από λίγο όταν είδαν τη διαφορά το αγκάλιασαν και το προστάτευαν και μάλιστα ανυπομονούσαν για τα φρέσκα πράγματα!Θα ήταν καλή ιδέα να κινητοποιηθούν λιγάκι τα πενταμελή και αντί να αποφασίζουν καταλήψεις,χοροεσπερίδες και βλακείες να δουν τι θα κάνουν με τις τάξεις!Στο χέρι μας είναι!:)

    Χαιρετίσματα από το βροχερό νησί του Σολωμού!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα θυμάμαι και τα δικά σας, Νίκο. Ευτυχώς, δεν ήσασταν ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι. Το ζήτημα είναι, βέβαια, να υπάρχει κάποια συνέχεια, το σχολείο οφείλει αν δεν εμπνέει κι αν δεν προκαλεί τέτοιες ενέργειες (σαν τη δική σου και της Μαργαρίτας, λέω)τουλάχιστον να τις συνεχίζει.


      Λοιπόν, θέλεις να την επικυρώσεις τη διατύπωση για το νησί του Σολωμού, ε; Εντάξει, τιμή μας, των πατριωτών του, να τον διεκδικούν κι άλλοι:-)

      Διαγραφή
    2. Είχα μια επιδιώξη να δώσω το αρχείο σε κάποιον για να το συνεχίσει αλλά δεν ευωδόθηκε η προσπάθεια!

      Ε μα εμείς είμαστε που τον ωριμάσαμε ποιητικά,τι να λέμε τώρα!:Ρ

      Διαγραφή
  2. Συγνώμη ! Έπρεπε να φύγουμε για να αρχίσουν να γίνονται όλα αυτά τα ωραία πράγματα ? :P
    Πέρα από την πλάκα, βρίσκω την ιδέα φανταστική.
    Όχι μόνο από αισθητική άποψη, ότι δηλαδή γέμισαν επιτέλους αυτά τα κούφια ντουλάπια, ούτε, βασικότερα, επειδή η πρόσβαση στα λογοτεχνικά έργα είναι ευκολότερη, μιας και πλέον πολλά από αυτά βρίσκονται στις ίδιες τις αίθουσες. Θεωρώ ότι αυτή η πρωτοβουλία είναι σημαντική γιατί είναι καιρός να <> το σύνολο των μαθητών την τάξη τους. Προσπαθώντας να διατηρήσουν ακέραια τη βιβλιοθήκη, να ενδιαφερθούν και για την υπόλοιπη τάξη, να την ομορφύνουν, να τη διατηρήσουν καθαρή ώστε περνούν αυτές τις ώρες σ' ένα όμορφο περιβάλλον...
    ΕΠΙΠΛΕΟΝ, τώρα που τα βιβλία έχουν διασκορπιστεί στις τάξεις, δίνεται η ευκαιρία στα παιδιά να σουλατσάρουν στις αίθουσες και να γνωρίζουν κι άλλους συμμαθητές τους !
    Πολλά μπράβο και στους δύο γι' αυτήν την ιδέα και κυρίως για τη θετική σκέψη που προωθείτε! :)


    Μαντώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς τη Μαντώ!

      Και βέβαια δεν έπρεπε να φύγετε για να γίνουν αυτά. Μάλλον έπρεπε να είχατε περάσει. Ξεχνάς ποιος, ποιοι, αποτελούσαν το οξυγόνο του σχολείου 3 χρόνια τώρα; Με ποια παιδιά έγιναν οι περισσότερες εκδηλώσεις, με ποια προχώρησαν οι περισσότερες ιδέες, ποια έδωσαν τις ομορφότερες μάχες για να στηρίξουν την αξιοπρέπεια του σχολείου μας;
      Τα γεμάτα ραφάκια είναι αποτέλεσμα και της δικής σας παρουσίας, είναι η συνέχεια αυτού που τόσο ωραία στηρίξατε.
      Κι ευτυχώς που υπάρχει κι αυτό το ρημαδομπλόγκ να σας το αναγνωρίζουμε, να σας ευχαριστούμε ανοιχτά και δημοσίως και όπως σας αξίζει κι ας μας πουν μαθητοπατέρες ( τώρα, δηλαδή ... φοιτητοπατέρες, μάλλον) και λαϊκιστές και ό,τι άλλο θέλουν - ου γαρ ίσασι...

      ΥΓ. Δεν έχουν διασκορπιστεί, Μαντώ, τα βιβλία στις τάξεις. Σιγά σιγά θα γίνει μια διασπορά, όσο μπορούμε μέσα από τις προσφορές να έχουμε υλικό, και θα αποκτήσουν, ελπίζω, όλες οι αίθουσες τη μικρή τους βιβλιοθήκη. Κι ο καλός θεός βοηθός.

