Επειδή σχολείο δεν είναι μόνο εξετάσεις...

…τρεις εκδηλώσεις που θα ζωντανέψουν το σχολικό μας χώρο και ελπίζουμε να χρωματίσουν με ζωηρές, ευχάριστες πινελιές τη χρονιά που έφτασε στο τέλος της.

Με χρονική σειρά:

1) Σήμερα το απόγεμα, στις 20.00΄ και για όσο πάει, στο προαύλιο του σχολείου, η γιορτή ( ή μήπως πάρτι;) αποφοίτησης των παιδιών μας της Γ΄Λυκείου.

(φωτ.από παλιότερες γιορτές αποφοίτησης)

Μια γιορτή που την ετοιμάζει, όπως κάθε χρόνο

η Αθηνά η Πάνια.

(Μην τη βλέπετε συνοφρυωμένη, οφθαλμαπάτη είναι.

Είναι πάντα χαμογελαστή)

Μέσα στις πιο δύσκολες μέρες, των εξετάσεων, κι ενώ, λογικά, οι μαθητές βρίσκονται με το ένα πόδι έξω από το σχολείο. Φέτος στη διοργάνωση, μια καταπληκτική ομάδα παιδιών ( λεπτομέρειες στην αυριανή ανάρτηση) με τη σκηνοθετική/οργανωτική καθοδήγηση του τελειόφοιτου Ανδρέα Μαρκουλιδάκη.

Τους βλέπαμε να ετοιμάζουν τη γιορτή μετά την εξεταστική βάρδια 11.00΄- 13.00΄, μέσα στο λιοπύρι και τον καύσωνα και νομίζαμε πως έχουμε παραισθήσεις!

Ποτάμια ιδρώτας οι χορευτές, οι μουσικοί, όλοι.
Λοιπόν, στις 20.00΄ να είμαστε εκεί.

Φωτογραφίες, βίντεο, χοροί, τραγούδια, αφηγήσεις και πολλές εκπλήξεις.

2) Τη Δευτέρα, 21 Ιουνίου, μέρα θερινού ηλιοστάσιου, στις 20.00΄, κάνει τη μικρή αποχαιρετιστήρια συνάντηση-πάρτι και η περιβαλλοντική ομάδα. Μεζεδάκια, δωράκια, σχέδια για επόμενες δράσεις κα. Στα μέλη θα μοιραστεί και ένα καταπληκτικό CD που επιμελήθηκε η ψυχή της ομάδας, η κ. Χριστοπούλου,

με τη βοήθεια του πάντα πρόθυμου κ. Στεφάνου ( Μπάμπη, ευχαριστούμεεεεε!)

3) Μια ώρα αργότερα, στις 21.00΄, πιστοί στις παραδόσεις, θα συναντηθούμε στο…θερινό σινεμά «Σχολείον», που, όπως κάθε χρόνο, θα έχει στηθεί στο αίθριο του Σχολείου.
Η φετινή μας ταινία είναι η ανεπανάληπτη

« Il postino» ( Ο ταχυδρόμος),

του 1994, μια ταινία του Michael Radford και με μουσική του Louis Bakalov,

μια ταινία για την ποίηση και την ανάγκη του ανθρώπου να κρυφτεί μέσα της.

Εκεί «ο Μάριο αποφασίζει να πιάσει δουλειά ως ταχυδρόμος και μαθαίνει ότι ο μοναδικός παραλήπτης στον οποίο θα πηγαίνει τα γράμματα είναι ο εξόριστος Χιλιανός ποιητής Πάμπλο Νερούδα. Καθώς περνάνε οι μέρες ο Μάριο θα γοητευτεί από την προσωπικότητα του Νερούδα και θα θελήσει να γίνει και αυτός ποιητής, προσπαθώντας παράλληλα να κατακτήσει μια γυναίκα που πρόσφατα γνώρισε και ερωτεύτηκε"

Θα έχουμε, στην ταράτσα, μπουφεδάκι, κρύα (ελπίζουμε) αναψυκτικά κι άλλα ποτά, θα συζητήσουμε την ταινία, αν θελήσουμε, ή, αν όχι, θα συζητήσουμε μετά την ταινία μεταξύ μας, με την απειλή του Οφσέπ και άλλων «μουσικών» παιδιών να πούμε και κανένα τραγουδάκι. Όλοι. Μαθητές τωρινοί και παλιότεροι, καθηγητές, γονείς και φίλοι, γείτονες, διαδικτυακοί φίλοι.

Σας περιμένουμε όλους με χαρά!