      Διαγραφή
  3. Γεια σας ωραίοι Δον Κιχώτες εκπαιδευτικοί! Μαζί σας κι εγώ με όλη μου την καρδιά!!!! Τι ωραία ιδέα αυτή η βιβλιοθήκη στις τάξεις!!! ΕΥΓΕ και πάλι ΕΥΓΕ! Και μένα με προβληματίζει πολύ αυτή η γύμνια των αιθουσών. Μακάρι να διατηρηθούν τα περιοδικά και τα βιβλία που θα βάζετε στις βιβλιοθήκες των τάξεων. Αισθάνομαι ότι θα το σεβαστούν τα παιδιά. Κι ίσως αποδειχτεί ότι δεν είναι τόσο ... "δονκιχωτικό" το να υπάρχουν βιβλιοθήκες στις τάξεις τους!
    Δεν ξέρετε πόσο με άγγιξε ΑΥΤΗ σας η ανάρτηση.
    Ένα λουλούδι στην έρημο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου, Flora,

      Σ' ευχαριστούμε που είσαι κοντά μας, που είμαστε μαζί. Και χαιρόμαστε πολύ για όσα κι εσείς κάνετε εκεί - και δεν είναι καθόλου λίγα.

      Όχι, δεν είναι δονκιχωτικό, ούτε εμείς οι φοβεροί ήρωες. Είναι στοιχειώδη πράγματα που γίνονται περίπου σε όλο τον κόσμο, που "συνομιλούν" με τον πολιτισμό, που φροντίζουν οι θεσμοί να τα δημιουργούν και να τα συντηρούν.
      Το έλλειμα παιδείας στη χώρα μας και κατά συνέπεια η απουσία, αδιαφορία, ανυπαρξία θεσμών ή και η καταστρατήγησή τους στην πράξη απ' αυτούς που καλούνται να τους εφαρμόσουν, κάνουν αυτές τις απεγνωσμένες κινήσεις μας να φαίνονται, όπως λες, λουλούδια στην έρημο.

      Είναι στοιχειώδη, στοιχειώδη θέματα και για τόσο στοιχειώδη θέματα δε μας αξίζει έπαινος.
      Κι ας είναι τα αυτονόητα αδιανόητα στον τόπο της κρίσης.

      ( Διακρίνεις πίκρα; Καλά διακρίνεις)

      Καλημέρα, ευχαριστούμε.

      Διαγραφή
  4. Έχοντας τη χαρά να μπαίνω συχνά στην αίθουσα του Β2, νιώθω ήδη τη διαφορά στην ατμόσφαιρα. Είμαι σίγουρη ότι θα συνεχίσουμε!
    Υ.Γ. Ο υπέροχος κ. Μάρκος ήδη έφτιαξε και τις χαλασμένες κρεμάστρες....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "Είμαι σίγουρη ότι θα συνεχίσουμε!"

    Αντλούμε από την αισιοδοξία σου, Στέλλα.

    Αν το επιτρέπεις, βεβαίως βεβαίως:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Στην αρχή είχαμε την βιβλιοθήκη!

    Τώρα έχουμε και βιβλιοθήκη μέσα στην τάξη!
    Αυτή η μυστική οργάνωση με όνομα ''Κρατήστε τα παιδιά μέσα στο διάλυμα'' εξαπλώνεται!!!
    Κάποια στιγμή νομίζω πως στη αυλή θα είναι μόνο οι κάδοι!!!

    Υ.Γ. ΜΟΥ ΛΕΊΠΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΊΟ ΚΑΙ ΤΑ ΆΤΟΜΑ ΠΟΥ ΈΒΛΕΠΑ ΕΚΕΊ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφού, βρε Γιώργο, κατηγορείται η βιβλιοθήκη μας ότι δεν έχει τάξη, τότε ας έχουν οι τάξεις βιβλιοθήκη!

      Αυτή την παρενέργεια που λες δεν την είχα σκεφτεί..Λες να αδειάσέι η αυλή;
      Κάτσε, κάτσε: θα κάνουμε μιαν ανάρτηση για το επιδαπέδιο σκάκι που έχει εδώ και καιρό ετοιμαστεί για την αυλή κι έτσι θα πατσίσουμε.

      Και σεις μας λείπετε, πανάθεμά σας! Και στη βιβλιοθήκη λείπετε. Και τα ανέκδ΄τά σας μας λείπουν! ( Ποιος να το περίμενε αυτό, αυτό κι αν είναι ανέκδοτο!)

      Να είστε καλά, εκεί στο νότο:-)

      Διαγραφή
    2. Αχ κύριε Μάνεση πάλι μου θυμίσατε τραγούδι!

      http://www.youtube.com/watch?v=B8ip5C3I8E0

      Εκεί στο νότοοο!:)

      ΥΓ:Χαιρετώ το φίλτατο συνμαφιόζο!!Τελικά ο Νιόνιος τη γλύτωσε!!Ατυχία!:Ρ

      Διαγραφή
  7. Για την ώρα φίλε!
    θα έρθει η σειρά του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιό μας στοχεύει στη συμμετοχή, τη συζήτηση, την ανταλλαγή, την έκφραση απόψεων και ιδεών, γι' αυτό και τα σχόλιά σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα:-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις